Vraag: Dieren hebben een natuurlijk gevoel, een instinct, dat hen helpt om te overleven. Waarom hebben wij zo’n instinct dat ons tot welvaart en groei in het leven zou kunnen brengen niet?

Antwoord: In het algemeen gesproken weegt een mens zijn keuzes niet af, hij geeft zich onmiddellijk over aan zijn verlangens en doet wat het verlangen eist. Hij heeft geen keus: dit wil ik! En daarmee is dan alles gezegd.

Vraag: Kunnen wij, als wij van tevoren weten dat wij onder het gezag van onze verlangens staan, deze situatie overwinnen?

Antwoord: Uiteindelijk niet. Het enige wat wij kunnen doen is speciale oefeningen doen om de gewoonte te creëren om het ene verlangen te vervangen door een ander verlangen, dat is alles.

Een moeder zegt bijvoorbeeld tegen haar kind: “Doe je huiswerk, dan krijg je daarna een ijsje.” Hij weegt af dat hij een beloning kan krijgen in plaats van straf en dan doet hij zijn huiswerk. Hij maakt een afweging, maar het verlangen is dwingend: ik wil een beloning zonder werk of inspanning van mijn kant. Ik wil geen huiswerk doen en dan een ijsje krijgen, maar ik heb geen keus, dus dan doe ik het maar. Dan haat ik het huiswerk zelfs nog meer want ik kom er niet vanaf.

Eigenlijk hebben we geen keus, want we hebben geen verweer tegen ons verlangen. Alleen angst – en dat maar tot op zekere hoogte – helpt een mens om zich aan een correcte houding te houden. Dit heet: educatie door middel van moraal, we vertellen onze kinderen hoeveel last we ervan hebben als we ons laten meenemen door onze verlangens.

Dit systeem creëert veel problemen. Door een mens te beperken en angst aan te jagen, maken we van hem een machine die alleen uit angst handelt.

Vraag: Zou dit framework een mens kunnen beschermen?

Antwoord: Het morele verbod en de angst om de beloning in de komende wereld niet te krijgen, geeft een mens kracht maar dat is alleen zo als het verlangen om te ontvangen niet groot is. Maar omdat tegenwoordig het verlangen dagelijks groter wordt, kunnen religie en moraal ons niet meer binnen het framework houden. We doen alles wat we willen om onze verlangens op elk gebied te vervullen: voedsel, seks, familie en contacten in de maatschappij.

Openheid is nu de norm: dit wordt nu gedicteerd, er zijn geen grenzen meer. Dan moet een mens voor zichzelf nagaan of dit hem ten goede komt of niet. Eerder stond hij onder de druk van de maatschappij die hem beperkingen oplegde, bijvoorbeeld in de vorm van een Engelse opvoeding, nu voelt het goed voor hem om te leven zoals hij wil. Toch zien we dat hij nog steeds niet gelukkig is.

Vraag: Wat is de volgende stap?

Antwoord: De waarden en de steun die de mens van zijn omgeving krijgt en aan zijn omgeving geeft. Daarom is het een noodzaak om hem te leiden naar verbinding met de omgeving. In wederzijdse verbinding zal hij duidelijkheid krijgen over normen die noodzakelijk zijn om te bereiken wat wenselijk is.

From KabTV’s “A New Life” 11/7/14

Filed under: Educatie, Maatschappij, Verbinding, Verlangen | Add Comment/Ask Question→