Daily Archives: november 8, 2014

In Tweetallen Of In Een Groep Van Tien?

Dr. Michael LaitmanVraag: Als we in een groep van tien werken, lijkt het alsof we beperkt worden omdat we ons ervoor schamen om sommige dingen te zeggen. Met z’n tweeën voelen we ons vrijer.

Antwoord: Het gaat niet over vrijheid. Er bestaat geen andere structuur die het ons mogelijk maakt om het volgende niveau te kunnen voelen nog voordat we er binnen kunnen gaan. De ontdekking ervan is haarscherp en plotseling, het is het resultaat van een immens grote innerlijke potentie.

In wezen bouw je jezelf. In de onderlinge verbinding ga je nieuwe gevoelens ervaren, gewoonten, eigenschappen, een nieuwe intelligentie, allerlei soorten gevoelens ontdekken. Op deze manier bouw je al in jezelf – voordat je de hogere wereld binnentreedt – een systeem van bewustzijn dat die wereld waarneemt.

Als iemand dit werk alleen doet, gebeurt alles op een andere manier. In deze tijd gaat onze wereld een andere richting op, alleen in de vorm van een groep! Als er geen groep is, is het heel moeilijk om met z’n tweeën te werken, en nog moeilijker om als tweetal met de leraar te werken. Het is zo moeilijk omdat je misbruik van hem gaat maken, je gaat hem kleineren en als een ouder behandelen. In het algemeen gaan we zo met ouders om, alsof ze ons iets schuldig zijn.

Mijn leraar Rabash verkeerde in een dergelijke situatie. Hij heeft me verteld hoe moeilijk het voor hem was om zich steeds weer weg te cijferen voor zijn vader. Zo is het ook moeilijk om jezelf weg te cijferen voor de leraar als je samen met hem leert. Dit wordt een student-vriend relatie genoemd en dat is verre van gemakkelijk.

Wees dus dankbaar en beschouw jezelf als gezegend omdat je een groep hebt.

Convention In St. Petersburg “Day Two” – 09.20.14


 

Kaartjes Voor De Film In Plaats Van Brood

Dr. Michael LaitmanVraag: Wat gebeurt er met iemand als hij een theater in komt en onder de indruk raakt van de bijzondere sfeer daar? Waar gaan zijn dagelijkse gedachten en zorgen naartoe?

Antwoord: Het is een bekend feit dat grote vissen kleine vissen eten. Dus als iemand naar gebeurtenissen op het podium kijkt, ervaart hij een veel grotere emotie dan al zijn andere emoties, dan vergeet hij al zijn zorgen.

Tijdens de grote depressie in de VS in de dertiger jaren kochten mensen vaak bioscoopkaartjes in plaats van brood. Een film was belangrijker dan voedsel omdat het grote emoties in hen opriep. Tijdens de film dachten ze niet meer aan zichzelf en hadden ze geen behoefte aan brood.

Vraag: Waarom is het zo belangrijk voor een mens om een paar uur niet aan zichzelf te denken?

Antwoord: Het geeft een onbeperkte vervulling. Brood kan iemands maag vullen, maar als hij eet slikt hij elk stukje met tranen in zijn ogen door want hij lijdt omdat hij zich arm en ellendig voelt. Op deze manier bevrijdt hij zich niet van de moeilijkheden en de problemen die het leven met zich meebrengt. Hij maakt zich zorgen over zijn familie, zijn vrouw en kinderen, zijn huishouden en hij ziet hoe hulpeloos en arm hij is.

Maar als hij naar het theater gaat en het leven van een koning in een kasteel meemaakt, dat zo ver van zijn eigen leven afstaat, is hij bereid om voor deze ervaring te betalen. Hij identificeert zich met de hoofdrolspelers en voelt ze als gelijken. Hij brengt twee uur in een magische wereld door. Hij wordt helemaal opgenomen door de voorstelling en als kijker houdt hij op te bestaan, hij wordt als een spons die alles absorbeert wat op het podium gebeurt.

Vraag: Maar waar gaat zijn eigen leven naartoe in die twee uur?

Antwoord: Zijn eigen leven verdwijnt en hij heeft het gevoel dat hij in een wonderlijke droom leeft. In werkelijkheid is ons huidige leven ook een droom… Maar dit is een heel ander spel.

From KabTV’s “A New Life” 5/22/14