Vraag: Mijn gevoeligheid neemt toe in de groep en daardoor voel ik mijn vrienden steeds beter. Moet ik dit ook toepassen in de buitenwereld?

Antwoord: Nee, absoluut niet! Je contact met de buitenwereld staat daar los van, laat zien dat je ook grof, ongevoelig en onverschillig kunt zijn, net zoals iedereen. Anders denken mensen dat je excentriek bent, iemand die niet in deze wereld thuis hoort.

Dan word je trouwens ook uitgelachen en er wordt misbruik van je gemaakt. Je collega’s op je werk zouden je niet begrijpen. Daarom leg ik er de nadruk op dat je uit twee lagen moet bestaan, de uiterlijke laag moet identiek zijn aan de buitenwereld. Je moet leren hoe je dat doet!

Rabash gaf vaak een heel goed voorbeeld. Zijn werk bestond uit de aanleg van wegen van Jerusalem naar Hebron. De arbeiders werkten van zonsopgang tot zonsondergang en ’s avonds gingen ze met elkaar eten, thee drinken en hadden ze eindeloze gesprekken over politiek en andere onderwerpen, daarna gingen ze slapen.

Maar als iedereen in slaap was, stond hij op en ging hij de wijsheid van Kabbalah studeren. Als ze bij hem kwamen klagen: “Ben jij nou onze vriend of niet?!” zei hij altijd dat hij geen stof had om met hen over te praten. Hij deed dus onverschillig naar hen en daarna lieten ze hem gewoonlijk met rust.

Zelfs in de bus, als er iemand naast Rabash zat en met hem een praatje wilde maken, deed hij alsof hij sliep. Verder gedroeg hij zich op elk gebied net zo als iedereen.

Daarom moeten we altijd deze uiterlijke aanpassing paraat hebben zodat we niet anders zijn dan anderen.

Vraag: Maar hoe kunnen we mensen beter aanvoelen als we gaan dissemineren? Hoe kunnen we die gevoeligheid bereiken? Door er met elkaar aan te werken en daardoor het publiek beter te gaan aanvoelen?

Antwoord: Nu spreek je over iets heel anders. Als je gaat dissemineren, ontmoet je mensen die graag met je in contact willen zijn. In zo’n situatie kan je je spirituele kant laten zien om je met hen te verbinden, om ze een soort spirituele vervulling te geven, het contact en de innerlijke verbinding te vervullen. In deze situatie gaat het niet meer over de buitenwereld, maar over mensen die op weg zijn om een innerlijke verbinding met je op te bouwen.

Je laat aan hen verschillende kanten van jezelf zien omdat je je aan hen aanpast, zoals je bijvoorbeeld ook met kinderen werkt. Op wat voor manier praat je meestal met kinderen, hoe geef je hen voorbeelden, hoe speel je met hen? Je probeert steeds om net zo te zijn als zij, je verplaatst je in hun leeftijd en benadert hen enigszins op hun niveau. Dat is hier ook het geval, daardoor ga je zelf ook open. Dit is de natuurlijke manier van werken van iedere leraar.

From the Convention in Sochi, Lesson 2

Filed under: Disseminatie, Groepswerk, Spiritueel Werk | Add Comment/Ask Question→