Vraag: De Schepper geeft ons de keus en zegt: “Kies wat het beste is, kies het leven.” Wat is dan onze keuze?

Antwoord: We moeten begrijpen wat het beste voor ons is. Er zijn maar twee keuzes mogelijk: of voor mezelf of met de hulp van de Schepper voor anderen.

“Kies het leven!” Met het leven wordt het spirituele leven bedoeld en het bestaan van de eigenschap van geven.

Hier zijn we via een lange zoektocht naar op weg, we komen kleine minderwaardige dingen tegen totdat we tot op de bodem door heel ons ego heengaan en we in contact komen met de laagste, meest verwerpelijke staten en we helemaal vastzitten in ons eigen moeras waar we ons voortdurend diep over schamen. Dit komt omdat de Schepper ons niet leidt naar ons eigen gelijk, maar naar het punt dat wij Hem rechtvaardigen door te erkennen dat wij tegengesteld zijn aan Hem, aan de ziel.

Het leven kiezen betekent dat het voor ons – in tegenstelling tot al onze eigenschappen, allerlei verschijnselen en negatieve gebeurtenissen – mogelijk wordt om de Eenheid en de Heelheid van de Schepper te herkennen, Zijn Uniek zijn en dat wij met Hem verbonden zijn, zowel aan de goede als aan de kwade zijde, door te begrijpen dat alles alleen van Hem afkomstig is.

Dit betekent dat onze hechting aan Hem alle pijn en genot te boven gaat en dat we moeten voelen dat het totaal niets uitmaakt of wij van Hem vreugde ontvangen of niet. Het belangrijkste is dat alles van Hem afkomstig is. Het is ons Doel om boven het ego uit te stijgen, in verbondenheid met de Schepper.

Daarvoor moeten we niet bang zijn. In de groep moeten we elkaar ondersteunen door elke vriend te begrijpen, wat er ook met hem gebeurt, ongeacht de stijgingen en dalingen die hij heeft, wat er ook met een ieder van ons gebeurt. Dit is allemaal nodig zodat wij ons gewone egoïstische fysieke systeem van gebeurtenissen verlaten en niet de mens beoordelen, maar de handelingen van de Schepper zien, die door de vriend zichtbaar worden.

Hoewel niet iedereen dit nog ten volle begrijpt, komen we al dichtbij de staat die het ons mogelijk maakt om hier doorheen te gaan. Hier dichterbij komen is mogelijk omdat nu onze gezamenlijke gevoelens en ons gezamenlijke begrip in ons samenkomen, dit doet de Schepper nu met ons. Wij kunnen nu ons allen samen gaan ervaren als één enorm groot geheel, de ziel, die zichzelf nu op deze manier bouwt en vervult.

From the Convention In Toronto “Day One” 8/4/14, Meal 1

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

In Het Boek de Zohar staat geschreven dat Mozes de Schepper om genade vroeg na de dood van de zonen van Aäron: .. . als zij die in deze wereld leven berouw hebben en zich weer tot U wenden, wie zal hen dan zegenen? De Schepper antwoordde hem: “Zeg je dat tegen Mij? Zeg dat tegen je broeder Aäron, want aan hem is de zegen van Boven en beneden toevertrouwd, want hij is het element dat genade bereikt.”

Het gaat erover dat het contact met de Schepper plaatsvindt door de eigenschap in een mens die ‘priester’ (Aäron) genoemd wordt.

Een zegen is de neerdaling van het Hogere Licht voor de correctie van de mens. Het Licht kan alleen door Aäron, de priester, heengaan, namelijk volgens deze hiërarchie. Het kan op geen enkele andere manier. Het is niet mogelijk om op een andere manier in contact te komen met de Schepper.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/06/14

Filed under: Spiritueel Werk, Thora, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Hoe ontwikkelt een mens langzamerhand een innerlijke dialoog met de Hogere Kracht en ontdekt hij de Schepper door zich te hechten aan de groep en de leraar?

Antwoord: Misschien staat het gezicht van mijn vriend me niet aan, maar toch wil ik contact met hem hebben en beseffen dat de mens in hem voor mij verborgen is, zijn verlangen naar waarheid, die speciale houding. Door verschillende acties en door mijzelf te veranderen, ontdek ik dat degenen waar ik eerst afkeer voor voelde mijn vrienden zijn. Nu ga ik hun mooie innerlijke vorm ontdekken. Zo gaan we van de ene staat naar de andere.

Later lijkt deze innerlijke staat gewoon en helemaal niet meer bijzonder, mijn belangstelling ervoor verdwijnt, maar toch ga ik verder met dit werk en ik ontdek een diepere, meer sublieme vorm. Zo bouwen we aan de innerlijke verbinding met de vriend.

Vraag: Waar ga ik dan precies mee verder?

Antwoord: Ik ga verder op zoek naar het innerlijke verlangen van de vriend en ik let niet op zijn uiterlijke eigenschappen. Als ik zo op zoek ga, ontdek ik nieuwe vrienden die in de oude vrienden verborgen waren.

Vraag: Wat betekent het dat ik ernaar verlang om het innerlijk van de vriend te zien en geen aandacht besteed aan zijn buitenkant.

Antwoord: Het innerlijk van de vriend zien betekent dat je je nog sterker met hem probeert te verbinden en dat je hem rechtvaardigt. Ik begrijp dat de Schepper deze vriend naar mij gestuurd heeft om Hem te vinden door de verbinding met deze vriend. Daarom moet ik met hem werken hoewel ik liever had dat de Schepper mij Baal HaSulam als vriend had gestuurd.

Vraag: Ik had een onverschillig gevoel naar een vriend, maar plotseling voelde ik dat er een nieuwe houding naar hem begon te ontstaan. Wat is dit voor verandering?

Antwoord: Het Licht begint je te beïnvloeden en daardoor ga je er aandacht aan geven dat je vriend meer is dan zijn fysieke lichaam, hierover staat geschreven: “in Uw Licht zullen wij het Licht zien.” Door de invloed van het Licht ontdek je dat er ook Licht is in je vriend. Je weet of begrijpt nog niet dat het Licht is, maar je gaat al zien dat er iets waardevols in je vriend aanwezig is.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 8/27/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Waarom komt het vraagstuk van Shabbat weer ter sprake in Parashat HaShavua (wekelijkse Torah gedeelte) ‘Na de dood’, na de beschrijving van de ram die naar de woestijn wordt gezonden en de andere ram die als offer wordt aangeboden? In de Uittocht uit Egypte wordt Shabbat immers als genoemd?

Antwoord: Op het eerste gezicht lijkt een verwijzing naar Shabbat overbodig en onnodig. Maar het punt is dat alle daden die wij verrichten alleen bedoeld zijn om ons naar de staat van Gmar Tikkun (het einde van de correctie) te brengen die Shabbat genoemd wordt. Shabbat symboliseert het einde van al het werk, wanneer alles gecorrigeerd is en er geen noodzaak meer is om nog iets te doen. De staten die geleidelijk aan worden gecorrigeerd, worden toegevoegd aan de eerder gecorrigeerde staten en worden op één algemene rekening gezet die tenslotte zijn uitdrukking vindt in de staat van Shabbat.

Maar na elke daad eindigt elk niveau ook weer in dezelfde staat, omdat ik – als mij 20 kilo verlangens wordt gegeven met de bedoeling om ze te corrigeren tot liefde en geven en ik het einde van de correctie van dit deel bereik – een tijdelijke staat van Shabbat binnentreed. Wanneer ik mijn ziel volledig corrigeer, bereik ik de laatste staat: de Grote Shabbat.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/6/14

Filed under: Shabbat, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

Vraag: Als alle religies na de verwoesting van de Tempel ontstonden, wat vereerden mensen dan voor deze verwoesting?

Antwoord: Alles en niets! In het oude Babylonië vereerden mensen allerlei natuurverschijnselen: bomen, de zonnegod, etc. Dit beschouwen we niet als een religie.

Reactie: Maar de Tempel werd toch naar aanleiding van een bepaalde religie gebouwd …

Antwoord: Nee, de Tempel vertegenwoordigt een niet-religieuze ijver van mensen die op het niveau waren van een heldere waarneming van de Hogere Kracht, de alomvattende Kracht van de Schepping, van de hele Natuur.

Dit verstaan we tegenwoordig niet onder religie. Ons moderne Jodendom is de religie van de verbanning uit de spirituele wereld, de verbanning uit de Tempel, de verbanning uit het land Israël. Het is een religie van verbanningen.

Kabbalisten hebben een totaal andere visie dan religieuze mensen in deze wereld: op de uitdagingen voor het volk Israël, de uitdagingen voor de mensheid en op wat wij naar de wereld moeten brengen.

Vraag: Kunt u de geheimen van Kabbalah met anderen delen?

Antwoord: In Kabbalah zijn geen geheimen.

From an Interview in Toronto with V. Kanevsky, 8/5/14

Filed under: Jodendom, Kabbalah Studie, Religie, Spiritualiteit - Geen reacties→

De gehele methode waar de Torah over spreekt, vanaf de eerste Adam (mens) tot aan de intocht in het land Israël, is het proces van een groep Kabbalisten die het kwaad in de groep ontdekken terwijl zij werken aan hun onderlinge spirituele verbinding. Vanaf dat moment wordt er alleen maar goed ontdekt.

De ontdekking van het kwaad bestaat uit alle vormen van haat waardoor mensen van elkaar afgescheiden worden, het wordt ontdekt in de mate waarin zij zich met elkaar willen verbinden. Als de hele mensheid zich echter zou willen verbinden, in plaats van ruzie te maken over allerlei onnozele zaken, is het niet nodig om het kwaad te ontdekken. Al hun kwaad is te vinden in het volk Israël. Daarom kunnen de naties van de wereld dit kwaad zelf niet corrigeren. Zij doen dit met behulp van het volk Israël en zij bereiken de correctie ineens.

Als zij het werkelijke kwaad in zichzelf zouden ontdekken op het moment dat zij zich met elkaar zouden verbinden, zou de wereld ten onder gaan in kwaad. Zij zouden elkaar werkelijk tot op het bot verslinden. Daarom is het werk van verbinding alleen aan het volk Israël gegeven, het ‘halsstarrige volk’ genaamd.

Het volk Israël doet het correctiewerk en zij transformeren zichzelf tot een soort ‘lijm’ die de hele mensheid kan verbinden. Zij werken samen met de naties van de wereld, maar de neiging tot het kwaad van de laatstgenoemden wordt in dit werk niet onthuld.

We hebben het over een interessant concept. De neiging tot het kwaad wordt vooral ontdekt als mensen zich met elkaar willen verbinden en daarmee moeten we aan het werk gaan. Alle gebeurtenissen in de woestijn die in de Torah beschreven worden, gaan hierover. Anders gezegd, het zijn de stadia van de onthulling van het ego dat geleidelijk ontdekt wordt en gecorrigeerd. Het lijkt alsof de kinderen Israëls fouten maakten, overtredingen begingen en de geboden van de Schepper schonden. Maar juist op die manier corrigeerden zij zichzelf en bereidden ze zich voor op de intocht in het land Israël.

Nadat zij het land Israël binnengetrokken waren, moesten zij het nog veroveren, maar dit was al een ander soort oorlog, het ging over de verovering van de naties in het land Israël: het aanwenden van het ego door middel van de kracht van geven, die kracht hadden zij vóór deze gebeurtenissen verkregen. In onze tijd is het echter nodig om heel het menselijk ego te corrigeren, om de hele wereld te veroveren door middel van de kracht van geven. Voor de naties van de wereld is het niet noodzakelijk om met hun neiging tot het kwaad te vechten.

De gehele Torah spreekt over de ontdekking van het kwaad dat onthuld wordt met behulp van de neiging om te verbinden. Het is te vergelijken met een jong stel dat allerlei conflicten meemaakt als zij hun gezamenlijke leven proberen op te bouwen. Ze hebben steeds meer met elkaar te maken, ze delen de keuken, hun slaapkamer, de woonkamer, huishoudelijk werk, werk buitenshuis, hun gezamenlijke bankrekening en hun vrije tijd.

In een eerder stadium ontmoetten ze elkaar af en toe en dat verplichtte hen tot niets. Nu hebben ze ineens allerlei redenen om zich met elkaar te verbinden en zo wordt de neiging tot het kwaad in hen onthuld.

De hele wereld voelt zich nu als dit pas getrouwde paar, dus er is een methode nodig, de wijsheid van verbinding en dat is de wijsheid van Kabbalah. Deze methode is overal nodig, er is in onze tijd geen andere mogelijkheid om verbinding te bereiken.

Waarom zijn mensen er tegenwoordig niet aan toe om zich met elkaar te verbinden? Waarom zijn er zoveel scheidingen? Omdat niet alleen het ego aan het licht komt maar ook de werkelijke neiging tot het kwaad. Dit gebeurt omdat de mensheid nu over de hele wereld en op alle niveaus met elkaar verbonden moet worden. Daarom is het nu voor iedereen noodzakelijk om de wijsheid van Kabbalah te leren kennen waardoor we leren hoe we de neiging tot het kwaad kunnen overwinnen.

Wanneer je je met je kind wilt verbinden, moet je weten hoe je dit moet doen, juist met behulp van de wijsheid van Kabbalah. Je moet leren hoe je het Hervormende Licht aantrekt, anders lukt het je niet om je met je kinderen te verbinden. Tegenwoordig raken de ouders het contact met hun kinderen kwijt als ze rond hun 13e in de puberteit zijn. De komende tientallen jaren zal deze verbondenheid al zwakker worden rond de leeftijd van 7 à 8 jaar en zelfs nog eerder.

Tegenwoordig beginnen kinderen van 3 à 4 jaar zich al helemaal onafhankelijk te voelen. Voor hen is een ouder niet meer dan een middel om een doel te bereiken en daarbij gaat het om de vervulling van hun verlangens, verder niets. Dit soort problemen zullen zich overal voordoen. Het is onmogelijk om zonder de wijsheid van Kabbalah tot verbinding te komen.

Overal waar mensen proberen om zich met elkaar te verbinden, op hun werk of thuis, zullen zij de neiging tot het kwaad ontdekken. Zij zullen wel het verlangen hebben om zich beter te verbinden, maar ze zijn er nog niet aan toe. Dan gaan ze scheiden. Zelfs terroristen zijn verdeeld en zijn niet bereid om in één bende te zitten. De afscheiding zal steeds meer toenemen, overal. Nog even en iedereen zit thuis met een geweer en dat is het dan.

De vrienden in een groep Kabbalisten werken bewust aan hun onderlinge verbinding. Daardoor komen al deze verschijnselen die zich tussen hen voordoen heel helder en duidelijk tot uitdrukking. Kabbalisten hebben echter de middelen om tegen hun ego in te gaan, tegen hun afscheiding en haat. De vrienden hebben de functie van het volk Israël met betrekking tot alle kinderen Israëls, zoals het hele volk Israël deze rol vervult ten aanzien van de gehele mensheid. Het hele volk Israël moet dus als een groep Kabbalisten voor de hele wereld werken.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 9/7/14, Writings of Rabash

Filed under: Correctie, Disseminatie, Ego, Israel, Joden, Kabbalah Studie, Torah, Verbinding, Verspreiding van Kabbalah - Geen reacties→

We zijn al een paar maanden geleden begonnen met de voorbereiding voor het congres. Nu moeten we proberen om voorop te stellen dat we het doel van het congres recht voor ogen hebben.

Het doel is eenvoudig. Er bestaat niets anders in de wereld dan onze verlangens tot één geheel samen te voegen. We moeten het volgende voor ons zien: wij doen dit of wij dwingen het Hogere Licht om dit te doen.

Als wij ernaar op zoek zijn om deze staat te ervaren zodat dit gerealiseerd zal worden tussen ons, zal het ook werkelijk gebeuren. Het hangt uitsluitend van ons verlangen af. Dan zal het in de hele wereld te voelen zijn, het zal zich van ons uit in golven verspreiden.

Een ieder weet al dat alles alleen van hem zelf afhankelijk is. Wij hebben herhaaldelijk tijdens onze lessen bestudeerd dat onze waarneming van de wereld, de manier waarop wij de wereld ervaren, het resultaat is van onze innerlijke kijk op de wereld. Baal HaSulam noemt dit: innerlijke waarneming.

Daarom moeten wij onze innerlijke waarneming en ons streven zo richten dat wij ons allen als één geheel zien en dit is van iedereen afhankelijk.

We weten dat ieder van ons een universum op zich is. Als wij onszelf op deze manier zien en elkaar hierin steunen, ontstaat er op een natuurlijke wijze een correcte opeenstapeling van de één op de ander, dan zullen we met elkaar de noodzakelijke kracht van het verlangen bundelen en daaruit zal een duidelijke manifestatie van deze staat ontstaan. Dit wens ik jullie allen toe.

Er zijn hier veel vrienden uit verschillende landen en streken bijeen. Dat is een heel goede zaak, want hierdoor ontstaat er een gevarieerde Kli. Dit geeft kracht aan onze gezamenlijke inspanning.

Helemaal opgaan in de omgeving is waarachtig geluk. Als een mens daarnaar streeft, voelt hij dat hij zichzelf verliest en begint te dansen in de vreugde van de verbinding met de vrienden, zoals Rabash het in zijn brief beschrijft. Hij was zozeer in hen opgegaan, dat hij niets anders meer voelde dan zijn vrienden. Als wij onszelf verliezen in onze gemeenschappelijke omgeving, zullen wij daardoor de staat gaan voelen waarnaar wij zo verlangen: deze eenheid, deze Malchut.

Ik denk dat wij dit kunnen. Ik zie geen hindernissen. Wij moeten nu juist wat in ons leeft met elkaar verbinden.

From the Congress in St. Petersburg, Preparatory Lesson 1

Filed under: Congressen, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Wat is ‘De Eer van de Koning’ die door het ego van de mens beschadigd kan worden?

Antwoord: ‘De Eer van de Koning’ betekent dat ik Hem accepteer als Degene die mij bestuurt, mijn hele leven organiseert en leidt, alles in mij en om mij heen. Alles wat ik voel en denk, alles wat ik me bewust word, het komt van Hem, vanuit de Bron.

Stel je voor dat ik bewusteloos raak en daarna weer bij bewustzijn begin te komen. Alle emoties die ik in mezelf voel, de wereld om me heen, het is allemaal uit de een of andere bron afkomstig waar ik al van wist.

De hogere Bron vormt en creëert mij, geeft me het gevoel dat ik besta in een fysiek lichaam, binnen een bepaalde context, met handen en voeten, en de hele wereld cirkelt om mij heen. Dit beeld wordt in mij gevormd vanuit één enkel punt dat in me aanwezig is, in mijn bewustzijn.

Dit punt dat zijn bestaan aan zichzelf toeschrijft, heeft een hogere spirituele Bron, de Schepper genaamd. Hij wordt zo genoemd omdat Hij mij heeft geschapen. Daarnaast drukt het woord Schepper – in het Hebreeuws Boreh – uit: Bo reh – Kom en Zie, omdat ik naar Hem toe kan komen en Hem kan gaan voelen.

De Schepper heeft een punt in mij geschapen dat voelt dat het in een unieke vorm bestaat, in een menselijk lichaam dat in deze wereld leeft, in het universum. Dit punt heeft echter de mogelijkheid om zijn perceptie op correcte wijze uit te breiden, zodanig dat het vanuit dit fysieke beeld dat het van Boven, van de Schepper, krijgt, Hem kan bereiken, de Bron.

Dit betekent dat het moet leren hoe het is gevormd, hoe er innerlijke processen in plaatsvinden die extern lijken te zijn en ogenschijnlijk in de omringende wereld plaatsvinden. Van daaruit kan het de Bron bereiken. Maar daarvoor moet het alles wat uiterlijk lijkt te gebeuren innerlijk samenvoegen.

Vanuit alles wat er in mijn lichaam gebeurt, moet ik ook dit unieke innerlijke punt vaststellen dat mij van binnenuit met de Bron verbindt, met de oorzaak van het bestaan ervan en met de gehele perceptie van deze werkelijkheid. Dit is een meer gevorderd stadium.

Het is een probleem om te begrijpen en vooral te voelen dat de Schepper mijn gehele realiteit bepaalt, mijn manier van waarnemen en ook de manier waarop ik de wereld waarneem.

Stel je eens voor dat je een soort speelgoedbeestje bent, een klein beertje met een veer die onder spanning staat en aangedreven wordt door een programma dat het in beweging brengt. Maar er zit een speciaal puntje in waardoor het voelt dat het op deze manier bestaat. Dit puntje is de Bron van de Ziel, want het overige behoort allemaal aan de Schepper, de hogere Bron die mij in beweging brengt.

Dit punt is echter de Adam in mij, het begin van de toekomstige Adam, Al het overige behoort aan de Schepper en wordt door Boven bepaald. Het is dus belangrijk dat ik vanuit dit punt mijn leven ga begrijpen en Wie het bestuurt. Hierover staat geschreven: “Door Uw Daden worden wij U gewaar.”

Ik kijk naar wat Hij doet met mijn punt en hoe Hij mijn ‘ik’ vormt en deze hele wereld, hierdoor word ik mij bewust van Hem.

En op deze manier bereik ik uiteindelijk de Schepper.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 9/07/14, Writings of Rabash

• Door het congres in St. Petersburg van donderdag 18 t/m zondag 21 september zullen er enige dagen geen nieuwe blogs verschijnen.

Filed under: Innerlijk Werk, Schepper, Schepping, Spiritueel Werk, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Mijn gevoeligheid neemt toe in de groep en daardoor voel ik mijn vrienden steeds beter. Moet ik dit ook toepassen in de buitenwereld?

Antwoord: Nee, absoluut niet! Je contact met de buitenwereld staat daar los van, laat zien dat je ook grof, ongevoelig en onverschillig kunt zijn, net zoals iedereen. Anders denken mensen dat je excentriek bent, iemand die niet in deze wereld thuis hoort.

Dan word je trouwens ook uitgelachen en er wordt misbruik van je gemaakt. Je collega’s op je werk zouden je niet begrijpen. Daarom leg ik er de nadruk op dat je uit twee lagen moet bestaan, de uiterlijke laag moet identiek zijn aan de buitenwereld. Je moet leren hoe je dat doet!

Rabash gaf vaak een heel goed voorbeeld. Zijn werk bestond uit de aanleg van wegen van Jerusalem naar Hebron. De arbeiders werkten van zonsopgang tot zonsondergang en ’s avonds gingen ze met elkaar eten, thee drinken en hadden ze eindeloze gesprekken over politiek en andere onderwerpen, daarna gingen ze slapen.

Maar als iedereen in slaap was, stond hij op en ging hij de wijsheid van Kabbalah studeren. Als ze bij hem kwamen klagen: “Ben jij nou onze vriend of niet?!” zei hij altijd dat hij geen stof had om met hen over te praten. Hij deed dus onverschillig naar hen en daarna lieten ze hem gewoonlijk met rust.

Zelfs in de bus, als er iemand naast Rabash zat en met hem een praatje wilde maken, deed hij alsof hij sliep. Verder gedroeg hij zich op elk gebied net zo als iedereen.

Daarom moeten we altijd deze uiterlijke aanpassing paraat hebben zodat we niet anders zijn dan anderen.

Vraag: Maar hoe kunnen we mensen beter aanvoelen als we gaan dissemineren? Hoe kunnen we die gevoeligheid bereiken? Door er met elkaar aan te werken en daardoor het publiek beter te gaan aanvoelen?

Antwoord: Nu spreek je over iets heel anders. Als je gaat dissemineren, ontmoet je mensen die graag met je in contact willen zijn. In zo’n situatie kan je je spirituele kant laten zien om je met hen te verbinden, om ze een soort spirituele vervulling te geven, het contact en de innerlijke verbinding te vervullen. In deze situatie gaat het niet meer over de buitenwereld, maar over mensen die op weg zijn om een innerlijke verbinding met je op te bouwen.

Je laat aan hen verschillende kanten van jezelf zien omdat je je aan hen aanpast, zoals je bijvoorbeeld ook met kinderen werkt. Op wat voor manier praat je meestal met kinderen, hoe geef je hen voorbeelden, hoe speel je met hen? Je probeert steeds om net zo te zijn als zij, je verplaatst je in hun leeftijd en benadert hen enigszins op hun niveau. Dat is hier ook het geval, daardoor ga je zelf ook open. Dit is de natuurlijke manier van werken van iedere leraar.

From the Convention in Sochi, Lesson 2

Filed under: Disseminatie, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

De Torah, Vajikra (Leviticus) 16, vers 18-19: Dan zal hij naar buiten gaan naar het altaar dat vóór de Eeuwige staat en daarover verzoening bewerken; hij neemt wat bloed van de stier en wat bloed van de bok en strijkt dit rondom op de hoornen van het altaar. En hij sprenkelt daarop zeven keer met iets van dat bloed aan zijn vinger en hij zuivert het van de onreinheden van de kinderen Israëls.

Het werk op het niveau van Aäron, de priester, is subliem en heel serieus werk waarbij al onze eigenschappen, verlangens, impulsen, onze mind en ons denken onthuld worden, zodat wij kunnen onderscheiden waarmee wij kunnen werken met liefde voor anderen en geven en waarmee wij dat niet kunnen. Het is allesbehalve eenvoudig om te ontdekken wat zich hierbij afspeelt in een mens.

Ieder van ons moet het niveau van priester bereiken om deze verlangens te kunnen onderscheiden. De Torah spreekt slechts over één mens, want de hele wereld is in één Kracht gevat. Daarom moet ik onderscheid maken tussen de betekenissen die ik toeken aan alle delen van de Torah en ze rangschikken om heel nauwkeurig te gaan begrijpen dat ik langzamerhand alle gecorrigeerde Kelim (vaten) in mij een plek moet gaan geven.

Ik verlaat Babylonië als een mens die de betekenis van het leven wil bereiken en naar het land Kanaän wil gaan en daarbij al mijn verlangens, gedachten en impulsen in mezelf wil ontdekken.

Dan wordt de staat van het land Kanaän in mij wakker en ik word een egoïstisch moeras ingetrokken. Dit betekent dat ik op weg ben naar Egypte waar ik probeer om mij van mezelf te bevrijden door mij voortdurend te richten op “Heb je naaste lief als jezelf.”

Wanneer ik dan tenslotte het gevecht met mezelf aanga, met mijn ego (Farao) en mijn altruïsme (Mozes en Aäron), trek ik de woestijn in (een lege plek). Hier wordt er tegen mij gezegd: “Verzamel alle verlangens waarmee je vooruit kunt komen. Als dat je lukt, ben je in staat om het Hogere Licht daarover te ontvangen en dat Licht zal je voorwaarts leiden en je zult daardoor verder kunnen trekken door de woestijn. Op dit punt aangekomen, trek ik al verder door de woestijn.

Het belangrijkste is het allereerste begin van ontwaken waarvan ik me in Baylonië bewust ben geworden, het werd langzamerhand bedekt door een enorm groot ego dat geleidelijk aan in de woestijn gecorrigeerd wordt. Babylonië is het begin van de gedachte en het Doel. Het ego dat in mij naar boven kwam is de ballingschap in Egypte. In de woestijn werk ik echter met een enorm groot ego dat uit vier fasen bestaat en daardoor in een neutrale staat gebracht kan worden. Ik wil niet meer gebonden zijn aan het ego, ik wil er bovenuit stijgen.

Dit alles gaat over de onthulling van mijn ego, te vergelijken met een enorm grote zwarte bal, ik maak duidelijk voor mezelf wat ik daarvan kan laten oplichten onder de invloed van het Licht, stukje bij beetje, het ene stukje na het andere. Hieruit bestaat de veertigjarige tocht door de woestijn.

Steeds weer ontdek ik allerlei nieuwe dingen en ik besluit dat ik boven al deze nieuwe verlangens die ik heb ontdekt in deze fase in de woestijn, kan uitstijgen, zodat ik geen last meer zal hebben van de egoïstische gevoelens. Geleidelijk aan worden in deze verlangens het Licht en grotere genietingen ontdekt terwijl ik daar bovenuit gestegen ben en alleen vanuit geven werk, los van mijn eigenbelang.

Het is absoluut zeker dat er verlangens zijn die ik niet kan overwinnen. Deze verlangens stuur ik naar de woestijn, dit betekent dat ik van de woestijn, die mij tot nu toe onderdak bood, niet mijn thuis kan maken. Een deel van mijn ego blijft echter in de woestijn.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/06/14

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→