Vraag: De Schepper geeft aan iedereen zijn of haar eigen moeilijkheden. Ik moet 12 uur per etmaal werken. Hoe kan ik dan zo kwalitatief mogelijk tijd besteden aan de groep in de vrije tijd die ik nog over heb?

Antwoord: Mijn leraar Rabash werkte ook 12 uur per etmaal, hij bestraatte wegen. Dat was heel zwaar fysiek werk dat bestond uit transport, trekken en duwen, van de ene plek naar de andere reizen en graafwerk. Technologie bestond toen nog niet, men had niet meer dan een schop en een breekijzer. Van vijf uur ’s morgens tot zeven uur ’s avonds werkten de arbeiders aan het bestraten van de hoofdweg van Jerusalem naar Hebron.

Je kunt enerzijds zeker proberen om een baan te vinden die gemakkelijker is waardoor je je situatie kunt verbeteren. Anderzijds: als je niet alleen inspanningen investeert in de groep maar de juiste inspanningen, zal alles veranderen: de Schepper zal je meer mogelijkheden geven. Het zou kunnen dat de Schepper dit nu aan je geeft, zodat je minder overtredingen begaat.

Dat weet niemand. We willen in dit geval het hele plaatje zien: waarom wordt dit op deze manier aan een mens gegeven? We kunnen hierbij niet ingrijpen. In principe kan een mens voor zichzelf op zoek gaan naar lichter werk, maar op voorwaarde dat hij dan al zijn vrije tijd en energie in serieus spiritueel werk investeert.

From the talk at a meal at the Toronto Congress, 4/08/14

Filed under: Groep, Wereld | Add Comment/Ask Question→