Wanneer je een Kabbalistisch gebedenboek opent, zie je de letters los van elkaar staan in plaats van complete woorden. Ze drukken gevoelens uit, innerlijke daden, schermen, de terugkaatsing en aantrekking van het Licht. Er zijn geen woorden in spiritualiteit.

Gewoonlijk gebruiken wij de woorden van deze wereld en verbinden wij ze met spiritualiteit, dit is gebruikelijk. We kunnen echter ook zonder woorden. Een mens die spiritualiteit bereikt, werkt niet met woorden.

Baal HaSulam heeft gebeden om van zijn niveau af te kunnen dalen naar een staat waarin hij adequate woorden zou kunnen vinden, zodat hij wat hij spiritueel had bereikt in woorden van deze wereld zou kunnen vatten en men het zou kunnen begrijpen. Om aan de mensen hier beneden te kunnen doorgeven wat hij had bereikt.

In spiritualiteit zijn er alleen gevoelens. Ik hoef ze niet in woorden uit te drukken omdat ik Reshimot en Ta’amim (smaken) heb. Voordat ik mijn indrukken met anderen wil delen, hoef ik dit niet aan mijzelf uit te leggen. Delen legt echter altijd beperkingen op. Er is geen enkel woord dat de volledige betekenis kan bevatten van waar het eigenlijk over gaat.

Een gebed is daarom het werk in het hart, een roep vanuit de diepte van het hart, zonder woorden, zonder gebedenboek. Gebedenboeken zijn voor ons door Kabbalisten (leden van de Grote Vergadering) geschreven, voor het begin van de ballingschap toen zij allen van het spirituele niveau ‘afvielen’. Wanneer je vanuit het bewustzijn van de spirituele werelden in deze wereld terechtkomt, kun je niets meer over spiritualiteit zeggen. Daarom schreven zij gebeden voor ons, zodat wij in ieder geval in de vorm van gebeden over spiritualiteit zouden kunnen spreken. De verbinding met spiritualiteit blijft echter aanwezig en als vele mensen tijdens de ballingschap de woorden uitspreken die in het gebedenboek geschreven staan, brengen zij een zekere ‘beweging’ teweeg in het Omringende Licht en dat Licht beschermt daardoor het volk. Dit werk vindt echter alleen plaats tijdens de ballingschap en niet langdurig. Het is geen waarachtig gebed.

In deze tijd komen wij in een staat waarin wij moeten gaan werken met het ‘punt in het hart‘ dat ons naar Bina terugbrengt.

From the lesson 10/18/10, The Zohar

Filed under: Gebed - Geen reacties→