Wanneer we de integrale methode realiseren, onderscheiden we twee cirkels: de binnenste cirkel zijn wij, de mensen met het ‘punt in het hart’ die door een Reshimo worden aangedreven, door een spirituele vonk die tot de verbinding met de Schepper behoort; de buitenste cirkel bestaat uit het grootste deel van de mensheid, op het niveau van de ‘naties van de wereld’.

We voeren een innerlijke strijd die bestaat uit allerlei soorten negatieve en positieve ontladingen omdat we ons innerlijk constant in een Brownse beweging bevinden, bestaande uit vernietiging en allerlei problemen op het gebied van spirituele groei, terwijl er onder de massa geen groei is.

Zij komen alleen naar de integrale studie omdat het goed voor hen is om te worden opgenomen in een dergelijk collectief. Een mens wordt opgeladen door het werken in een cirkel. Hij krijgt een uitstekend humeur en ervaart een normale druk, de problemen met zijn baas en het gezin worden aanzienlijk minder. Het is een soort spirituele yoga.

Miljoenen mensen in de wereld beoefenen in de ochtend yoga om hun zenuwen te kalmeren en daarna gaan ze werken. Wie profiteert hiervan? Niet de natie, niet die mens zelf en de samenleving evenmin.

Integrale cirkels zouden een ochtend oefening voor het grote publiek moeten zijn. De hele natie samen, zittend in cirkels en met liefde naar elkaar kijkend.

We willen meer vreugde aan het leven van mensen toevoegen zodat ze zich relaxed voelen, niet meer met elkaar strijden en bevrijd zullen worden van alle spanningen. In het gezin zullen ze zich goed voelen. Hoe dichter ze bij het Licht komen, des te ordelijker en bloeiender hun leven zal worden. Ze zullen geen tegenstrijdigheden met het Licht ervaren.

Adam (mens) is een groot verlangen naar de Schepper, het grote publiek heeft dit niveau nog niet ontdekt. Dit komt omdat ze zich op het animale niveau bevinden en daar bestaat geen tegenspraak. Er is geen tweede lijn die het noodzakelijk maakt om een derde lijn te creëren. Dus zij evolueren volgens een ander principe dan dat van ons.

Onze innerlijke wereld heeft twintig à dertig jaar nodig gehad om te veranderen, hun beeld van de wereld zal binnen een paar maanden veranderen omdat zij geen innerlijke strijd door tegenstellingen hebben. Ze ervaren geen botsing van twee werelden, de Hogere en de fysieke. Ze hebben geen problemen zoals wij ze hebben: strijd en onderzoek. Zij plaatsen zich onder de invloed van het Licht dat via ons wordt doorgegeven en het zal goed voor hen zijn.

Zij hebben geen twintig à dertig jaar nodig om te veranderen. Een maand of twee is voor hen genoeg. We zitten bij elkaar, we praten, we dansen, we glimlachen naar elkaar en dat is alles. Hierdoor worden ze aan het Licht gelijkvormig en wij moeten hen naar deze staat van gelijkvormigheid brengen die op hun niveau aanwezig is.

Voor een mens bestaat er geen compleet, natuurlijk instinct zoals bij een dier, om op die manier gelijkvormig te worden aan het Licht dat dichtbij hem komt, heel direct, zoals het bij een kind gebeurt. Wij moeten het Licht toevoegen en daarna zullen ze samen met ons één groot geheel worden..

Hierna zullen de Reshimot – de spirituele vonken die nodig zijn om de Schepper te bereiken – in hen worden ontdekt en dan zal er een enorme massa mensen verschijnen die luid zullen roepen om het Hoge Licht en Het zal onmetelijk veel groter zijn dan waar wij om kunnen roepen.

From the Sochi Convention 6/10/14, Lesson 2

Filed under: Disseminatie, Integrale Educatie - Geen reacties→

Het doel van de schepping is liefde bereiken, deze betekenis van liefde is niet de gebruikelijke betekenis van fysieke aantrekkingskracht die over het algemeen niets te maken heeft met liefde maar met het ontvangen van persoonlijke voldoening.

Ware liefde is verbinding waardoor we de behoeften van anderen voelen en handelen om hun verlangens te vervullen. Tijdens de opgang worden de behoeften groter. Dit is op elk niveau zo voor ons bereid. Om dit te bereiken, moeten we onderaan beginnen en van daaruit opwaarts gaan, vanaf het punt van de gebroken kelim (vaten). Dit betekent dat wij altijd tegen ons ego in vooruitgaan, tegen het gebrokene in.

Het verlangen dat voor ons door Boven is bereid en door onze inspanning 620 maal groter wordt, moeten wij versterken, dan zullen wij ontdekken dat de verbinding die er eerder tussen ons was nu 620 maal sterker is.

We kunnen het vergelijken met een zaad druppel, een punt van het verlangen dat in een staat van hechting aan het Licht van Ein Sof (Oneindigheid) was en nu 620 maal groter is geworden omdat het elke keer weer moet oefenen tegen het gebroken verlangen in. Zo gaat deze druppel door de volgende fasen heen: Ibur (conceptie), Yenika (zogen) en Mochin (intellect), totdat er gelijkheid van vorm met het Hoge Licht wordt bereikt.

In Brief nr. 11 schrijft BaalHaSulam: “…. maar je moet de liefde voelen en liefde kan alleen gevoeld worden waar een behoefte aanwezig is. Dit is de betekenis van: “Hij die deelt in het lijden van het publiek wordt beloond door het welzijn van het publiek te zien …”

De voorbereiding voor hechting aan de Schepper wordt bereikt door met het publiek te werken, daar is een concentratie aanwezig van al het verlangen naar Hem. Zo kan ik mijn grote verlangen naar liefde vorm geven. In de mate waarin ik de liefde voor anderen in mij kan ontwikkelen, bereid ik mij voor op gehechtheid aan de Schepper.

“….en in de mate waarin een mens zich beschikbaar stelt, wordt hij aangenomen.” De interventie van Boven kan niet groter zijn dan de interventie van beneden af, want alles wordt afgemeten naar de behoefte en het Hoge Licht heeft geen beperking.

“Je hebt dikwijls gehoord dat alle goeds van het ontwaken van beneden af uitsluitend gaat over het leren voelen van de behoefte …” Ik kan geen kant en klare behoefte ontvangen, ik moet die behoefte stap voor stap zelf opbouwen door op zoek te gaan, via stijgingen en dalingen met betrekking tot de omgeving. Het gaat niet om de behoefte zelf, maar om de kunst om de behoefte te verkrijgen. Op die manier leer ik de wegen van de Eeuwige.

“…zoals het voor ons door de Schepper is vastgesteld.” Wij stellen de behoefte niet zelf vast, door onze inspanningen ontdekken wij de behoefte.

Zoals er geschreven staat: “Een gebed vormt de helft”, want zolang wij de helft van de behoefte niet voelen – het deel dat van het geheel is afgesneden en niet voelt hoe het zou moeten zijn – is men niet in staat tot een complete Dvekut (hechting).

Er is een behoefte en er is een afgeleide van de behoefte, met andere woorden: een behoefte aan een behoefte, zoals een gebed vóór een gebed. We voelen een lichte behoefte aan spiritualiteit, maar het is niet waarachtig. Het put ons uit en veroorzaakt pijn in ons, we weten niet wat wij ermee aan moeten.

“Zo is het omdat dit niet beschouwd zal worden als een voordeel voor hem en een mens schenkt geen aandacht aan iets nutteloos en wil het ook niet in stand houden.” Wij voelen geen enkele behoefte aan deze behoefte, op deze manier is het huidige gevoel naar deze behoefte de beloning.

“Onze Wijzen vertelden ons dat er een geneesmiddel is voor dit gevoel, namelijk de kracht van het gebed. Als de mens standvastig is in het gebed en een groot verlangen heeft om zich voor eeuwig aan Hem te hechten, kan het gebed het halve werk doen, hij zal zich dan namelijk realiseren dat het de helft van het werk is. Wanneer de lichtvonken zich vermenigvuldigen en in de organen opgenomen worden, zal hij zeker beloond worden met een complete verlossing en zijn deel zal zich voor eeuwig aan het geheel hechten.”

From the Preparation for the Daily Kabbalah Lesson 6/18/14

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritueel Werk - Geen reacties→