Het Lied Van Een Toegewijde Ziel

Dr. Michael LaitmanVan oudsher hebben mensen de melodieën die door Kabbalisten zijn geschreven in een droevige mineur toonaard gezongen. We moeten echter beseffen dat elke Kabbalistische melodie zich boven de Tzimtzum (restrictie) bevindt, dat wil zeggen boven het eigenbelang.

Alle melodieën zijn op de Schepper gericht, vanuit een groot verlangen om Hem toe te behoren door middel van geven en liefde, om Hem vreugde te geven en op Hem te lijken in de omgang met anderen. Zij gaan niet over verdriet, tegenspoed, lijden of klachten over de moeilijkheden van het leven, zoals dat gewoonlijk in religies plaatsvindt.

In de wijsheid van Kabbalah en in Kabbalah boeken gaat het niet over dergelijke dingen, niet over het universele lijden van de mens. Dit komt omdat Kabbalisten zich in een staat boven de Machsom bevinden, in de gebieden van de spirituele wereld, daarom gaat het niet over henzelf maar alleen over de Schepper.

Als Kabbalisten berouw tonen, gaat dat uitsluitend over het feit dat zij tekort zijn geschoten in toewijding en opoffering aan de Schepper. Al hun gedachten, verlangens en verwachtingen zijn naar buiten gericht en niet naar henzelf toe. Dit moet in de melodie gevoeld worden. Een dergelijk lied is de uitbarsting van een enthousiaste uitstorting van de ziel.

Als wij een melodie van Baal HaSulam zingen, moeten we ons een voorstelling maken van zijn staat en proberen die zo dicht mogelijk te benaderen. Anders associëren wij een dergelijke melodie met onze fysieke staat, met ons huilen en onze verzoeken: “Geef me, geef me, geef me!” Dan veranderen wij het heilige in het profane.

From the Preparation for the Daily Kabbalah Lesson 5/20/14

 

Discussie | Share Feedback | Ask a question




"Kabbalah & het Doel van het Leven" Reacties RSS Feed

Volgend bericht: