De hele wereld is zo geconstrueerd dat wij spiritualiteit kunnen bereiken. Van generatie naar generatie gaan wij door incarnaties heen met de bedoeling de tijd van zelfverwerkelijking en spiritualiteit te bereiken.

De enige bedoeling van onze wereld, alles wat daarin plaats vindt, onze aard die wij door de tijd heen ontvangen en ontwikkelen, dit alles is ook alleen hierop gericht. Alle persoonlijke en collectieve moeilijkheden en problemen die zich ieder moment voordoen, zijn bedoeld om ons aan te sporen tot spiritualiteit.

Maar hoe bereiken we dit? Het is onmogelijk om dit alleen door middel van problemen te bereiken. Allereerst is het noodzakelijk om nauwkeurig te definiëren wat het fysieke bestaan is en wat spiritualiteit is, want mensen hebben hier een verkeerd beeld van. Het fysieke bestaan is het grote verlangen naar persoonlijk voordeel, spiritualiteit is het grote verlangen naar het welzijn van anderen en de Schepper. Deze definitie moet ik altijd voor ogen hebben als een eenvoudig, helder en concreet beeld.

Wij zijn niet bereid om ten goede van anderen te handelen, dit heeft een bedoeling, want daardoor voelen we een groot verlangen naar hulp. Dit betekent dat wij uit ons verlangen om te ontvangen willen komen en wij het verlangen om te geven willen bereiken. Niet omdat het verlangen om te ontvangen slecht is en het verlangen om te geven goed. Als dat zo was zouden we eenvoudigweg het ene egoïstische doel voor het andere inruilen en deze verlangens zouden zich dan beide op het fysieke vlak bevinden.

Het is nodig voor ons dat wij spiritualiteit willen omdat het is iets groots en unieks is, een hogere eigenschap waarmee wij een speciale houding van eerbetoon voelen. Wij willen spiritualiteit omdat het op zich plotseling belangrijk voor ons is geworden. We ervaren er iets van genade in, het wordt de ‘genade van het heilige’ genoemd.

We zijn niet op zoek naar spiritualiteit om er beter van te worden en ervan te profiteren, want dit profijt verdwijnt langzamerhand. Door een handeling die van Boven af aan ons werkt, gaat er een verandering in ons plaats vinden en voelen we dat spiritualiteit belangrijk voor ons is en dat er een soort aantrekkelijke kracht in aanwezig is. Wij willen ons in de kracht van geven bevinden, niet om van problemen af te komen maar uit respect voor deze eigenschap.

Waarom is dit dan zo’n moeilijke weg? Waarom bereiken we het geven niet? Waarom wordt deze eigenschap dan niet meteen in de volle maat aan ons gegeven en is het blijkbaar nodig dat onze weg er naartoe zo lang is en dat we er elke keer maar zo weinig van ontvangen? Waarom vraagt dit dan zoveel van ons en put het ons uit? Om op elk niveau van dit pad steeds om hulp te vragen en ons tot de Schepper te wenden.

Zoals we in het begin het fysieke bestaan inwisselen voor spiritualiteit, zo wisselen we later spiritualiteit in voor de Schepper. Het bereiken van spiritualiteit is namelijk uiterst belangrijk voor mij, maar het contact met de Schepper is uiterst belangrijk voor ons allen. En dit is de ware reden voor het lange pad en de werkelijkheid waarin wij ons bevinden.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 5/13/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Spiritueel Werk | Add Comment/Ask Question→