Vraag: Wanneer voelt een mens dat Farao het resultaat van het werk wegzuigt?

Antwoord: Na een aantal neergangen en opgangen die elkaar afwisselen, leert een mens welke houding hij ten aanzien hiervan moet aannemen. Hij verandert constant en verbetert zichzelf, uiteindelijk gaat hij deze op- en neergangen waarderen, niet wat de op- en neergangen in zijn stemmingen betreft, maar met betrekking tot de zuiverheid van zijn grote verlangen naar het Doel.

Zelfs als hij in een staat van neergang is, doet hij geen onderzoek naar zijn stemming maar naar de tijdsduur waarin hij met de Schepper verbonden kan blijven tijdens de neergang en niet van Hem losraakt. Er zijn staten tijdens een neergang, waarin een mens merkt dat hij zich niet aan het Doel kan vasthouden. Toch blijft hij bij het Doel betrokken, hoewel hij daarin faalt, dat betekent dat er nog geen sprake is van een volledige disconnectie.

En juist hier ontdekt hij Farao en voelt hij de innerlijke kracht die tot het ‘iets uit niets’ behoort, die kracht grijpt hem bij zijn voeten en sleurt hem naar beneden, het moeras in. Farao wordt onthuld op de grens tussen de beide staten, maar dat is geen neergang.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/08/14, Shamati #86

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Pesach, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Als er verlangens naar spiritualiteit in ons tevoorschijn komen, naar het Doel van de schepping, naar de Schepper, wil dat zeggen dat er een zwart punt, dat deel uitmaakt van Malchut, in ons is gewekt. Maar dit zwarte punt wordt aan alle kanten omringd door het verlangen om te ontvangen, het ego.

Als het ons lukt om ons zwarte punt boven het ego te laten uitstijgen, zodat het zich boven het ego bevindt en het ego er in zijn geheel onder blijft – wat betekent dat wij ons aangetrokken voelen tot de Schepper hoewel het ego ons naar de tegengestelde richting trekt – zal dit punt los raken van het ego. In mijn verlangen naar de Schepper schenk ik geen aandacht aan mijn ego. Deze disconnectie noemen we Tzimtzum (restrictie).

Als wij al onze punten met elkaar verbinden, wordt er een groot zwart punt gecreëerd. Het is zwart omdat het duisternis voelt. Het wil naar de Schepper verlangen, maar het weet niet hoe het dat kan bereiken. Al onze punten bevinden zich bovenaan, met elkaar verbonden, en ons totale, grote ego is beneden achtergelaten en trekt ons neerwaarts,

Als wij de kritieke massa van ons grote verlangen naar de Schepper bereiken, in contrast met het ego – wat betekent dat wij een voldoende sterke spanning hebben opgebouwd – verbreken wij onder de invloed van het Omringende Licht ons contact met het ego en brengen wij Tzimtzum Aleph (eerste restrictie) tot stand. Dit is de betekenis van de Uittocht uit Egypte: disconnectie van ons verlangen om te ontvangen.

From the Daily Kabbalah Lesson 4/11/14, Talk About Dissemination: Questions & Answers with Dr. Laitman

Filed under: Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Iemand die studeert en zich bezighoudt met de wijsheid van Kabbalah, met de methode van correctie, moet begrijpen dat hij wijsheid leert. Er bestaat een volkomen nieuwe benadering om deze wijsheid te begrijpen omdat deze wordt ontvangen in de nieuwe Kelim – organen van waarneming – van de mens.

Wij bevinden ons in een soort realiteit die vervuld is van een oneindig aantal kleuren, geluiden en invloeden die niet beperkt worden door afstand of tijd en biljoenen verschillende vormen invloeden bevat. Wij maken deel uit van deze realiteit, maar we begrijpen er slechts een klein deeltje van, al naargelang de beperking van onze zintuigen. Het is allemaal hier aanwezig, maar we voelen het niet.

Onze waarneming zal totaal veranderen. Onze absorberende middelen zullen veranderd worden en we zullen merken dat we ons in een nieuwe realiteit bevinden. Alleen op deze manier zal het tot stand komen.

Mensen denken dat wat zij in artikelen lezen en in lessen horen, van buitenaf naar hen toe moet komen. Maar er komt niets! De verandering moet in mijzelf plaatsvinden en dat gebeurt alleen in de mate waarin ik me inspan, dan zal ik voelen dat ik mij in een nieuw gebied bevind. Ik zal voor mezelf een soort nieuwe vorm creëren en me de gehele Olam Ein Sof (Wereld van Oneindigheid) voorstellen.

Dit betekent dat ik verwacht dat de verandering in mij zal gebeuren en niet buiten mij. Deze denkbeeldige wereld bestaat nog steeds, want ogenschijnlijk veranderen de dingen om ons heen. In de spirituele wereld bestaat zoiets als ‘om ons heen’ niet. Daar voel ik dat alles van mij afhankelijk is, van mijn eigenschappen en wat daarin gebeurt.

Dit betekent dat ik voel hoezeer mijn Kelim veranderd zijn en in overeenstemming daarmee datgene wat in deze Kelim ervaren wordt. Ik onderzoek, test en leer dan weer dit en dan weer dat en van daaruit wordt de wijsheid van Kabbalah zichtbaar.

Het is dus noodzakelijk dat we innerlijke veranderingen verwachten en niet dat er iets buiten ons zal gebeuren. Er valt niets te verwachten van wat er buiten ons bestaat, het gaat alleen om het innerlijk van de mens. Dit is heel belangrijk. Het komt omdat we kunnen wachten totdat de volgende staat zal veranderen, gecorrigeerd zal worden, maar als we ons niet betrokken voelen bij onze innerlijke veranderingen, blijven we vastzitten in wat er is.

Een mens moet steeds weer aan zichzelf uitleggen dat er alleen maar innerlijke veranderingen bestaan, dat er geen nieuwe wereld bestaat, maar alleen een nieuw innerlijk begrijpen, afhankelijk van de nieuwe eigenschappen die hij verkrijgt.

From the 4^th part of the  Daily Kabbalah Lesson 4/08/14, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritueel Werk, Waarneming - Geen reacties→