Vraag: Tegenwoordig lijden jongeren vaak aan depressie. Er is geen stimulans in hun leven, gebrek aan energie. Hoe kunnen we in het gezin met dit probleem omgaan?

Antwoord: Het is een feit dat dit een onbewust probleem is. En het komt niet doordat de jongere lijdt aan een onbeantwoorde liefde of problemen op school. In het algemeen gaat het over het contact met zijn leeftijdgenoten en niet over de school zelf die voor hem niet meer betekent dan een plek voor concurrentie: wie er beter is en wie sterker.

Ouders moeten daarom proberen om hun huis te veranderen in een soort club, zodat vrienden van hun kind altijd kunnen komen en de kinderen niet het gevoel krijgen dat hun ouders een soort belemmering zijn. Goede, fijne communicatie is de belangrijkste factor om het gevaar van depressie te voorkomen bij kinderen. Dit is wenselijk en zinvol, zowel vanuit psychologisch perspectief als vanuit materialistisch oogpunt. Het is beter om hen met elkaar te laten communiceren op je eigen gebied dan op dubieuze plekken (zoals in bars, allerlei clubs, enzovoort).

Vraag: In de integrale methode komt er een heel interessante oefening voor. Veronderstel dat één van de partners van een echtpaar in een depressie zit of een slecht humeur heeft en de ander gelukkig en blij is. Om de partner uit de depressie te halen, moet de één de staat van de ander binnengaan om zo met dezelfde ogen naar de wereld te kijken, te integreren met de partner en dan samen met hem of haar langzamerhand uit deze staat te komen. Kunnen we deze oefening ook toepassen op jongeren?

Antwoord: Het is heel moeilijk om dit toe bij jongeren te passen. Ik denk zelfs dat het helemaal niet kan. Dit zou een offensieve aanval zijn. Zelfs als je aantoont dat je voor elke benadering open staat, lok je hiermee arrogantie en oppositie uit: “Dit wil ik niet!” Je moet de psychologie van adolescenten begrijpen. Een resultaat als dit is dan ook typerend voor volwassenen die onmiddellijk arroganter en opschepperiger beginnen te worden.

Je kunt je kind het beste interesseren in wat hem meer trekt: sport, dansen, enzovoort. Op deze leeftijd gooien jongeren met fysieke bewegingen allerlei rommel uit hun lijf en hun hoofd. Een kleine trampoline in huis, waar een kind lekker op kan springen, is ook prima. Dit zal alle onzin uit hem schudden.

’s Avonds kan er thuis wat georganiseerd worden: dansen, samenzijn met vrienden. In het algemeen gesproken: iets actiefs doen.

From KabTV’s “Conversations with Michael Laitman” 12/11/13

Filed under: Gezin, Opvoeding - Geen reacties→

In het Nieuws (van The New York Times): “We worden getuige van een paradox in het hart van het kapitalisme, eerst ontstond daardoor iets groots maar nu wordt de toekomst van het kapitalisme erdoor bedreigd: de dynamiek die inherent is aan concurrerende markten verlaagt de kosten zodanig dat veel goederen en diensten bijna gratis zijn, in overvloed aanwezig en niet langer afhankelijk van de marktwerking…”

“Het eerste vermoeden van deze paradox ontstond in 1999 toen Napster, een muziekdienst, een netwerk ontwikkelde waardoor miljoenen mensen muziek konden delen zonder de producenten en de artiesten te betalen, de muziekindustrie ondervond daardoor grote schade. Soortgelijke verschijnselen veroorzaakten eveneens onrust bij uitgevers van kranten en boeken. Consumenten gingen – vrijwel gratis – hun eigen informatie en entertainment met elkaar delen via video, audio en teksten en negeerden daarmee de traditionele markten.…”

“Duizenden hobbyisten maken nu al – vrijwel voor niets – hun eigen producten met 3D-printers, open-source software en gerecyclede plastic als grondstof. Bovendien studeren meer dan zes miljoen studenten gratis via heel veel open online cursussen, waarvan het lesmateriaal heel goedkoop wordt verstrekt.”

“Nu beïnvloedt dit fenomeen vrijwel de hele economie. Door een formidabele nieuwe technologische infrastructuur – de Internet of Things – ontstaat de mogelijkheid om de komende twee decennia veel van het economische leven bijna gratis aan te bieden. Deze nieuwe platform technologie begint alles en iedereen met elkaar te verbinden.…”

“Nergens heeft het marginale kosten fenomeen van bijna nul meer impact dan op de arbeidsmarkt waar fabrieken en kantoren zonder werknemers, virtuele detailhandel en geautomatiseerde logistiek en transportnetwerken steeds vaker de voorkeur krijgen. Het is niet verrassend dat de nieuwe werkgelegenheidskansen op het gebied van samenwerking liggen, veelal op het gebied van de non-profitorganisatie en de versterking van de sociale infrastructuur: onderwijs, gezondheidszorg, geven aan armen, herstel van het milieu, kinderopvang, zorg voor ouderen en promotie van kunst en recreatie.…”

“We treden echter een wereld binnen die deels buiten de markten bestaat, waar we leren hoe we met elkaar moeten leven in een toenemende onderlinge afhankelijkheid, waar we wereldwijd met elkaar moeten delen.”

Mijn commentaar: Deze hele ontwikkeling brengt ons tot de noodzaak om op een nieuw niveau van communicatie te komen, een wereld zonder grenzen en algehele afhankelijkheid. Het virtuele netwerk van de materiële wereld zal parallel gaan lopen met het geestelijke netwerk van de hogere wereld.

Filed under: Crisis, Economie, Nieuws - Geen reacties→