Baal HaSulam ‘Introductie tot Het Boek de Zohar’, item 65: Het is jullie al bekend dat er een omgekeerde relatie is tussen Lichten en Kelim (vaten): in de Kelim groeien de Hogere eerst (zie item 62), daarom waren de eerste vollediger – in het praktische gedeelte – dan de laatste. Maar met betrekking tot de Lichten – waar de lagere het eerst binnenkomen – zijn de laatste vollediger dan de eerste.

Vraag: Wat wordt er bedoeld met het ‘praktische gedeelte’? Worden hier de praktische Mitzvot (geboden) mee bedoeld?

Antwoord: Dit zijn Mitzvot die wij onder elkaar vervullen op het fysieke niveau, want onze intenties zijn nog niet voldoende onthuld. Ons verlangen is nog niet diep genoeg.

Dit is ook typerend voor de evolutie van de mensheid. Door de tijd heen gaan we langzamerhand over van fysiek werk naar mentaal werk, naar fijnere gebieden, het kan fijnmechanica zijn, nanotechnologie, biologie, enz.

Dit is reeds het werk van de zware Kelim die een grote Aviut (grofheid) van verlangen hebben. Als je er weerstand tegen biedt, is er een grote variëteit van Lichten die overeenstemmen met de huidige diepten van je ego. Je gaat met de Lichten werken, met de intenties, met de delicate maar sterke Kelim, zoals een laserstraal werkt in plaats van handgereedschap. Zelfs de gedachte wordt een middel waardoor wij de wereld kunnen veranderen, wij zijn daar al dichtbij.

Eerder, toen we nog een klein verlangen hadden, konden we het innerlijke deel van de wereld niet binnendringen en alle componenten daarvan niet ontdekken. Zonder een grote neiging tot het kwaad zouden wij er geen verdeling in kunnen aanbrengen, niet kunnen classificeren en ordenen.

We hebben het praktische werk en het werk in onze intentie: het eerstgenoemde is altijd in GE en het laatstgenoemde in AHP. Zolang de Kelim puur zijn – op het niveau van Aviut in de fase van de oorsprong, fase één en twee – brengen onze handelingen ons voordeel. Anders gezegd: in deze staat wordt de intentie een handeling genoemd. Er staat geschreven: “Doe alles wat binnen je vermogen ligt.”

Een dergelijke actie wordt niet met de hand (fysiek) uitgeoefend, maar de intentie is klein. Bovendien wordt zo’n handeling niet ondersteund door de grote grofheid van het verlangen en niet uitgevoerd boven de weerstand uit. Ik vorm nog geen intentie die tegengesteld is aan wat zojuist in mij is onthuld.

Anderzijds bevindt de werkelijke intentie zich bovenop het sterkste verlangen op het derde en vierde niveau van Aviut. Daar is het ego verborgen, het ego waartegen ik moet werken. Het is niet meer iets kleins. Als een klein kind zijn moeder gehoorzaamt – zelfs als het dat niet wil – wel, dat kan gebeuren, maar als je zoiets aan een 15-jarige jongen, die zich al volwassen genoeg voelt, vraagt en hij zijn grootste innerlijke weerstand overwint, gaat het over iets heel anders. Dit is het verschil tussen een actie en een intentie en dit heeft zowel met de positieve Mitzvot te maken (dingen die je moet doen) als met de negatieve Mitzvot (dingen die je niet moet doen).

Vraag: Wat zijn in dit opzicht de fysieke handelingen die we in de groep uitvoeren: taken, enz.?

Antwoord: Deze handelingen worden ook op basis van de intentie beoordeeld. Er staat geschreven dat Mitzvot geen intentie nodig hebben, waarmee de juiste intentie om te geven wordt bedoeld. Maar alles wordt toch beoordeeld op basis van de intentie, zelfs als het voorlopig nog een egoïstische intentie is, maar wel gericht op het Doel.

“Ik wil de Schepper bereiken.”

“Wat betekent dat?”

“Dat weet ik niet, goed zijn.”

“Maar goed zijn betekent om te kunnen geven.”

“Dan wil ik handelen om te kunnen geven!”

De waarheid is dat ik geen idee heb van wat geven is,  ik zeg alleen dat ik het wil, maar dat is niet voldoende om deel van de correctie uit te maken.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/27/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Groepswerk, Intentie, Mitzvot, Spiritueel Werk | Add Comment/Ask Question→