Filed under: Innerlijk Werk, video, Waarneming - Geen reacties→

Opinie (Ivan Krastev, voorzitter van het Centrum voor Liberale Strategieën in Sofia, permanent lid van het IWM Institute of Human Sciences in Wenen, auteur van ‘In Wantrouwen Vertrouwen Wij: Kan de Democratie Overleven Wanneer Wij Onze Leiders Niet Vertrouwen?): “Het is een paradox van de moderne wereld dat de democratisering van de samenleving er ironisch genoeg toe heeft geleid dat kiezers de macht hebben verloren en de sociale ongelijkheid is toegenomen, terwijl de globalisering de elite heeft bevrijd, maar hen de legitimiteit en de capaciteit om te regeren heeft ontzegd.”

“Tegenwoordig besturen gekozen regeringen de meeste landen in de wereld. … Het democratisch ideaal regeert onbetwist en de wil van het volk komt tot uitdrukking in vrije en eerlijke verkiezingen en wordt geaccepteerd als de enig ware bron van legitieme macht. In de 21e eeuw heeft de democratie het merendeel van de critici achter zich gelaten, maar helaas niet haar interne tegenstrijdigheden.”

“Het Democratisch ideaal regeert onbetwist en de wil van het volk wordt uitgedrukt in vrije en eerlijke verkiezingen die worden geaccepteerd als de enige ware bron van legitieme macht. … democratie en een goed bestuur kunnen slechts naast elkaar bestaan onder een regime van beperkt stemrecht. Vanuit hun oogpunt betekent echte soevereiniteit niet de bevolking, maar de rede. Dus verkiezingen moeten bediscussieerd worden op het gebied van capaciteit in plaats van recht. In de 19e eeuw werd capaciteit vertaald als bezit of onderwijs; alleen degenen met de juiste opleiding of genoeg bezittingen werden bevoegd met de macht om te stemmen.…”

“Hoewel we het er allemaal over eens zijn dat democratie betekent dat wij in staat zouden moeten zijn om invloed uit te oefenen op besluiten die gevolgen voor ons hebben, is dit in werkelijkheid niet het geval. We zijn frequente consumenten van beslissingen die door regeringen genomen zijn die niet door ons gekozen zijn. In een geglobaliseerde wereld zijn wij meer dan ooit afhankelijk van de besluiten van anderen, van degenen die nooit deel hebben uitgemaakt en nooit deel zullen uitmaken van onze gemeenschap. Daarom is er een natuurlijke drang om ervoor te zorgen dat die anderen geen verkeerde keuzes maken. Eerlijkheidshalve was de democratie nooit goed in het voorkomen dat mensen fouten maken.”

“Dus in plaats van te kiezen tussen een soevereine democratie, een geglobaliseerde democratie of een globaliserings-vriendelijk autoritarisme, probeert de politieke elite de democratie en de soevereiniteit te herdefiniëren met de bedoeling om het onmogelijke mogelijk te maken. Met als uitkomst democratieën zonder keuzes, soevereiniteit zonder betekenis en globalisering zonder legitimiteit.…”

“Terwijl de democratie individuen als gelijken behandelt (iedere volwassene heeft gelijk stemrecht), geeft het vrije ondernemerschap de macht aan individuen op basis van de waarde die ze hebben voor de economie en van hun eigen bezit.. … De kiezers kunnen beslissen wie er in de regering komt, hun stem ‘kiest’ nog steeds de winnende partij, terwijl de markten het economisch beleid van de regering bepalen, ongeacht wie de verkiezingen wint.…”

“Het probleem is dat deze onomkeerbare verspreiding van de democratie de grenzen tussen de verschillende terreinen van de menselijke activiteiten heeft vernietigd – zij die zouden moeten regeren omdat ze gekozen zijn en zij die zouden moeten regeren omdat ze professioneel bekwaam zijn – en tegelijkertijd de door het volk gekozen democratische instellingen ‘ont-legimiteert’.…”

“De logische gevolgen van een dergelijke houding zijn enerzijds een seculaire daling van de electorale opkomst in de meeste Westerse democratieën en anderzijds de tendens dat de armen, de werklozen en de jeugd – in het kort: zij die in theorie het meest geïnteresseerd zouden moeten zijn om het politieke systeem te gebruiken om hun lot te veranderen – de minste behoefte hebben om te stemmen.”

“Dus, de paradoxale uitkomst van de expansie van het democratisch beginsel van zelfbestuur buiten het politieke domein, is dat we nu over alles stemmen, de politieke macht van de kiezer is afgenomen….”

“In de dagen van de nationale democratieën had de kiezer nog macht, omdat hij tegelijkertijd burgersoldaat, burger-arbeider en burger-consument was. De burgersoldaat was belangrijk omdat de verdediging van het land afhankelijk was van zijn moed om tegen de vijand te strijden. De burger-arbeider was belangrijk omdat zijn werk het land verrijkte en de burger-consument telde mee omdat de economie werd aangedreven door zijn consumptie. Maar toen drones en professionele legers de burgersoldaat vervingen, verzwakte één van de belangrijkste motieven van de elite in de publieke welvaart aanzienlijk. Een arbeidsmarkt die door goedkope immigranten wordt overspoeld, evenals de uitbestede productie in goedkope landen, reduceren eveneens de bereidheid van de elite om rekening te houden met de belangen en de meningen van de burger. Het feit dat in de loop van de economische crisis bewezen is dat de prestaties van de Amerikaanse aandelenmarkt niet langer afhankelijk zijn van de koopkracht van de Amerikanen, is nog een argument waarom burgers hun invloed op de heersende groepen gaan verliezen. De afname van de invloed van de burgersoldaat, de burger-consument en de burger-arbeider verklaart het verlies van de macht van de kiezer en tevens de groeiende regeringsproblemen van de moderne democratieën.”

Mijn commentaar: Deelname van de bevolking betekent tegenwoordig dat duizenden demonstranten op straat de regeringsbesluiten verwerpen. In de toekomst, zal de kwaliteit van de regeringen worden bepaald door de mogelijkheid om protestbewegingen om te zetten in coherente positieve eisen en een gestructureerde politieke macht. Dit zal mogelijk worden door de implementatie van integrale educatie voor de massa. Dan zullen zij de veranderingen die in de maatschappij plaats moeten vinden, kunnen realiseren.

Filed under: Crisis, Nieuws, Politiek - Geen reacties→