In het Nieuws (van het Freelance Bureau voor Internationaal Onderzoek): “De toekomst van een land bestaat niet alleen uit de optelling van de nationale rijkdom, het niveau van de industriële ontwikkeling en de natuurlijke rijkdommen. Ten eerste worden de vooruitzichten die een staat heeft, vastgesteld op basis van het niveau van de hulp die de staat aan haar jonge burgers geeft. In deze zin lijken de Amerikaanse vooruitzichten teleurstellend.”

“Waarom zijn jonge mensen in Amerika op het ogenblik zo gefrustreerd, dit is een vraag die voortkomt uit de economische ineenstorting. We staan op het punt om hier meer helderheid over te krijgen. Aanvankelijk geloofden de meeste jonge volwassenen in het systeem. Zij werkten hard, behaalden goede cijfers, ze bleven uit de problemen, velen van hen gingen naar de Universiteit. Maar toen zij hun opleiding eenmaal afgerond hadden, ontdekten ze dat de goede banen die hen waren toegezegd niet als een pot met goud op hen stonden te wachten. Zelfs middenin het zogenaamde ‘economische herstel’ blijft het aantal fulltime banen voor Amerikanen onder de leeftijd van 30 jaar dalen. Het inkomen voor die leeftijdsgroep blijft eveneens dalen. Tegelijkertijd hebben jonge volwassenen te kampen met een recordhoogte aan schuld door studiefinancieringen. Ten gevolge daarvan stellen jonge Amerikanen vaker dan ooit hun huwelijk of het vormen van een gezin uit, en gaan zij meer dan ooit weer bij hun ouders wonen.”

Mijn commentaar: De VS werd opgebouwd en ontwikkeld als een particuliere onderneming; het land groeide als een mogelijkheid om met iedereen te concurreren en beter te worden dan anderen.

Doordat de VS niet van elkaar afhankelijk waren zoals de landen in Europa en elders, werd – toen er een crisis ontstond in de Amerikaanse Droom van almaar rijker worden – het land op vele niveaus en terreinen ‘verscheurd’, het werd ondergedompeld in pessimisme. Er werd niet alleen een stuk speelgoed afgepakt van de kinderen, maar dat gebeurde ook met hun toekomst.

Wanneer de Amerikanen het licht niet zien, niet beseffen waar hun natuurlijke ontwikkeling – die zij geen halt kunnen toeroepen – hen naartoe leidt, zullen we binnenkort getuige zijn van een tragische ineenstorting.

Filed under: Crisis, Economie | Add Comment/Ask Question→