Monthly Archives: oktober 2013

Vernietig Niets!

Dr. Michael LaitmanIn het Nieuws (van Project Syndicate): “Elk jaar verspillen of verliezen we 1,3 miljard ton voedsel: een derde van de jaarlijkse voedselproductie op de wereld. De omvang van deze hoeveelheid maakt dat het bijna onmogelijk is om je dit voor te stellen, hoe je het ook benadert. Probeer je eens 143.000 Eiffeltorens voor te stellen die op elkaar gestapeld zijn, of stel je een berg van 10 biljoen bananen voor.”

“Dit is niet te overzien, zeker als we er ook nog bij betrekken dat naast deze enorme verspilling en dit verlies, 840 miljoen mensen dagelijks te maken hebben met chronische honger. Nog vele miljoenen meer lijden aan ‘stille honger’, ondervoeding en een tekort aan micronutriënten.”

“Voor degenen die zich meer met economie bezighouden volgt hier nog een getal: voedselverspilling en -verlies, uitgedrukt in producentenprijzen, kosten ongeveer 750 miljard dollar per jaar. Als wij de retail prijzen en de bredere effecten op het milieu inclusief de klimaatsverandering erbij zouden betrekken, zouden de kosten nog veel hoger zijn….”

“Verlies van voedsel – op boerderijen, tijdens de verwerking, tijdens het vervoer en op markten – ondermijnen de voedselgarantie in de meeste ontwikkelingslanden, waar het verlies na de oogst kan oplopen tot 40% van de productie. Investeringen in de infrastructuur voor het vervoer, de opslag en de afzet van voedsel zijn hard nodig, zoals programma’s om boeren te trainen in de beste landbouwprakijken.”

“In de ontwikkelde landen is het vereist dat er opnieuw nagedacht wordt over de verkoop van voedsel.”

Mijn commentaar: Er bestaat een religieus principe in het Jodendom, “Baal Tashchit“: vernietig niets wat nuttig is, niets wat nuttig kan zijn voor anderen. Het is verboden om resten weg te gooien die geschikt zijn voor menselijk en dierlijk voedsel of industrieel afval dat nog kan worden gebruikt, etc. omdat alles door de Schepper wordt gegeven voor de correctie van de wereld; dus we moeten het gebruiken, juist om de wereld te corrigeren. Het kan alleen correct gebruikt worden in de mate waarin de mens gecorrigeerd is, als hij van nature en instinctief aan het gemeenschappelijk belang denkt.

 

Waarom Brak De Wereld Atzilut Niet?

Dr. Michael LaitmanVraag: Waarom brak de wereld Atzilut niet tegelijkertijd met de wereld Nekudim? Heeft Atzilut een verdedigingssysteem dat het breken voorkwam?

Antwoord: Dat is juist! Dit mechanisme heet: ‘de correctie van de drie lijnen’, wanneer het opstijgen van MAN, het gebed, en de verbinding tussen het ontvangende en het gevende deel direct tot stand worden gebracht, in tegenstelling tot de wereld Nekudim waar al het Licht in de Kli, het verlangen, neerdaalt en het breken tot gevolg heeft.

In de wereld Atzilut bereidt de Kli zich eerst voor door de drie lijnen met elkaar in overeenstemming te brengen. Het lijkt alsof zij vooraf in contact is geweest met de Hogere en van tevoren wist wat zij zou gaan ontvangen.

Zij kent het totale complete Licht dat de Hogere kan geven, het gehele niveau (GAR), maar zij vermindert zichzelf tot een zeker niveau om zo slechts een deel van dat Licht te ontvangen en zij accepteert het in de gevende Kelim, Malchut dat naar Bina is opgestegen, boven Malchut zelf uit. Op deze wijze wordt het Licht onthuld en door de lagere geaccepteerd.

In andere werelden, in tegenstelling tot de wereld Nekudim, heeft de wereld Atzilut een afweermechanisme aan beide zijden: 1. De Hogere, die aan de lagere geeft, maakt alleen VAK de Hochma vrij, slechts een kleine hoeveelheid Licht. 2. Als de lagere zich voorbereidt om dit Licht te ontvangen, maakt hij eerst contact met de Hogere en vormt hij zelf een systeem, ‘de drie lijnen’ genaamd, om voorbereid te zijn om in ieder geval een deeltje van het Licht te ontvangen, niet regelrecht maar via de drie lijnen.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 12/5/10, “The Study of the Ten Sefirot

 

Op Het Eerste Spirituele Niveau

Dr. Michael LaitmanNu wij ons in alle landen ter wereld met speciale disseminatie bezighouden onder het gewone publiek, wil ik hierover graag een aantal heel serieuze dingen zeggen.

Onze acties in alle lagen van de maatschappij moeten maar één doel voor ogen hebben: onze eenheid, zodat wij voelen dat wij innerlijk nauw met elkaar verbonden zijn en elkaar nodig hebben.

Als er aan deze voorwaarde is voldaan, is naar buiten gaan positief, noodzakelijk en effectief. Als naar buiten gaan ons verdeelt, als we daardoor onderlinge warmte verliezen en we van elkaar afgescheiden raken, moeten we ermee stoppen omdat het belangrijkste voor ons eruit bestaat om een centrum van de groep te creëren waarin we de Schepper gaan voelen, anders heeft disseminatie geen zin. Wij kunnen de massa alleen bereiken als wij het spirituele vat, de spirituele kli, vormen, de plaats waar de Schepper wordt onthuld.

We hebben jarenlang gestudeerd en het resultaat van deze studie, waarbij we – vrij passief – met elkaar aan het werk waren en in disseminatie, was voornamelijk gefocused op de verspreiding van ons materiaal online, we deden innerlijk werk. Nu hebben we een zeker punt van verzadiging bereikt en we kunnen niet verder. We kunnen onderling niet een zodanige verdichting opbouwen dat er een zekere gelijkenis met de Schepper zichtbaar wordt, dat we dus boven ons egoïsme uitstijgen.

Dan doet het volgende probleem zich voor: hoe kunnen we ons verenigen? Daarom trekken we erop uit naar de massa. Tenslotte is ons voornaamste doel eenheid, Arvut (wederzijdse verantwoordelijkheid) bereiken, een zodanige verbinding in de groep dat wij daardoor komen tot het eerste kleine begin van gelijkvormigheid aan de Schepper op het eerste spirituele niveau.

We staan nog op de grond en tillen onze voet op, we willen naar het eerste spirituele niveau, maar het lukt ons niet, we hebben een duwtje nodig. Om aangespoord te worden, gaan we naar de wijde kringen van de maatschappij, naar bibliotheken, scholen, universiteiten, talloze educatieve en overige instellingen, we dissemineren in de breedte. Wij streven ernaar om de verlangens van de massa in ons op te nemen en daarmee allerlei vormen van de crisis, die zich nu zo snel ontwikkelen in de wereld, te overwinnen.

We mogen dus zeker niet vergeten dat het allerbelangrijkste eruit bestaat dat we het centrum van de groep creëren waarin we de manifestatie van de Schepper verwachten. Dit is de eerste trede van de ladder. Zijn eerste manifestatie temidden van ons, in ons.

Wat we ook doen, ongeacht de vorm die we toepassen bij externe disseminatie, waarbij we gebruik maken van allerlei mogelijkheden, we moeten aan elke actie altijd veel aandacht besteden en deze analyseren ten aanzien van het nut voor de algehele eenheid. Alleen dan kunnen we besluiten of het de moeite waard is om iets wel of niet te gaan doen. De innerlijke eenheid moet bepalend zijn voor ons naar buiten gaan, de wereld in: het soort werk, de manier waarop, de mogelijkheden en de mensen die deze of een andere activiteit uitvoeren.

From a Talk About the Dissemination 10/17/13

 

Een Winkel Met Een Deur Die Nooit Dicht Gaat

Dr. Michael LaitmanVraag: Hoe kunnen de groepen over de hele wereld voortdurend met het centrum hier verbonden blijven zodat zij steeds hun kracht vanuit het centrum kunnen ontvangen?

Antwoord: Ik weet niet wat wij nog meer kunnen doen. Als je geen verbinding voelt, moet je proberen om erachter te komen hoe je de verbinding kunt hernieuwen. Mijn leraar Rabash zei altijd: “Mijn winkel is altijd open”, net zoals de winkel van de Schepper. Zoals er geschreven staat: “De winkel is open en de eigenaar verkoopt op krediet, het opschrijfboekje ligt open en de hand schrijft, ieder die wil lenen kan komen lenen.”

De onzichtbare hand schrijft alles op en dan zal de eigenaar je vragen om je schuld terug te betalen, maar je kunt nog steeds naar binnen gaan. De eigenaar loopt namelijk niet naar buiten om hard schreeuwend de klanten naar binnen te roepen. Hij doet alleen de deur van zijn winkel open, dat is alles. Iedereen die naar binnen wil, kan naar binnen.

Dit is het voorbeeld voor de manier waarop wij de wereld in moeten gaan. Wij moeten voorbereid zijn op een enorme verkoop, overal, zodat iedereen het fijn vindt om onze winkel binnen te gaan. Maar dit betekent niet dat wij iedere voorbijganger moeten aanklampen, op de deuren van mensen moeten kloppen en hen ergens toe moeten dwingen of hen iets opleggen omdat wij hopen dat zij ons product willen kopen.

Het is dus aan jullie of jullie in staat zullen zijn om in contact met het centrum te blijven. Wacht niet op ons, doe het. Wij hebben het te druk en we hebben heel veel voor disseminatie te doen: het materiaal voor integrale educatie bewerken en publiceren, verhuizen naar ons nieuwe home en de internationale conventie van februari 2014 voorbereiden.

Wij kunnen – naast waar wij mee bezig zijn – niet alles volgen wat er met mensen in Moskou, St. Petersburg, New York of San Francisco gebeurt. Daar hebben we geen mogelijkheden voor en het zou ook niet goed zijn als wij op die manier te werk zouden gaan. Als jullie gewone mensen zouden zijn, zonder een punt in het hart, zouden we beter voor jullie moeten zorgen. Maar omdat jullie een groot verlangen hebben naar spiritualiteit en een punt in het hart hebben, hangt alles af van de ontwikkeling van dat punt.

Jullie moeten zelf inspanningen verrichten, jullie eigen krachten gebruiken en de verbinding met ons hangt van jullie af. Jullie moeten zelf je best doen om het contact met het centrum niet los te laten en er voortdurend alert op zijn dat je het contact in stand houdt. Op het moment dat jullie deze verbinding kwijt raken, raakt de verbinding  jullie kwijt.

From the Talk during the Meal 10/25/13

 

De Talen Van De Zohar, De Talmud En De Torah

Waarom Zouden We Zeven Miljard Rabbi’s Shimon Moeten Hebben?

Dr. Michael LaitmanVraag: Wat is er nodig om ons werk correct uit te voeren? Om te zaaien en te oogsten en niet te treuren omdat de akker uitgedroogd is?

Antwoord: Nadat je gecontroleerd hebt of je bij de juiste groep en de juiste leraar bent, moet je verder gaan met ‘geloof boven de rede’. Anders zal het egoïstische denken je helemaal blokkeren.

Het probleem zit hem in het volgende: iemand komt bij de groep en is het ogenschijnlijk met alles eens, is bereid om alles te doen, maar wil alleen met kleine stappen vooruit komen in de groep, met de snelheid en op de manier die het ego toestaat.

Op die manier heeft hij 15 à 20 jaar nodig om verder te komen en iets te bereiken, als dat al zo is. Want de mate van vooruitgang is te vinden in het gebied van zijn ego. Met andere woorden: hij vordert met de snelheid die zijn ego hem toestaat en niet meer. Sneller vooruit gaan is pijnlijk! Hij kan het niet, alleen maar tot aan deze grens. Op dit niveau moet een mens de diepten van zijn hart testen: hoe ze overeenstemmen met dit pad. Je hebt een leraar gevonden en een groep, en nu moet je heel duidelijk krijgen: Is dit het voor jou? Niemand anders kan je helpen, je moet deze vraag zelf beantwoorden. Is dit werkelijk waar ik mijn hele leven onbewust naar heb gezocht en wil ik alleen dit?

Vraag: Maar zijn mensen in andere plaatsen er ook niet zeker van dat dit nu precies de juiste plaats is?

Antwoord: Absoluut, iedereen behoort op zijn eigen plaats te zijn. “Net zoals we verschillende gezichten hebben, zijn onze zielen verschillend”, dus onze wegen zijn ook verschillend. Waarom vraag je niet – en vraag je het je niet af – waarom de hele wereld niet zoals Rabbi Shimon kan zijn, de auteur van het Boek de Zohar? Dan zouden er zeven miljard Rabbi’s Shimon in de wereld zijn, wat is daar verkeerd aan? Maar dat is niet de bedoeling, want in een perfecte kli (vat) is niemand gelijk aan een ander en allen bevinden zich op verschillende niveaus.

Je moet het nagaan in je hart. Daarom heb je een vrije keuze gekregen: ofwel je leven blijft altijd op een laag pitje staan, je hebt nooit genoeg en je wacht totdat je begraven wordt, of je bereikt een volmaakt leven.

From 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/16/13, Writings of Rabash

 

Verantwoordelijkheid Tussen Gelijken

Dr. Michael LaitmanVraag: Na de ochtendles beginnen we aan een nieuwe dag. Hoe kunnen we deze dag zo effectief mogelijk gebruiken? Hoe kunnen we verder komen zonder vertraging of een neiging tot uitstellen?

Antwoord: We moeten nadenken over onze verantwoordelijkheid voor elkaar, over de voorwaarden voor die verantwoordelijkheid, zodat dit ons zo nabij mogelijk is.

In de ene collectieve ziel is een ieder geïntegreerd in het geheel. Deze gezamenlijke integratie gaat niet over controle, maar over gelijkheid. En de gelijkheid zit hem in het feit dat een ieder zichzelf wegcijfert ten aanzien van de anderen. Alleen dan zijn we gelijk.

Besteed alleen hier aandacht aan en focus jezelf hierop. Op die manier zullen we winnen, dit is de enige manier. Alle andere overwinningen zullen zich omzetten in verlies.

From the 3rd part of the Daily Kabbalah Lesson 10/10/13, Writings of Baal HaSulam

 

De Kracht Van Het Vat Zit In Haar Barsten

Dr. Michael LaitmanVraag: Hoe kunnen de vrienden elkaar steunen als ze zich in een neerwaartse staat bevinden?

Antwoord: De vrienden kunnen elkaar alleen door middel van de Schepper steunen. Wij zijn niet met elkaar verbonden. Vanaf het moment dat het gebroken verlangen om te ontvangen werd onthuld, hebben we geen directe verbinding meer met elkaar. Maar de Schepper vult de leegte tussen ons.

Alleen Hij verbindt ons met elkaar. Wij zullen nooit meer op dezelfde manier verbonden zijn als toen we samen waren als druppels water die in één enkele druppel waren opgenomen. De Schepper betreedt de leegte tussen ons als de kracht van wederzijds geven, de kracht van ontvangen is daar ook aanwezig, de klipa. Zo wordt de intensiteit van de verbinding tussen ons 620 keer sterker dan voorheen.

Immers, zowel de kracht van de klipa – het verlangen om te ontvangen – als de kracht van het Licht moeten samenwerken, zodat wij ons met elkaar zullen verbinden en dezelfde eenheid zullen bereiken als in Adam HaRishon (de eerste mens), toen hij één ziel, één kli (vat), zonder innerlijke breuken was. Nu moeten we onze stukken aan elkaar lijmen. Elk ervan is 620 maal groter geworden door het ego, maar we moeten ze toch aan elkaar lijmen. Dit betekent dat er een ziel, een kli, van een totaal nieuwe intensiteit wordt gecreëerd.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 10/16/13, The Zohar

 

De Evolutie Van De Schepping

De Geest Die De Stoelen Op Hun Plaats Zet

Dr. Michael LaitmanEr zijn een aantal manieren mogelijk – die niets te maken hebben met zichtbare signalen – om op het pad na te gaan of je wel of niet vordert. De eerste test bestaat eruit of je ernaar streeft om jezelf in het centrum van de groep te voelen. Niet in het centrum van de aandacht van iedereen waarbij je jezelf presenteert als de belangrijkste van de groep, maar in het centrum van gemeenschappelijke hoop, in het centrum van eenheid, geven en zorg hebben voor elkaar, daar waar het fundament aanwezig is, “op één been”, namelijk op de pilaar waarop eenheid rust: “Wat jij haat, doe dat een ander niet aan.”

Allereerst, stoor anderen niet! Dit betekent: beperk jezelf zodat je de staat “Tzimtzum Aleph” bereikt, alsof je niet bestaat en je verlangen om te genieten niet gebruikt, zodat er naast jou plaats is voor anderen en jij helemaal geen plaats inneemt, tot een nul wordt, een geest. Je zorgt er alleen maar voor dat anderen een plaats krijgen, zoals iemand die stoelen op hun plaats zet en ervoor zorgt dat iedereen kan zitten. Dit wordt genoemd: “Wat jij haat, doe dat een ander niet aan.”

Dit betekent dat jij geen plaats inneemt, maar ervoor zorgt dat al je vrienden een plaats hebben. Dit is de eerste voorwaarde en daarom wordt het verwoord als “op één been staan”. Een mens moet inderdaad op dit principe staan en daar bovenuit kunnen er verschillende handelingen plaatsvinden, deze zijn er het gevolg van. Als het je lukt om dit gevoel te bereiken als je ’s morgens opstaat en vóór alles wat je doet, wil dat zeggen dat je vooruitgang boekt in de goede richting.

From the Preparation for the Daily Kabbalah lesson 10/16/13