Het enige verschil tussen onzuiverheid en heiligheid, tussen ballingschap en bevrijding, duisternis en Licht, is de aanwezigheid van de Schepper, maar het is allemaal afhankelijk van de mens. Alles verloopt volgens het alomvattende plan en mijn plaats in het systeem, maar ik krijg elk moment een vrije wil en de mogelijkheid om duisternis in Licht te veranderen.

Natuurlijk vergeet ik dit telkens weer en val ik steeds weer in de duisternis, maar ik moet me inspannen en proberen om het Licht te bereiken. Op het moment dat ik het Licht bereik, val ik weer in de duisternis en zo moet ik keer op keer weer opstaan. Dit proces gaat door totdat alles is opgehelderd en alle correcties hebben plaatsgevonden.

Daarom bestaat het verschil tussen ballingschap en bevrijding uit een kleine toevoeging in de vorm van de letter Alef, deze letter betekent ‘het hoofd van de wereld’ (Aluf shel olam), de Schepper. Als ik Hem naar de staat waarin ik mij bevind toetrek en mij realiseer dat Hij de oorzaak is, dat er ‘geen ander is dan Hij’, dat alles afkomstig is van Hem die Goed en Barmhartig is en dat ik mijzelf moet corrigeren zodat ik op deze manier elke staat zal accepteren, woont de Schepper in mij in de mate waarin mijn kelim (vaten) gecorrigeerd zijn. En dan verandert de ballingschap in bevrijding, de duisternis in Licht.

Als ik niet op deze manier handel, blijf ik in de corrupte staat en moet ik op zoek gaan naar een manier om mijzelf sterker te maken en de correctie uit te voeren. Hieruit bestaat in feite al ons werk. Wij moeten elkaar in de groep versterken om het voor een ieder mogelijk te maken om vanuit de duisternis naar het Licht op te stijgen door alles aan de Schepper toe te schrijven.

We zullen zeker iedere keer weer teruggeduwd worden en we zullen gedwongen worden om te vallen. Het Licht doet dit alles.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 9/20/13, Shamati #127 “The Difference Between Kernel, Essence, and Added Abundance”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Licht, Schepper, Spiritueel Werk - Geen reacties→

In het nieuws (van The Washington Post): “Dit weekend was het vijf jaar geleden dat het faillissement van de Lehman Brothers werd uitgesproken, de Federale Financiën Dienst — die antwoord gaf op de mislukte poging om de crisis een halt toe te roepen — heeft een document afgegeven dat verdere informatie geeft over wat er sindsdien is gebeurd. Het bevat enkele buitengewoon goede grafieken die visueel bijdragen aan de geschiedenis van de mondiale financiële hartkloppingen van de afgelopen jaren.”

“Door een aantal maatregelen die sindsdien zijn genomen, is er aanzienlijke vooruitgang in de economie, maar vele belangrijke kwesties zoals werkloosheid, commerciële leningen en het huishoud budget zijn nog niet op het niveau van voor de crisis.”

“Nu zullen we – om enig economisch perspectief te bieden – een paar grafieken van onszelf toevoegen. Ten eerste zien we hier de verhouding tussen werkgelegenheid en bevolking. Zoals de grafiek in de rechter kwadrant hierboven laat zien, is het werkloosheidscijfer sinds ongeveer begin 2010 gestaag gedaald. Maar een groot deel van deze daling hebben we te danken aan de vermindering van de grootte van de beroepsbevolking. Als je kijkt naar het werkelijke aantal mensen met banen in relatie tot de gehele bevolking, komt er een ander patroon naar voren: het aantal kelderde tijdens de recessie en is sindsdien nauwelijks toegenomen.”

Mijn commentaar: Duizenden jaren lang hebben we ons op een egoïstische manier ontwikkeld en we hebben een volwassen samenleving bereikt, onze sociale betrekkingen staan haaks op de natuur die één geheel vormt. Ons egoïsme heeft de limiet bereikt en begint te degenereren. We denken niet na over onze omgang met de planeet waarop we leven. En wij denken dat deze situatie kan blijven bestaan en zich verder kan ontwikkelen, dat wil zeggen dat de maatschappij, het milieu, enz. in een slechtere situatie zullen belanden.

Onze oppositie tegen de natuur is te vergelijken met de persoonlijke houding van de natuur tot de mens. Wanneer een mens de grens van zijn egoïstische groei heeft bereikt, ervaart hij een leegte die gevoelens van depressie en zelfs wanhoop veroorzaakt. Een groot deel van de mensheid bevindt zich al in deze staat, hoewel we dit niet willen toegeven.

Veel mensen bevinden zich in een onbewust gevoel van zinloosheid van het bestaan. Zeer weinigen hebben het verlangen om naar de betekenis van het leven op zoek te gaan, dat verlangen wordt veroorzaakt door het ‘punt in het hart’. Wij, die de oorzaak van de crisis en het pad dat de natuur ons toont, hebben gevonden, hebben de plicht om het aan iedereen te onthullen.

Filed under: Crisis, Disseminatie, Economie, Globalisatie, Nieuws - Geen reacties→

Als wij de melodieën zingen die door Kabbalisten zijn geschreven of de Psalmen lezen of andere Kabbalistische geschriften, is het belangrijk om te weten dat ze allemaal geschreven zijn vanuit een staat van verbondenheid met de Schepper. Er is hierbij dus geen sprake van droefheid, pessimisme of een gevoel van moeilijkheden in het werk.

Alles wat lijkt op een uiting van zwakte of droefheid, bestaat uit volkomen tegenovergestelde gevoelens en komt vooral voort uit hoop, verlangens naar liefde, uit het Licht dat al van verre schijnt als de opkomende dageraad.

Ze kunnen klinken als mineur melodieën, droevig, met een gevoel van zwaarte en zwakheid, maar zo is het helemaal niet. Ze komen voort uit een hartstochtelijk verlangen, verbondenheid, vreugde en toewijding. Probeer ze juist op deze manier te zingen en te voelen.

Hetzelfde geldt voor de Psalmen. Het is de meest aangrijpende poëzie van David, die uitroept dat hij voor iedereen die hem achtervolgt en haat, moet vluchten en dat hij door de Schepper verlaten is, dit alles is geschreven vanuit een heel hoog niveau van verbondenheid. Dit moeten we proberen te voelen in deze melodieën.

From the Preparation for the Daily Kabbalah Lesson 9/11/13

Filed under: Muziek, Spiritualiteit - Geen reacties→