Opinie (Anatoly Wasserman, journalist, politieke adviseur, wetenschapper): “De postindustrialisatie kon de crisis niet voorkomen, omdat de wereld bezig was om een model te bouwen: een maatschappij waarin de industrie zonder menselijke tussenkomst werkt en de mens zich bezighoudt met de verdere ontwikkeling ervan.”

“Er werd van uitgegaan dat mensen die vrij zouden zijn van productiewerk, zich bezig zouden gaan houden met creatieve activiteiten, zoals cultuur, kunst en andere vormen van creativiteit. Maar niemand nam de moeite om dit proces bij mensen te ontwikkelen. Het bleek ook dat mensen niet de hulp nodig hadden die kon worden verstrekt door degenen die geen productiewerk meer hoefden te doen.”

“Het resultaat is dat veel mensen leven van werkloosheidsuitkeringen, die verborgen zijn door activiteiten waar niemand behoefte aan heeft. Om deze salarissen te kunnen betalen of – beter gezegd: deze verborgen werkloosheidsuitkeringen – zijn er financiële kunstgrepen nodig om iets te betalen waar vraag naar is.”

Mijn commentaar: Wasserman heeft gelijk, maar hij heeft geen oplossing: dat kan alleen door overal integrale educatie en opvoeding in te voeren, en dan ontstaat er een geleidelijke, zachte transformatie van de huidige samenleving naar een maatschappij van redelijke consumptie en vermindering van overproductie, de mensheid bereikt dan een uniform niveau van leven en eenheid, totdat in deze eenheid de Schepper onthuld zal worden: het eeuwige, perfecte bestaan.

Filed under: Crisis, Educatie, Integrale Opvoeding, Nieuws, Uncategorized | Add Comment/Ask Question→