Uit het boek Het Licht en de Zon: Het belangrijkste bij het samenzijn is dat allen samen verenigd zijn en slechts om één ding vragen: de Schepper te vinden. En mag het zo zijn dat een ieder naar zijn vriend luistert, klein is in zijn eigen ogen en ernaar verlangt om iets van zijn vriend te horen: hoe kunnen we de Schepper dienen en Hem vinden.

Hier moeten we een onderscheid maken: Er zijn ik, het Doel, de Schepper, en we hebben een middel om het te bereiken, dat is ons samenzijn, onze eenheid. Er bestaat niets anders. Hieruit volgt dat het middel even belangrijk is als het Doel omdat het mij naar het Doel leidt.

Alles hangt af van de realisatie van het belang van het Doel. Daarom moeten we er onophoudelijk over spreken en eraan denken, het in onze ogen belangrijk maken. De realisatie van het belang van het Doel bevindt zich daar waar onthuld wordt hoeveel ik erin kan investeren, in welke mate wij tegen ons egoïsme in kunnen werken..

Het gaat om de vraag waar mijn verwachtingen liggen, waar mijn ogen op gericht zijn: opwaarts of neerwaarts? Naar de Goede die Goed doet of naar het kwaad? Waar richt ik mij op? Alles is afhankelijk van de realisatie van het belang van het Doel en dat haal ik uit de groep.

Het probleem is dat dit belang nog niet onder de vrienden verspreid is. De situatie is zonder enige twijfel verbeterd, maar de lucht tussen ons is niet uitnodigend, sprankelt niet, laadt mij niet op…..

Ik moet de groep helpen, geen moeite sparen en als dat niet in mijn vermogen ligt, zal ik door de groep ‘gevoed’ worden.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 7/5/13, “Love Your Neighbor as Yourself,” Lesson 3

Filed under: Conventies, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Grootheid van de Schepper, Innerlijk Werk | Add Comment/Ask Question→