Vraag: De voorspellingen die u de afgelopen jaren hebt gedaan zijn jammer genoeg allemaal uitgekomen. Helaas waren ze niet erg vreugdevol. Ziet u de volgende fasen eveneens somber in?

Antwoord: Nee, ik ben altijd optimistisch. Ik zou de wereld niet willen blijven zien op de manier waarop ik het nu waarneem, maar helaas is wat ik had voorspeld uitgekomen. Het is belangrijk om niet te gissen of leedvermaak te hebben, maar om te proberen om op de een of andere manier veranderingen aan te brengen in de wijze waarop we op weg zijn.

We zijn op weg naar de volgende fase van de menselijke ontwikkeling wanneer deze innerlijk en op moreel gebied plaatsvindt. De mensheid moet zichzelf veranderen en gelijkvormig worden aan de ons omringende natuur, zich aanpassen aan het globale schema van de natuur en dit betekent dat iedereen volledig afhankelijk is van elkaar en in het algemeen gesproken ook van de natuur: het minerale niveau, het vegetatieve, het animale en de hogere niveaus, zijn de krachten die in feite het hele systeem van het universum controleren. Wij moeten dit systeem onthullen en ons ernaar voegen. Dit is de taak van de mensheid.

Veel wetenschappers hebben er in het verleden al over geschreven en er wordt door huidige wetenschappers nog steeds over geschreven. Dit systeem is al honderden jaren populair. Met name in Rusland schreven de academicus Vladimir Vernadsky en zijn aanhangers hierover. Tegenwoordig wordt dit door veel mensen in de wereld begrepen.

Het probleem is echter dat de mensheid deze taak moet gaan realiseren. Het belangrijkste waar ik me mee bezig houd is de overgangsperiode vanuit onze situatie, vanuit dit paradigma, naar de volgende. De mensheid staat hierbij grote uitdagingen te wachten.

From KabTV’s program “The Global Crisis” 3/19/13

Filed under: Crisis, Natuur, Wereld, Wetenschap - Geen reacties→

Opinie (uit de Deutsche Welle): “Het vertrouwen van het publiek in de Europese Unie heeft zijn dieptepunt bereikt, zoals uit een recente enquête blijkt. Vanaf het begin van de Europese crisis hebben de Europeanen het geloof in de unie verloren, zelfs in pro-Europese landen zoals Duitsland is dit het geval.”

“Het meest verrassende gevolg daarvan was dat bijna alle Europeanen zichzelf als slachtoffers zagen,” zei Jose Ignacio Torreblanca. “Zowel debetlanden als creditlanden voelen dat ze in principe de controle zijn kwijtgeraakt over alles wat ze doen.”

“Het is inderdaad een uitermate reëel risico dat Europa mislukt ten gevolge van een gebrek aan steun van haar burgers.”

“Het is een gemeenschappelijk probleem dat nationale politici de successen van Europa toeschrijven aan hun eigen beleid en de schuld van mislukkingen neerleggen bij Brussel. Dit is een bekend patroon dat verklaart waarom de EU niet populair is.”

Mijn commentaar: Alleen een diepere eenwording zal de EU – en Europa in het algemeen – redden. Maar de eenwording moet plaatsvinden op het niveau van de samenlevingen en de volkeren, niet op het niveau van de financiële en politieke orde.

Filed under: Crisis, Europa - Geen reacties→