Baal HaSulam, ‘Inleiding tot Het Boek De Zohar’  item 41: Onthoud goed dat de werkelijkheid van alle werelden in het algemeen verdeeld wordt in vijf werelden, genaamd: Adam Kadmon; Atzilut; Beria; Yetzira en Assiya.

Deze ‘werelden’ zijn de niveaus van mijn innerlijke afgeslotenheid naar de Schepper, naar belangeloos geven. Ik kijk als het ware door het prisma van die werelden. Tegelijkertijd kan ik geven aanvaarden op een bepaald niveau van Aviut (grofheid) van nul tot vier. In het geheel gezien zijn dit allemaal niveaus van spiritualiteit, tot aan de volledige gehechtheid.

Vraag: Waar dienen deze werelden, deze sluiers voor?

Antwoord: Op deze manier zullen we langzamerhand de Schepper ontdekken, afhankelijk van onze gelijkvormigheid met Hem, dit is een wet. Elke verschijningsvorm in de werkelijkheid kan alleen bereikt worden door middel van gelijkheid van vorm. Zolang ik, door mijn egoïstische natuur, daarbuiten sta en er niet mee overeenstem, kan ik zo’n vorm niet voelen. Als het punt in het hart in mij ontwaakt, ga ik voelen hoe tegengesteld ik ben aan de Schepper en dan kan mijn punt in het hart groeien en kan ik dichterbij Hem komen. Maar tot aan dat moment ben ik door mijn ego van Hem afgescheiden: Hij is alleen geven en ik ben alleen ontvangen, ik heb geen verbinding met Hem. Zo werkt de wet van gelijkvormigheid.

Vraag: Kun je zeggen dat de niveaus van gelijkvormigheid mijn gevoeligheid naar anderen weergeven?

Antwoord: Ja. Mijn houding naar anderen of naar de Schepper, dat is hetzelfde. Het belangrijkste is dat ik van mij uit naar buiten ben gericht.

We moeten goed begrijpen dat wij ons in één staat bevinden die ‘de Wereld van Ein Sof (Oneindigheid)’ genoemd wordt, ook wel ‘Malchut van Ein Sof’. Maar we zijn daarvan afgescheiden door vijf niveaus van troebelheid van de zintuigen. Speciale Masachim (schermen) verzwakken het zicht op deze werelden als filters die de wereld van Ein Sof afschermen, het resultaat daarvan is dat wij alleen de ‘externe wereld ‘ voelen, maar alles vindt binnen ons plaats.

De werkelijkheid is constant, maar wordt in de vorm van deze wereld aan ons getoond. Het enige verschil is vaagheid, de gebrekkigheid van de zintuigen.

Vraag: Hoe kunnen we onze zintuigen verscherpen?

Antwoord: Dat is afhankelijk van je gevoeligheid naar anderen, van de vraag of ik kan voelen dat de ander net zo belangrijk is als ik. Daarom staat er geschreven: “Heb je vriend lief als jezelf”.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 4/14/13, “The Introduction to The Book of Zohar”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Liefde, Waarneming, Werelden | Add Comment/Ask Question→