Vraag: Als er iets in de groep gebeurt, probeert de groep die specifieke problemen zelf op te lossen in plaats van naar andere groepen te gaan en te roepen: Help ons! Moet iemand de suggestie doen om hulp te zoeken of moet de hele groep besluiten dat er werkelijk een probleem is en dat het tijd is om om hulp te roepen, zodat we gehoord worden?

Antwoord: In onze groep in Israel gebeurt hetzelfde. Ik voel dat het goed is om een dag of twee te wachten als één van de vrienden valt en af te wachten of de anderen hierop wel of niet reageren. Als zij dat niet doen, raad ik aan dat het aan iedereen verteld wordt. Hiermee wil ik zeggen dat er voortdurend onderzoek moet zijn en dat we er niet omheen moeten draaien.

De groep heeft niet het recht om in omstandigheden als deze te blijven zwijgen, want dat zou schadelijk zijn voor de rest.

Ik mag het niet verbergen als ik ergens niet aan meedoe, als ik mij losmaak van het spirituele pad, van de zoektocht, de inspanning, de vooruitgang. Hierover kan ik niet zwijgen, want daarmee veroorzaak ik het falen van anderen.

We kunnen het vergelijken met een groep soldaten die in de aanval gaan en plotseling is één van hen niet klaar om met de anderen mee vooruit te gaan. De anderen zijn van hem afhankelijk. Wat zal er gebeuren als hij zijn opdracht niet uitvoert? Ze zullen allemaal gedood worden, alles zal verkeerd aflopen. Daarom moet hij, om de groep niet te ondermijnen, hen vertellen dat er met hem iets niet oké is, misschien functioneert zijn hand of zijn been niet naar behoren.

Bovendien, als een hele groep ten val komt, ondermijnt dit andere groepen. We mogen niet alleen maar aan onszelf denken. Als we zo denken beweren we daarmee dat er geen Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar) bestaat, geen verplichting naar elkaar toe. In het algemeen gesproken bestaat er dan helemaal niets! Denk hier goed over na!

From the European Convention in Germany 3/23/13, Lesson 3

Filed under: Arvut, Conventies, Eenheid, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Ik zou iets willen vragen over een situatie die zich kan voordoen in een groep met betrekking tot disseminatie en lesgeven in integrale educatie.

Stel, er is een groep van vijf mensen die de groepsstatuten hebben aanvaard en proberen zich daaraan te houden, liefde tonen, enz. en daarnaast ben ik er, een stevig, goed opgeleid, slim iemand die alle cursussen van integraal onderwijs en integrale educatie heeft afgerond en anderen daarin al les kan geven. Ik heb geen tijd om deel uit te maken van de groep, ik wil dissemineren, maar de groep biedt me daarvoor geen ondersteuning. Het blijkt dat ze me tegenhouden. Wat moeten we in een dergelijk geval doen?

Antwoord: Het punt is dat ik, voordat de wereldwijde crisis begon, helemaal niet sprak over integrale educatie. Baal HaSulam schrijft hier veel over en heeft het heel serieus over deze kwestie. Hij benadrukt dat de onthulling van de Schepper niet kan plaats vinden als de wereld er niet naar verlangt, dat geldt zowel voor het deel van de mensheid dat het punt in het hart heeft als het deel waarin het punt in het hart nog niet is ontwaakt. Alles is dus afhankelijk van disseminatie. Ik zag in het begin ook dat mijn studenten dit idee niet goed begrepen, maar ik heb ze onder druk gezet en uiteindelijk begrepen ze dat we ten eerste geen keuze hebben en dat het essentieel is, en ten tweede dat het waar is.

Wat zou ik in jouw plaats doen? Er zijn veel groepen over de hele wereld en sommige daarvan begrijpen dat wij moeten dissemineren, andere begrijpen dat niet. Dit gebeurt in elke groep waar sommige mensen dit punt begrijpen en anderen niet. In ieder geval moeten de leden van de groep in vrede met elkaar leven en degenen die willen dissemineren en erkennen hoe noodzakelijk dit is, dit laten doen. Degenen die het nog steeds niet begrijpen moeten wachten totdat zij het begrijpen; ze zullen zien dat alle groepen zich hiermee bezig houden en uiteindelijk zullen ze niet alleen voelen dat zij erin geïnteresseerd zijn, maar ze zullen ook de noodzaak gaan inzien van disseminatie.

Het punt is dat je veel energie voelt als je begint te werken voor het grote publiek, je voelt de betekenis van het leven. Het is alsof je ouders wordt, want als we kinderen hebben, voelen we een nieuwe drang om te leven: je leeft niet meer alleen voor jezelf, maar voor hen. Dus in een groep die zich met disseminatie bezighoudt zit altijd meer leven. Het blijkt dat disseminatie ten eerste belangrijk is voor de groep zelf. Laten we hopen dat iedereen dit geleidelijk aan gaat begrijpen.

From the European Convention in Germany 3/22/13, Lesson 2

Filed under: Conventies, Disseminatie, Educatie, Groepswerk, Integrale Educatie - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we nu de Europese groepen het beste helpen om zich met elkaar te verenigen?

Antwoord: Om te helpen met de eenwording van de Europese groepen moeten wij ons met hen verbinden: hen stimuleren, helpen en met hen samenwerken in hun werk naar eenwording. We moeten niet aan de kant gaan staan en toekijken: “Wat gebeurt er daar in Europa?” maar juist mee helpen met deze inspanningen naar eenwording. We moeten ons bewust zijn van alles wat er in alle Europese groepen gaande is, erin participeren.

We creëren niet alleen een Europese groep op dit Congres, we creëren de totale wereldgroep. We moeten kunnen voelen dat we met elkaar één lichaam vormen. Anders kunnen we ons niet verder ontwikkelen. Dan blijven we steeds in dezelfde situatie, we gaan uit elkaar en komen weer enigszins samen en dat gaat dan jaren zo door. Hier hebben we geen tijd voor. We moeten ons verenigen en zoveel samenwerken dat we elkaar zien en voelen zoals nu op dit Congres.

Wij hebben één Disseminatie Centrum nodig voor Integrale Educatie en één Management voor de hele Europese groep. Het centrum van de wereldgroep is bij ons. En daarna gaan we alles samenvoegen tot één verenigde groep.

From the European Convention in Germany 3/22/13, Lesson 3

Filed under: Conventies, Europa, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wereld - Geen reacties→

In het Nieuws (van Huffington Post): “Het idee van het universum als een ‘reusachtig brein’ werd al decennia geleden door wetenschappers en science fiction schrijvers gelanceerd.

“Nu zeggen natuurkundigen dat er enig bewijs voor zou kunnen bestaan dat het – in zekere zin – waar is.

“Volgens een studie die in ‘Nature’s Scientific Reports’ gepubliceerd is, zou het zo kunnen zijn dat het universum op dezelfde manier groeit als een gigantisch brein: met elektrische impulsen tussen de hersencellen die ‘weerspiegeld’ worden in de vorm van uitbreidende melkwegstelsels.

“De resultaten van een computersimulatie suggereren, dat de ‘natuurlijke groeidynamiek ‘ – de manier waarop systemen evolueren – voor allerlei soorten netwerken gelijk is, of het nu over het internet gaat, het menselijk brein of het universum als geheel. … Het resultaat daarvan is, zo stellen zij, dat het universum werkelijk groeit als een brein. Deze studie werpt fundamentele vragen op over de werking van het universum.”

Mijn commentaar: Alle werelden zijn gerangschikt volgens één enkel schema: HaVaYaH – namelijk vier stadia van ontwikkeling, voor alles en elk onderdeel. Eén verenigde Kracht van absoluut geven is meester over het hele systeem, bestuurt het en bepaalt alles van tevoren, ook onze bestemming. Wij hebben de mogelijkheid om onszelf te veranderen, om de ontwikkeling die stapsgewijze verloopt steeds ‘bij te houden’ en ons op die manier goed te voelen. Bovendien kunnen wij de komende staten van tevoren voorspellen en onszelf veranderen, wij ervaren ze niet als lijden, maar als wenselijk en noodzakelijk. Dit is het doel van de wetenschap van Kabbalah.

Filed under: Eenheid, Natuur, Nieuws, Wetenschap - Geen reacties→