Bij het lezen van De Zohar moet een mens ernaar verlangen om de staat waarover hij leest of hoort te bereiken, zodat zijn verbinding met de vrienden en zijn verbinding met de Schepper voor hem hetzelfde wordt. Want De Zohar spreekt, zoals alle andere Kabbalah boeken, over onze onderlinge verbinding en de verbinding tussen ons en de Schepper. Als de tekst van De Zohar, waar ik tijdens het lezen naar luister, mij afscheidt van de groep en van de Schepper, als de tekst niet overeenstemt met wat ik denk over mijn verbinding met de Schepper, ben ik nog niet in de tekst, ik ben er niet in opgenomen.

Voordat we een tekst gaan lezen, moet ik eerst nadenken over wat we moeten corrigeren, over onze verbinding tot één geheel, waarin de Schepper, de alomvattende Kracht van geven, het Licht, aan ons zal worden onthuld. Hier lezen we nu juist over. Elk Kabbalah boek dat ik open doe – of het nu de Psalmen zijn of de Shulchan Aruch, de Babylonische Talmud, de Torah, de Bijbel, De Zohar of Tes – gaat over hetzelfde: over hoe wij ons op elke manier die maar mogelijk is met elkaar verbinden en hoe de Schepper, in overeenstemming daarmee, wordt onthuld.

Dus ik lees steeds over mijn handelen en ik verlang ernaar dat alles tot één geheel zal worden: hierover gaat de tekst die ik hoor en voor me heb en over hoe ik mij voorstel dat dit in mijn omgeving vorm zal krijgen, namelijk in mijn verbinding met de vrienden en met de Schepper. Ik verlang ernaar dat zij in elkaar zullen opgaan. Dus hoe meer ik voel dat zij niet met elkaar verbonden zijn, hoe meer ik probeer om me met hen te verbinden en hoe krachtiger ik het Licht dat Corrigeert om Hulp vraag, dat is een gebed: MAN.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 3/4/13, The Zohar

Filed under: Eenheid, Groepswerk, Zohar | Add Comment/Ask Question→