Baal HaSulam, ‘Een Toespraak ter gelegenheid van de Voltooiing van De Zohar’: Wij moeten weten dat we spirituele zaken niet kunnen vergelijken met fysieke zaken, waarbij geven en ontvangen samengevoegd zijn. In spiritualiteit zijn de tijd van geven en de tijd van ontvangen van elkaar gescheiden. Dit komt omdat er eerst door de Schepper aan de ontvanger gegeven wordt en in dit geven, geeft de Schepper hem alleen de mogelijkheid om te ontvangen. Maar hij heeft nog niets ontvangen voordat hij voldoende geheiligd en gezuiverd is. Daarna wordt men beloond met ontvangen. Er kan dus een lange periode liggen tussen de tijd van geven en de tijd van ontvangen.

Vraag: Waarom is er een scheiding tussen de tijd van geven en de tijd van ontvangen?

Antwoord: Geven is geven om niet, en ontvangen is geven om niet. Maar de daad van geven bereidt de ‘kelim’ (vaten) in ons voor, de details om waar te kunnen nemen. In spiritualiteit bestaat het concept ‘tijd’ niet, maar als we spreken over onze ‘materie’, over ons verlangen om te ontvangen, kan het hogere geven daar geen verbinding mee maken.

Daartussen bevindt zich een klipah (schil), die de dualiteit in hun relatie in stand houdt: gescheidenheid én wederzijdse verbinding.

Allereerst, hoe bereikt het Licht de kli (vat)? Hoe kan er een verbinding bestaan tussen deze twee tegengestelde eigenschappen? Zoiets bestaat niet in onze wereld. Als vuur en water met elkaar in contact komen, maakt het ene het andere aan zich ondergeschikt, maar ze behoren beide tot één wereld en de innerlijke natuur die gericht is op verovering, op de ander tenietdoen, is in beide verborgen aanwezig.

Anderzijds, als een spirituele kracht een fysieke kracht bereikt, kunnen ze niet met elkaar in contact komen, zij kunnen elkaar ‘niet leren kennen’.

De eerste poging om met elkaar in contact te komen, zou aan beide kanten tenietdoen oproepen. We kennen zulke verschijnselen in de natuurkunde. Het contact tussen tegenstellingen is eenvoudigweg onmogelijk.

Daarom is er een ‘klipah’ aanwezig die we uitermate moeten waarderen, het is iets wonderbaarlijks, het is krachtig, heel en buitengewoon ingewikkeld.

Juist dit creëert de juiste verbinding tussen ‘Heiligheid’, namelijk de eigenschap van geven, en het egoïstische verlangen dat alleen maar genot wil ontvangen. De ‘klipah’ brengt de ‘leugen van de waarheid’ en de ‘valse waarheden’ tot leven, dat wat ‘nog niet volkomen uitgediept is’ en ‘wat niet volledig opgehelderd is’, als gebieden die ‘coördineren’ tussen de polen die niet in één punt samen kunnen komen. Wij maken van zulke trucjes gebruik in de politiek en op andere gebieden.

De tijd van geven is dus niet het slot van het verhaal. De hele schepping, de essentie ervan, bestaat in het verschil tussen de tijd van geven en de tijd van ontvangen.

De reeks gebeurtenissen die van Boven naar beneden, naar deze wereld afdalen, en de weg terug van beneden naar Boven, zijn er alleen voor bedoeld dat we van staat 1 staat 3 bereiken, door al die gebeurtenissen kan het schepsel de Schepper waarnemen. Jullie bemerken ook hoe lang het duurt voordat je deze gedachtegang kan ‘verteren’ en erop kunt reageren.

Vraag: Volgens welke formule bestaat de verbinding tussen twee tegenstellingen? Hoe wordt de verbinding van Boven naar beneden toe nu eigenlijk doorgetrokken?

Antwoord: Als we over een initiatief spreken dat van Boven komt, is dat alleen mogelijk als wij onszelf wegcijferen en Zijn Verlangen ontvangen als Iets wat alles bepaalt, in plaats van ons eigen verlangen: dit is de verbinding.

Deze zelfde techniek werkt als wij verschillende delen met elkaar in contact brengen, ze op één lijn plaatsen en gebruik maken van een bepaalde link als ‘coördinator’ daartussen.

Wij moeten een plaats creëren waar deze gelijkvormigheid plaatsvindt.

In spiritualiteit zijn dat de zeven lagere Sefirot van Bina, de ‘baarmoeder’, het onderste één derde gedeelte van Zeir Anpin waarmee Malchut zich verbindt.

Wij moeten deze speciale ‘adapter’ tot stand brengen, in Kabbalah wordt hij wel YESHUT genoemd, of het systeem TzeLeM.

Hoe dan ook, het is de opdracht van de beide kanten die zich met elkaar verbinden, dat iedere kant zichzelf wegcijfert om zich daardoor met de andere kant te kunnen verbinden. De Hogere kan dit, want Hij is volmaakt, de lagere – die volkomen onvolmaakt is – groeit er naartoe, bereikt het, accepteert het en cijfert zichzelf weg voor de Hogere.

Het gaat hier over eenvoudige dingen. In ons leven van elke dag kennen we constant veranderingen op de schaal van verbinding en communicatie. In de media, het onderwijs, educatie en cultuur ontstaat de verbinding zelfs instinctief, vanzelf. Als ik met iemand contact wil hebben, moet ik tot op zekere hoogte mijn ongenuanceerde standpunt loslaten en de mening van de ander accepteren.

Vraag: Hoe kan de lagere geschikt worden voor wat de Hogere geeft?

Antwoord: De Hogere daalt neer naar de lagere en geeft hem wat hij wil, maar in deze ‘verpakking’, in deze boodschap, is de gehele innerlijke Kracht verborgen waardoor de lagere zich kan ontwikkelen.

De lagere wil, zoals gewoonlijk, alleen ‘zijn maag vullen’. Hij wil niet groeien en weet ook niet wat dat is. Maar in de ‘melk’ van de Hogere, dat wil zeggen, in het Licht van Hassadim, is het ‘bloed’ dat zijn werk doet, het Licht van Hochma waardoor de baby groeit. De lagere zou niet kunnen groeien zonder het ‘bloed’ in de ‘melk’.

Eerst, in de tijd van Ibur (de groei van de vrucht in de baarmoeder) cijfert de lagere zich weg voor de Hogere en stemt hij ermee in om alles van Hem te ontvangen. Dan ontvangt hij het ‘bloed’: het directe geven van de Hogere. Dan wordt de lagere onafhankelijker en de Hogere creëert met een bedoeling een systeem in de lagere dat daarmee overeenstemt en als een adapter tussen hen beiden functioneert. Het is hetzelfde als het proces waardoor moedermelk geproduceerd wordt, voedende melk. In feite gaat het over hetzelfde ‘bloed’, over het Licht van Hochma, maar het verschijnt in de ‘vorm van Hassadim’.

Nu kan de lagere de eigenschap van geven, die kenmerkend is voor de Schepper, vergelijken met de eigenschap van ontvangen, die kenmerkend is voor het schepsel, en als hij groeit ontvangt hij beide tegelijkertijd.

Maar op dit punt is de lagere nog klein, omdat hij zichzelf wegcijfert voor de ‘melk’ en hij ermee instemt om deze melk van de Hogere te ontvangen …

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 2/10/13, “A Speech for the Completion of The Zohar”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Intentie - Geen reacties→