Het is heel moeilijk om te begrijpen wat de groep is.

Ik ben altijd een eenling geweest, een individualist, van nature niet communicatief, iemand die aan alleen zijn en boeken de voorkeur gaf boven alle andere dingen: ik had in mijn leven niets anders nodig.

Toen ik 33 was begon ik bij Rabash te studeren. Toen hadden we nog geen groep, alleen zes à zeven oudere mannen, waartussen ik me zo blij voelde als een kind tussen volwassenen. Maar Rabash zei dat ik een groep nodig had en ik dacht: “Wat is er beter dan de mensen die bij Baal HaSulam hebben gestudeerd en hun levenlang bij Rabash hebben doorgebracht?” Bij hen voelde ik me zo veilig als een baby in de armen van een volwassene.

Maar Rabash zei: “Er is niets aan te doen, je hebt een groep nodig.” Toen zorgde ik voor een groep van 40 jonge mannen.

Dit ging volkomen tegen mijn aard in. Zij waren veel betere mensen, vriendelijker, ze voelden zich op gelijk niveau met elkaar. Ik voelde me altijd een outsider; wat er nog bij kwam was dat ik behulpzaam moest zijn en Rabash moest helpen om een groep te vormen, terwijl ik van nature niet in staat was om hier overheen te stappen! Het was heel erg moeilijk om te begrijpen waarom er een groep nodig was. Mijn hart wilde niet accepteren dat dit de voorwaarde was om de Hogere Wereld daarin te ontdekken.

Ik dacht dat ik de Hogere Wereld kon ontdekken met behulp van schetsen, dat ik ze zo kon gaan begrijpen, mijn kennis en gevoelens erover kon verdiepen en kon gaan analyseren. Dit is bekend uit de natuurkunde en ik kon mezelf niet losmaken van zo’n wetenschappelijke benadering. Ik tekende, maakte schetsen en deed dat net zo lang tot ik uiteindelijk een heel ander ontwerp van het universum ging begrijpen, van de andere zijde bezien.

Ik begon plotseling te voelen dat onze wereld eigenlijk hetzelfde is als de Hogere Wereld, maar dan op het allerlaagste niveau. Deze wereld is nauw verbonden met de andere werelden, die kopieën zijn van weer een hoger niveau, ze dalen steeds lager neer. Als je het zo begrijpt, is alleen de materie anders, die wordt steeds grover en op het allerlaagste niveau wordt deze materie egoïstisch, tegengesteld aan de oorspronkelijk gecreëerde materie.

Maar alles wat we in deze wereld zien is absoluut identiek aan de Hogere Wereld, volgens de verbinding met de wortel in de spirituele wereld en de daaruit voortkomende tak in onze wereld.

Langzamerhand raakte ik gewend aan dit systeem en begreep ik dat het zo in elkaar zit en dat er niets anders bestaat. Daarom is het nodig om te zien wat zich achter onze wereld bevindt en erboven en dat we zonder correctie niet boven deze wereld kunnen uitstijgen. Dit is de enige manier. Alleen kun je de doorbraak naar de spirituele wereld niet maken.

Het blijkt dat je verbonden bent met het hele netwerk van deze wereld en dat je samen daarmee omhoog moet stijgen! Er bestaat geen andere manier. Je moet dit systeem begrijpen en je er op een andere manier mee verbinden om verder te kunnen stijgen, dan pas zul je in staat zijn om jezelf te realiseren. Zo is het van deze kant gezien, als je dit systeem van onderaf bekijkt.

En van de andere kant bezien had ik er veel aan dat ik dit systeem niet van onderaf ging bestuderen, maar van bovenaf, van de Schepper uit bezien, zoals de Schepper van bovenaf naar de wereld kijkt, zoals Hij ons ziet in de gecorrigeerde en ongecorrigeerde vorm en aan ons werkt om ons uit onze egoïstische staat naar Zich toe te trekken.

Dan komen deze twee tegengestelde gezichtspunten bij elkaar en complementeren zij elkaar, van onderaf: hoe we moeten groeien en voortdurend gelijkvormig moeten worden aan het volgende niveau, en van bovenaf: hoe de Schepper naar ons kijkt. Daaraan moeten we werken en het pad van onderaf en het overzicht van bovenaf scherp analyseren.

Toen werden de artikelen van Rabash over de groep duidelijker voor me, hoewel ze op het eerste gezicht wat naïef lijken en zelfs belerend en moralistisch. Maar in werkelijkheid worden er heel duidelijke wetten in beschreven, die strikter en krachtiger zijn dan welke natuurwetten dan ook. Alle wetten die over het gedrag gaan – ik zou ze ‘wetten van herziening’ willen noemen – zijn gebaseerd op steeds meer gelijkvormig worden aan het volgende, hogere niveau, erin binnengaan, er contact mee maken en erin opgenomen worden. Dit is de basis van alle artikelen die over interactie in de groep gaan.

From the Novosibirsk Convention 12/8/12, Lesson 4

[97407]

Filed under: Groepswerk, Werelden | Add Comment/Ask Question→