Vraag: Er is een gebod: ‘Heb je naaste lief als jezelf’, daarbij wordt de liefde voor jezelf niet opgeheven door de liefde voor je naaste. Is het mogelijk om je naaste lief te hebben zonder jezelf lief te hebben?

Antwoord: Liefde voor je naaste is onmogelijk zonder liefde voor jezelf! Daarom wordt het egoïsme niet vernietigd. Ik moet ten aanzien van mezelf altijd controle uitoefenen: ik houd van mijzelf en van mijn naaste net een beetje meer.

Waarom meer? Nu houd je meer van jezelf dan van anderen, dus als we van het gebod: ‘Heb je naaste lief als jezelf’ uitgaan, moet je van anderen een beetje meer houden dan van jezelf. Bovendien moet je voortdurend opletten hoe je van jezelf houdt, dit vergelijken en er een voorbeeld aan nemen. Zo begin je jezelf te leren kennen.

From the Novosibirsk Convention 12/8/12, Lesson 4

Filed under: Conventies, Innerlijk Werk, Liefde - Geen reacties→

Vraag: Hoe werken we in de groep om onze intentie te focussen en het juiste verlangen te bereiken om op te stijgen naar een hoger niveau?

Antwoord: We moeten ons voorstellen dat we van onze wereld naar de wereld Ein Sof (Oneindigheid) opstijgen en dat het iets is dat we nu, op dit moment, kunnen bereiken. In de groep en in de workshops spelen we voortdurend dit spel. We stellen ons steeds voor dat dit de staat is die we wensen. In die staat wil ik voortdurend opgenomen zijn, dit is mijn Doel bij alles wat ik doe. Alleen als we ons een voorstelling maken van dit Doel trekken wij van daaruit de goede, weldoende invloed van het Omgevende Licht naar ons toe.

Het gaat hier over een natuurwet. In de mate waarin ik verlang, trek ik de kracht van het Licht naar mij toe, dan werkt het op me in, beïnvloedt het mij en corrigeert het mij door mij naar een nieuwe staat toe te trekken.

Vraag: Betekent dit dan dat we onze vrienden moeten zien als groot, zelfs als ik het niet met hen eens ben en ik niet kan voelen dat ze dat ook echt zijn?

Antwoord: Natuurlijk! Wat heeft ermee eens zijn of niet hiermee te maken? Wie ben ik? Ik ben een klein, waardeloos, dom mensje dat de spirituele wereld niet bereikt heeft. Ik bekritiseer mijn vrienden omdat ik me daar goed bij voel, vanuit mijn egoïstische eigenschappen. Ik denk dat zij het allemaal fout hebben en dat ze allemaal slecht zijn. Natuurlijk moet ik wat ik zie en hoor niet opvatten als iets wat zij werkelijk zijn.

Integendeel, ik moet goed begrijpen dat mijn ego tussen mij en de groep in staat. Ik zie hen via mijn ego en via dat ego ontvang ik alles van hen.

Dit betekent dat de vragen over hoe zij zijn en wat ik van hen ontvang niet beantwoord worden voordat ik mijn ego wegcijfer.

Maar als ik dat wegcijfer zal ik kunnen zien wat zich eigenlijk voor me bevindt. Dan zal ik zien dat het de Schepper is! Niet de vrienden en ook niet de groep, maar de Schepper! Ik zie dan een volkomen perfecte staat.

Hoe zou ik ook maar over iemand een oordeel kunnen uitspreken als ik van een ieder afgescheiden ben en in mijn ego zit, in een soort cocon van egoïsme?

From the Novosibirsk Convention 12/7/12, Lesson 2

Filed under: Congressen, Egoïsme, Gebed, Groepswerk, Intentie - Geen reacties→