Het belangrijkste punt wat we voortdurend voor ogen moeten houden als ons innerlijk doel, is het basisbeginsel: “Er is geen Ander dan Hij”. De Schepper is de oorzaak van iedere staat, iedere gedachte, iedere waarneming, van alles wat er gebeurt. Er is één Kracht die mij en de wereld om mij heen bestuurt, er bestaat niets anders.

De bedoeling hiervan is, dat ik door mijn verbinding met de wereld, elk moment, bij alles wat er gebeurt en bij elke handeling, zowel innerlijk als uiterlijk, in de cirkel van deze wereld tot het begrip zal komen dat er “Geen Ander is dan Hij”. Dit wordt ‘gehechtheid in de alomvattende kli (vat)’ genoemd. Dit is ons werk en hierop richten wij ons.

Maar, de wereld is groot, daarom beginnen we met de groep (1) en daarna gaan we pas uit naar de rest van de wereld (2). Via allerlei situaties en problemen moet ik mij met de groep verbinden en dat moet nu het allerbelangrijkste voor me zijn. Als ik mij tot de groep wend, moet ik er ook aan denken dat de wereld het tweede deel van mijn werk vormt.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/23/12, “The Role of the Israeli Nation“

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Schepper, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Iemand die Kabbalah studeert moet vasthouden aan de groep. Op wat voor manier is iedere groep ook deel van de wereldgroep? Hoe werkt dat?

Antwoord: Iedere groep moet op zichzelf blijven en proberen om met elkaar een groep te creëren. De groep moet uitsluitend gebaseerd zijn op wederzijdse steun. We eisen niets van elkaar! Het belangrijkste is dat wij elkaar steunen. Voorwaarden komen later. Als iemand nergens aan mee wil meedoen, maar wel komt, laat hem komen! Langzamerhand zal hij schaamte gaan voelen en met alles gaan meedoen.

We moeten zo veel mogelijk proberen om mensen aan te trekken en hen de mogelijkheid bieden om het hogere Licht in ieder geval een beetje naar zich toe te trekken. We hebben het nu allemaal zo nodig! Daarna gaan we groepen met elkaar verbinden.

Ik weet niet eens hoe ik het moet zeggen, maar van alle mensen die ik voor me zie zitten, ken ik maar 20 à 30% van naam. De naam van iemand bestaat niet eens voor mij, ik voel zijn innerlijk beeld, als een wolk. Ik herinner me geen gezichten van mensen en ook geen namen, dat bestaat helemaal niet voor mij. Ik voel hun innerlijke structuur.

Ik denk dat we een schitterende toekomst tegemoet gaan. Ik vraag jullie, tot het laatste moment, probeer al het mogelijke te doen om het allerbeste resultaat te halen uit onze evenementen om eenheid te bereiken, zodat de invloed van het Licht op jullie zo groot mogelijk kan zijn.

From a Virtual Lesson 11/18/12

Filed under: Groepswerk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Wat betekent het volgende: “Het is verboden om de geheimen van de Torah te onthullen; behalve door een toespeling te maken, vanuit de mond van een Kabbalist naar iemand die vanuit zijn eigen geest ontvangt en begrijpt.”

Antwoord: De wijsheid van Kabbalah werd van de ene generatie aan de volgende doorgegeven, vanaf Adam HaRishon (Eerste Mens) die deze wijsheid ontdekte en zo verder. Er bevinden zich twintig generaties tussen Adam en Abraham, dat is de voorbereidingstijd, toen de wijsheid in een doorlopende lijn van de ene Kabbalist aan de andere werd doorgegeven. Het verspreiden van deze wijsheid begon bij Abraham, hij verspreidde in de breedte, zoals de takken van een boom, omdat Abraham het aan iedereen bekend ging maken.

Maar het is niet mogelijk om in woorden uit te leggen hoe de wijsheid is doorgegeven “van de mond van een Kabbalist naar iemand die vanuit zijn eigen geest ontvangt en begrijpt.” Het gaat hier zelfs niet over mensen in deze wereld. Om informatie op deze manier door te geven, hoeft een Kabbalist zich niet eens in een fysiek lichaam te bevinden, dat is helemaal niet nodig. Er is een gemeenschappelijke samenwerking tussen de kelim (vaten) van de alomvattende ziel, van de enige werkelijkheid, een systeem waarin al deze staten aanwezig zijn en eveneens een wet voor het doorgeven van het Licht.

Het gaat over spirituele waarnemingen op een zo hoog niveau dat het buiten ons gezichtsveld ligt, buiten het fysieke lichaam en het aardse niveau. Het gaat uitsluitend over staten van geven en ontvangen en er zijn staten waarbij de ene kli iets aan de andere kli kan doorgeven. We spreken hier over een heel hoog niveau, GAR van Atzilut, en dat is nu nog heel ver verwijderd van wat wij kunnen begrijpen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/25/12, Introduction to the Study of the Ten Sefirot

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Geschiedenis, Kabbalah Studie, Uncategorized, Verspreiding van Kabbalah - Geen reacties→

Filed under: Muziek, video - Geen reacties→

Baal HaSulam, ‘De Essentie van de Wijsheid van Kabbalah’: Als er geen enkele perceptie van de Schepper bestaat, kunnen wij de essentie van geen van Zijn schepselen bereiken, zelfs niet van de tastbare voorwerpen die we met onze handen kunnen aanraken.

Wij nemen de Schepper waar volgens het principe ‘Kom en zie’. Ik weet niet wat de essentie van de Schepper is, maar ik kan ‘komen en zien’. Om dat te doen, voer ik een aantal handelingen uit en daardoor leer ik de Schepper kennen, zoals er geschreven staat: ‘Uit Uw daden leren wij U kennen’. De hele werkelijkheid, al Zijn daden en de wijzen waarop Hij onthuld wordt, zijn het resultaat van onze zelf-correctie, daardoor nemen we Hem in onze gevoelens waar. Ik neem alles in mijn kelim (vaten) waar omdat ik daar verschillende verschijnselen ontdek en ook de Schepper.

De ‘Schepper’ is het hoogste niveau dat ik kan bereiken. Het is het Geven en de Liefde waardoor de hele werkelijkheid bestuurd wordt. Ik ontdek de wet van Goed doen aan Zijn schepselen, het Goede dat Goed doet, ik ontdek de manifestatie van iets dat in alle kelim, in elk onderdeel van mij, in heel mijn ziel en al mijn verlangens aanwezig is: ik zie en ervaar dat Hij de Eerste is, de Oorsprong. Het blijkt dat er ‘Iets’ was dat mijn gedachten, mijn verlangens en mijn daden bepaalde, voordat ik begon te begrijpen, waar te nemen en te voelen.

Maar hoe is het mogelijk dat ik pas nadat ik dit merk, kan erkennen en zeggen dat Hij de Eerste was? Kan dat? Ja. In de daad zelf merk en ontdek ik dat Hij de Eerste was. Alles komt dus uitsluitend voort uit de daden. In spiritualiteit kan ik niets herkennen en benoemen dat niet in beweging is of handelt.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/19/12, “The Essence of the Wisdom of Kabbalah”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Waarneming - Geen reacties→

Omdat het schepsel van nature tegengesteld is aan de Schepper, maar aan Hem gelijkvormig moet worden, hebben wij als schepselen twee tegengestelde vormen in ons. Onze innerlijke vorm, ons verlangen om te ontvangen, is tegengesteld aan de Schepper en de uiterlijke vorm van het verlangen moet gelijkvormig worden aan dat van de Schepper. Deze botsing, dit conflict, breekt ons: we kunnen het er niet mee eens zijn totdat we aan ons eigenlijke spirituele werk beginnen.

Hierin ontwikkelen wij ons zoals elke spirituele kli (vat). Eerst is er alleen maar het verlangen om te ontvangen, vervolgens ondergaat het een beperking. Na de beperking worden de Masach (scherm) en het Terugkerend Licht zichtbaar, dan volgt het ontvangen van het Licht en de vervulling. Deze vervulling is niet in de kli zelf aanwezig, niet in het verlangen om te ontvangen – want dat heeft het schepsel gecorrigeerd door op de Schepper te lijken – maar de vervulling wordt ontvangen in de vorm van geven.

Deze twee tegenstellingen zijn in het schepsel, dat een zekere gelijkvormigheid met de Schepper bereikt, voortdurend aanwezig. Enerzijds is hij tegengesteld aan de Schepper, volgens het verlangen dat hij van nature bezit, anderzijds is de vorm van het gecorrigeerde verlangen aan de Schepper gelijk.

Zo bestaan vreugde en verdriet, leegte en heelheid, naast elkaar en juist deze tegenstellingen maken ons werk tot een geheel, omdat wij ons daardoor los kunnen maken van ons ik, namelijk van het verlangen om te ontvangen, om er bovenuit te kunnen stijgen en te kunnen spreken vanuit het verlangen om te geven, vanuit het hogere niveau dat we boven onszelf hebben gebouwd en hebben bereikt. Daarom is er een Mitzvah (gebod) om met vreugde ons werk voor de Schepper te doen, omdat deze werkwijze alles omvat. In onze verlangens om te ontvangen zullen we altijd leegte en tegengesteldheid voelen en we moeten blij zijn dat we de kans hebben om boven dit gevoel uit ons werk te doen.

Zelfs als ik geen energie heb om te bidden en niets heb om voor te bidden, omdat ik niet weet waar ik om moet vragen, is ook dat een teken dat ik op het juiste spoor ben, want ik voel een bittere smaak in mijn verlangen om te ontvangen. Hier ontmoeten de twee tegenstellingen elkaar: er is niets wat ik aan Hem kan vragen en ik heb niets om aan Hem te geven, maar anderzijds voel ik me hier erg toe aangetrokken en ik weet dat ik het Doel moet bereiken.

Dit gebied, dat al uit twee krachten bestaat, uit twee lijnen, uit twee tegengestelde richtingen, geeft aan dat mijn verlangen zich in het juiste proces van correctie bevindt. Dit alleen al is genoeg om blij te zijn! Het belangrijkste van alles is, dat het mij is gelukt om een beetje boven mijn verlangen om te ontvangen uit te stijgen, in de richting van geven.

From the Preparation the Daily Kabbalah Lesson 11/20/12

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Gelukkig Zijn, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Is de bewustwording van het kwaad een continu proces?

Antwoord: Zeker! Dat hebben we nog niet eens bereikt! Dan pas zul je zien hoe een seconde zich uitrekt. Er is geen einde aan, die seconde verdwijnt eenvoudigweg. De tijd is niet samengeperst in één punt, zoals men dat in deze wereld zegt, maar de tijd rekt uit totdat hij verdwijnt.

Het is anders dan men gewoonlijk denkt, dat de tijd versnelt, zoals in de technologie, waar we spreken over hertz, kilohertz, laser frequenties, etc. Nee! Hier gebeurt alles op de omgekeerde manier. De tijd komt langzamerhand tot stilstand, maar daarbij kan je in één seconde door een enorm groot aantal staten gaan. Deze seconde is nog niet tot een einde gekomen.

From the Georgia Convention 11/6/12, Lesson 4

Filed under: Conventies, Tijd, Waarneming - Geen reacties→

Speciale Editie: Gebeurtenissen in Zuid Israel

Als mensen onder vuur liggen, realiseren ze zich wat het betekent om verantwoordelijk te zijn voor elkaar. Maar hoe kunnen ze, nu er geen raketten meer afgeschoten worden, inzien hoe belangrijk het is om hun harten te verenigen? Hoe kunnen zij zich als één gelukkige familie voelen?

Om dit doel te bereiken bestaat de methode van Kabbalah al duizenden jaren. Deze methode bestrijkt twee gebieden:

1. Educatie: een paar lessen om mensen een inleiding te geven op de cursus.
2. Gezamenlijke bijeenkomsten, waardoor we kunnen ervaren wat we nu alleen in theorie weten.

Filed under: Crisis, Educatie, Israel, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Speciale Editie: Gebeurtenissen in Zuid Israel

Op het ogenblik mist het Joodse volk het gevoel van eenheid op het menselijke niveau van ontwikkeling. Het gaat hier over de ‘Uittocht uit Egypte’, dan lijdt een mens aan zijn eigen egoïsme.

Eerst lijkt hij een goede ‘koning’ te zijn, maar in de loop van de tijd wordt het duidelijk dat hij planeet aarde en de mensheid volkomen uitput.

Onder het regime van deze ‘Pharao’ hebben we bijna alles in de natuur vervuild en onze onderlinge verhoudingen zijn verstoord. We zitten in een crisis die we de ‘zeven magere jaren’ noemen als we ons realiseren dat ons ego ons letterlijk doodt. We willen anderen gebruiken in plaats van verantwoordelijkheid voor elkaar te nemen.

Filed under: Crisis, Eenheid, Egoïsme, Israel, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Egoïsme zet ons onder druk, houdt ons in zijn ban en laat ons niet met rust. Van moment tot moment leven we vanuit egoïstische overwegingen en het houdt nooit op. Hoe kunnen we uit deze slavernij ontsnappen? Door alle middelen aan te wenden om de vraag naar geven in ons te versterken: in de groep zijn, studeren, meedoen aan wat er georganiseerd wordt, disseminatie, workshops, samenkomsten met vrienden en feestelijke maaltijden, dit alles alleen om de kracht van geven te verkrijgen. Deze kracht heet: geloof.

Een mens ondergaat het lijden van Job, die symbool staat voor het ondraaglijke lijden van de mens, die tot op het diepste niveau ontdekt dat zijn natuur alleen maar uit egoïsme bestaat en dat hij er niets aan kan veranderen. Het maakt niet uit hoeveel zelfonderzoek hij doet, hij zal totaal niets vinden wat iets goeds zal voortbrengen. Dit wordt het lijden van Job genoemd, dat een mens niet kan overwinnen of enigermate kan genezen, want er is geen enkele aanwijzing in onze eigen natuur te vinden van waaruit de correctie zou kunnen beginnen. Wij hebben namelijk geen kracht om daden van geven uit te kunnen voeren.

Er staat geschreven dat de Schepper de neiging tot het kwaad heeft geschapen en de Torah als een middel tot correctie. Dit betekent dat er een geneesmiddel bestaat: de hogere Kracht, het Corrigerende Licht dat naar een mens toekomt op voorwaarde dat hij om correctie vraagt. Wij hebben alleen nodig dat wij ontdekken dat onze smeekbede noodzakelijk is, dan gaat het Licht Zijn invloed op ons uitoefenen.

Een smeekbede is een verlangen, de noodzaak om gecorrigeerd te worden. Het is niet zomaar een egoïstisch verlangen om te genieten, maar droefheid dat men als egoïst geboren is. Dit vereist voorbereidingswerk dat van generatie naar generatie is overgedragen, de invloed van de omgeving en van het Omringende Licht dat een mens zelfs bereikt als hij er zich niet van bewust is en er geen kennis over heeft.

Zelfs zonder Kabbalah te studeren leert een mens het kwaad in zichzelf kennen. Nu we in een tijd van crisis leven, staat de mensheid op het punt om dit in te zien en te ontdekken dat we allemaal egoïsten zijn, en er is geen oplossing voor. Alles is hierop gericht, we verslinden elkaar, zal dat het einde worden van onze beschaving op aarde? Wat moeten we hieraan gaan doen?

Er is een algemene en een persoonlijke voorbereidingsfase, waarin de kwade natuur van de mens langzaamaan onthuld wordt. Hij voelt dat er geen andere uitweg is dan correctie. Als het punt in het hart in hem ontwaakt, begint hij aan zijn correctie. Maar degenen bij wie het punt in het hart niet ontwaakt is, voelen het diepe lijden van Job en denken niet aan verandering van zichzelf. Elke daad die ons altruïstisch lijkt, elke vorm van liefdadigheid en allerlei nobele impulsen, zullen uiteindelijk toch egoïstisch blijken te zijn. Als een mens bewuster wordt, gaat hij begrijpen dat het egoïsme, namelijk het handelen vanuit eigenbelang, overal in meespeelt. Het maakt geen verschil hoe mooi liefdadigheidsorganisaties en allerlei acties lijken te zijn, ze brengen geen enkele correctie teweeg.

De wereld zit zo in elkaar, dat wij alleen correctie aanbrengen als wij in overeenstemming met de wet van de correctie van onze eigen natuur handelen, met de hulp van het Corrigerende Licht. Als wij deze wet niet opvolgen, veranderen al onze beste handelingen in schadelijke handelingen. En met deze beste intenties veroorzaken we de meeste schade en brengen we niets goeds teweeg. Daarom schrijft Rabash dat hij – als hij kijkt naar al het lijden dat de wereld ondergaat – maar één vorm van hulp heeft: het gebed om correctie.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/18/12, “Introduction to the Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Correctie, Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gebed, Intentie, Wereld - Geen reacties→