Daily Archives: september 5, 2012

De Schepper Is Verborgen Maar De Groep Is Bereikbaar

Dr. Michael Laitman with studentsIn de werkelijkheid is er ‘geen ander dan Hij’ en de Schepper wil door het schepsel onthuld worden. Maar als Hij zich zou onthullen zou het schepsel nooit onafhankelijk kunnen worden. Het zou zichzelf altijd aan het Licht ‘verkopen’ en zich er niet van kunnen afscheiden.

Daarom is het niet mogelijk om mijzelf weg te cijferen voor de Schepper, voor het Licht, omdat ik een volkomen slaaf ben van genot. Wij weten dat we in dit leven voortdurend onder toezicht van het Licht staan.

Daarom is de Schepper verborgen, maar de groep is bereikbaar. Wij kunnen dus met de groep gaan communiceren en zo zelfs boven ons egoïsme uitstijgen, dat zou niet mogelijk zijn met de Schepper. De mens ervaart dit in alles.

Naast het menselijk wezen bestaat alleen de Schepper: ‘Er is geen ander dan Hij’. Dan ontdekt een mens dat hijzelf ook niet bestaat. Het enige wat bestaat is één hogere Kracht die alles vult. Maar dit wordt pas ontdekt als een mens dit zelfstandig bereikt.

From the Kharkov Convention “Uniting to Ascend” 8/17/12, Workshop 2

Er Zijn Allerlei Voorbeelden Om Mij Heen

Dr. Michael LaitmanIn ons dagelijks leven maken we voortdurend gebruik van voorbeelden die we om ons heen zien. In elke situatie zie ik meteen, onbewust of zelfs bewust, een beeld van een film of iets anders en ik herschep het. Als ik het niet had gezien zou ik niet kunnen spelen. Dan zou ik zou me op het animale niveau bevinden, niet hoger dan het instinctieve niveau. Alles wat hoger is dan het instinct nemen we over van buitenaf, van de maatschappij om ons heen waaruit wij voorbeelden krijgen.

We zouden een mens zulke goede voorbeelden moeten geven, dat hij elk moment weet hoe hij zich moet gedragen om in verbinding met anderen te komen, alleen die voorbeelden. Hij zou heel veel van die voorbeelden moeten krijgen, dan zou hij ze nadoen: het eerste voorbeeld, het tweede, het derde…

Ons gedrag wordt alleen daardoor bepaald. Iedere keer spelen we een rol die we ergens hebben gezien en die voor ons een soort model is geworden: de manier waarop we slapen, eten, praten, staan. Als ik alleen ben, het maakt niet uit in wat voor situatie, kan ik altijd terugvallen op deze externe voorbeelden.

From a “Talk on Integral Upbringing” 7/8/12

Als Jij Niet Naar De Wereld Komt, Zal De Wereld Naar Jou Toekomen

Dr. Michael LaitmanBaal HaSulam: ‘Een Dienstmeisje is de Erfgename van Haar Meesteres’. De Hogere Wortels, het ‘Externe’genaamd, zoals we hierboven hebben uitgelegd, worden meestal ‘dienstmeisje’ en ‘slaaf’ genoemd. De bedoeling is dat hiermee wordt aangetoond, dat zij absoluut geen schade willen aanbrengen, wat oppervlakkig gezien misschien zo lijkt. Integendeel, zij staan ten dienste van het interne, zoals de slaaf en het dienstmeisje hun meesters dienen.

Het lijkt alsof de wereld vol conflicten is, vol oorlogen, haat en problemen, en hoewel wij niet met elkaar niet kunnen omgaan in een sfeer van samenwerking en wederkerigheid is alles toch op één ding gericht. Zelfs in de huidige situatie dient een ieder de ander. Het is heel moeilijk om dit te accepteren en toch is het zo. Onze onderlinge verhoudingen kunnen ons onaangenaam en zelfs afschuwelijk toeschijnen, maar toch dienen we elkaar.

Natuurlijk kunnen we deze vorm van vervulling niet accepteren, integendeel, we kunnen hetzelfde in een sneller tempo en op een betere, gemakkelijker manier bereiken. Toch moeten we de Hogere Voorzienigheid accepteren: wat er ook gebeurt, alles gebeurt met als doel gezamenlijke correctie.

Vraag: Vandaag hoorde ik op het nieuws dat de Iraanse leiders Israel willen vernietigen. Moet ik dan tegen mezelf zeggen: “Dat is goed, het helpt ons?”

Antwoord: Zonder enige twijfel helpt dit ons, maar we zouden de huidige fase in onze ontwikkeling op een aangenamer en gemakkelijker manier kunnen beleven, als wij ons correct zouden opstellen naar wat er gebeurt. Het probleem ligt bij ons, bij het Joodse volk en wij roepen dus juist deze manier van externe druk over onszelf uit, in plaats van een vriendelijke houding.

De krachten van ontwikkeling maken zich op deze manier kenbaar, omdat wij ons er niet op voorbereiden om ze op de juiste wijze te accepteren. Alle beschuldigingen naar de Joden zijn hiervan afkomstig.

Het initiatief ligt uiteindelijk in onze handen, wij hebben de methode en rondom ons zijn verlangens die uitroepen: “Waarom komen jullie niet met de correctie?!” Zij benaderen ons met bedreigingen in plaats van met blijken van liefde, omdat wij hen niet geven wat zij nodig hebben.

Als we het geheel bekijken, is de wereld in balans en dat is de wereld Ein Sof (Oneindigheid). Als wij disbalans veroorzaken omdat wij de wereld niet beoordelen volgens de schaal van verdienste, doet de schaal van schuld zich gelden, die aangeeft dat wij onze plicht niet vervullen. Rav Kook schrijft erover: Het is onmogelijk om de Sjofar van verlossing te blazen, de vijanden van Israel komen eraan, Amalek, Hitler, enz. en blazen in onze oren … en brengen de verlossing teweeg. Hij zegt dat Amalek, Hitler, enz. de verlossing teweeg brengen. Verderop zegt hij: Nationaliteit maakt ook deel uit van de zweep van de ‘Joodse problemen’, ook hier zien we de verlossing, maar deze Sjofar kun je niet zegenen.

‘Je kunt niet zegenen’, maar ook dit is een Sjofar …

Het punt waar het om draait is, dat wij in de wereld Ein Sof zijn en wij zijn degenen die bepalen hoe deze wereld zich aan ons laat zien, welke delen ‘wit’ lijken te zijn en welke ‘zwart’. Er is dus geen reden om te huilen en te schreeuwen. Ahmadinejad maakt ons wakker om de correctie eerder te bereiken. Daarbij spoort de globale crisis ons ook aan. Deze crisis begon ergens ver weg en bereikte ons later, dit betekent dat wij achterlopen in onze ontwikkeling, in onze bekwaamheid om de methode van correctie aan de naties van de wereld te geven.

Wat nog erger is, is dat wij onbewust hopen, dat zij ten gevolge van de problemen begrip zullen opbrengen voor ons, terwijl wij in plaats daarvan naar hen toe moeten snellen om op alle mogelijke manieren de oplossing voor het probleem uit te leggen. Wij maken ons er niet op de juiste manier druk om. We hebben heel wat te doen, maar we handelen nu op een onverantwoorde manier en voelen niet, dat wij schuldig zijn aan wat er gebeurt en dat daardoor de problemen dichterbij ons komen. Niet in de vorm van mensen die ons bedreigen, maar in een veel ernstiger vorm.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 9/2/12, “A Handmaid that Is Heir to Her Mistress”