Vraag: Ik studeer nu verscheidene jaren Kabbalah en deze week doe ik mee aan mijn eerste conventie. Hoe bereid ik mijn hart en verstand voor deze gebeurtenis voor?

Antwoord: Wij hebben geen andere plaats, geen andere bron en geen andere mogelijkheid om spirituele kracht te ontvangen. De groep en de studie, gesprekken, lezingen en disseminatie (verspreiding van Kabbalah), deze dingen vormen het dagelijkse ‘proza’. Natuurlijk draagt dit ook bij aan onze eenheid, maar een conventie (Kenes) gaat over iets anders, een samenkomst (Kinus) van de harten.

In spiritualiteit gaat alles over eenheid, waaruit we onze kracht halen. We proberen er iedere dag over te spreken en het te realiseren, we bouwen aan onze intenties, hebben bijeenkomsten met vrienden en elke week speciale lessen. Dit zijn echter geen situaties, waarin het werkelijk tot de mogelijkheden behoort om zo’n grote, sterke kracht te ontvangen die ons voorwaarts duwt als bij een conventie.

Malchut van de Wereld Atzilut is genaamd ‘samenkomst van Israel’ (Knesset Israel), omdat zij al onze verlangens, die gericht zijn op het spirituele doel, bijeenbrengt en verenigt. Een conventie is in wezen bouwen aan Malchut van de Wereld Atzilut, het scheppen van een correcte, verenigde, spirituele kli (vat). Hiervoor bestaat geen alternatief.

Juist hierom beveel ik iedereen aan om deel te nemen aan de conventie en dit zeker niet te missen. Een mens heeft geen andere kans om kracht te ontvangen voor spirituele vooruitgang.

Bovendien, uitgaande van onze ervaring weten we, dat er na conventies niet zulke aangename tijden volgen: perioden van neergang. Je hebt de conventie nodig om kracht te verzamelen en op een rustige manier door deze neergang heen te komen, alsof deze niet bestaat. Het is alsof we de druk tussen twee tegengestelde polen in evenwicht brengen. We ontvangen een ‘plus’ door samen te komen en geven daarbij enorm veel kracht aan elkaar en na de conventie ontvangt ieder van ons persoonlijk een ‘minus’. Deze negativiteit verdeelt ons en scheidt ons van elkaar. Ik werk hier echter mee met de hulp van de gezamenlijke kracht, die ik van alle anderen heb ontvangen en tenslotte breng ik een correctie aan.

Ik heb geen andere mogelijkheid om mijn minus, mijn egoïsme, mijn ‘vergif’, mijn ‘engel des doods’, mijn kwade neiging te corrigeren. Het enige wat ik kan doen is mij te laten inspireren door de gezamenlijke opgang en deze te gebruiken om mijn persoonlijke neergang te corrigeren. Hetzelfde vindt plaats bij de lessen en de bijeenkomsten met vrienden. Conventies zijn echter unieke kansen om kracht van de vrienden te ontvangen, het persoonlijke kwaad in jezelf te corrigeren, met elkaar tot eenheid te komen, je met iedereen tot één geheel te verbinden en dit te ondersteunen, en te proberen om aan een ieder liefdevol te geven. Zo komen we verder.

Er waren conventies, waar geen neergang op volgde. Maar de laatste tijd beginnen we werkelijk ‘te vallen’ en nu begrijpen we ook dat dit niet onnatuurlijk is. Het is noodzakelijk voor het bestaan, anders zullen we in spiritueel opzicht sterven.

Het is er nu tijd voor: al onze conventies hebben als doel om kracht te verzamelen, waardoor wij later in staat zijn om onszelf te corrigeren. Ik ga er niet heen om het leuk te hebben, plezier te hebben en met mijn vrienden bij lessen en concerten aanwezig te zijn. Nee, ik heb deze eenheid nodig om onmiddellijk na deze eenheid mijn kwade neiging te corrigeren, de krachten van afscheiding die in mij ontwaken.

Daarom is het zo belangrijk om naar een conventie te gaan en ook heel belangrijk om na de conventie het maximum aan onderlinge verbinding te behouden en te proberen de strijd te voelen die wij voeren. Als ik na de conventie, vol spanning en verscheurd door tegenstellingen, deze fase nog op een evenwichtige manier kan doorkomen en de kracht kan behouden die ik van een ieder ontvangen heb en mijzelf in de groep kan handhaven, als ik – wanneer ik een neergang beleef – er bovenuit stijg, versmelten de ‘plus’ en de ‘min’ tot één enkel geheel: de kwade neiging – een groot egoïstisch verlangen – maakt zich in mij kenbaar, maar een scherm – de kracht van eenheid die ik heb verkregen – regeert daarover.

From a Lesson in New Jersey 5/09/12, Shamati #25

Filed under: Congressen, Eenheid, Egoïsme, Groepswerk | Add Comment/Ask Question→