We kennen de termen ‘staf en slang’. Als ik voortdurend probeer om de Schepper boven mij te zien en mijzelf lager, spreken we van een staf, deze is ‘lager’ wat belangrijkheid betreft (in het Hebreeuws dezelfde wortel), zo biedt hij mij steun, onderweg. Maar als ik niet op deze manier te werk ga, maar ik mijn egoïstische verlangen alle beslissingen laat nemen, betekent dit dat ik de staf op de grond werp en deze staf in een slang verandert. Dan sta ik onder de controle van mijn ego.

Een mens behoort voortdurend te controleren of hij zeker weet of hij deel uitmaakt van de zee van Licht, dus hij cijfert zichzelf weg, geeft zich over en wordt in het Licht opgenomen. Hij moet zichzelf op deze manier voortdurend controleren en zichzelf zien in relatie tot de vrienden en de groep. Zij garanderen je, dat je niet in de fantasie belandt van volledig gecorrigeerd en rechtvaardig te zijn. Daarvoor hebben wij zo’n specifieke methode gekregen om de maat te kunnen vaststellen, zo kunnen we altijd op een correcte wijze beoordelen en controleren waar we staan in relatie tot de groep.

Ik moet constant checken of ik ‘transparant’ ben met betrekking tot de groep, zo breng ik geen verstoringen aan in de groep, maar maak ik er deel van uit. Zo bouw ik aan evenwichtige en gelijke verhoudingen. Op deze manier vind ik steeds iets in het werk, dat mij in evenwicht houdt met het hogere Licht. Dit zet zich zo voort, totdat al dit werk een gewoonte voor me wordt, dan begin ik het hogere Licht permanent te voelen.

Dit werk wordt ‘in ballingschap’ gedaan, als wij de grootheid van Schepper nog niet voelen, maar ons Zijn grootheid wel willen voorstellen, de grootheid van de eigenschap van liefdevol geven, boven alle hindernissen uit die het besef van het belang ervan in ons verstoren. Ik check mijzelf voortdurend met betrekking tot de groep, want ik ervaar intussen geen spiritualiteit en ik zie mijzelf als een rechtvaardig mens, die volkomen transparant is en het Licht niet in de weg staat.

Ik kan zelfs de indruk hebben dat ik me al op het niveau van harmonie met het Ohr Hozer (Terugkaatsende Licht) bevindt en dat ik de bewegingen van dit Licht navolg door aan een ieder liefdevol gevend te zijn, zoals het Licht dat is. Hoe zou ik anders kunnen weten of dit wel of niet waar is? Ik kan mijzelf alleen maar controleren in mijn houding naar de vrienden, er is geen andere mogelijkheid.

Als het mij lukt om het verbindende, evenwichtige deel te zijn, dat aan iedereen dezelfde waarde toekent en een ieder naar één collectief centrum toetrekt, waarin onze verbinding aanwezig is, bestaat er geen twijfel dat ik eraan gelijkvormig ben en het Licht – de Schepper die de gehele werkelijkheid vult – niet in de weg sta.

Dit is alleen in de groep mogelijk, er bestaat geen andere manier om het te controleren. Daarom vond het breken van de kelim (vaten) plaats en al het verdere voorbereidingswerk: om een meetsysteem voor ons te creëren.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/2/12, Shamati #59

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Groepswerk | Add Comment/Ask Question→