Een embryo cijfert zichzelf weg, dat is het enige wat het te doen heeft. Het accepteert vol dankbaarheid alles wat er gebeurt en ervaart de hogere als goed en weldadig.

Het is mijn werk om mezelf weg te cijferen, wat er ook gebeurt en wat voor veranderingen er waar dan ook plaatsvinden. Ik houd mijzelf in een staat van liefdevol geven, Hafetz Hesed, hoe dan ook. Dit betekent dat ik in de Hogere besta en mijn persoonlijkheid en onafhankelijkheid wegcijfer, ik verstoor de Hogere niet als Hij Zijn invloed op mij uitoefent: ik laat Hem doen wat Hij maar wil. Ik ben als een baby in de armen van zijn moeder, die nergens over nadenkt.

Hoe zou je je voelen als iemand je in zijn armen draagt? Stel je eens voor dat er nu tien mensen zijn die je vasthouden en je omhoogtillen. Hoewel zij zonder enige twijfel sterk genoeg zullen zijn om je vast te houden, bibber je van angst en vind je het eng in de armen van al die anderen. Je bent bang om te vallen en je twijfelt eraan of ze wel sterk genoeg zullen zijn om je vast te houden.

Een baby kent al die twijfels niet. Heb je wel eens gezien hoe vredig een baby slaapt in de armen van zijn moeder? Dit is de eigenschap van jezelf wegcijferen ten opzichte van de hogere. Een baby doet het van nature. En juist dankzij die kracht groeit een baby in de buik van de moeder. Dit is de betekenis van: in de AHP van de Hogere zijn, je cijfert jezelf weg, wat er ook gebeurt, in voor- en tegenspoed, in wat voor situatie je ook bent. Een embryo vergroot alleen maar zijn trouw en zijn vermogen tot wegcijferen.

Dit wordt het wortelniveau van het verlangen genoemd, Aviut Shoresh, en dit werk is allerminst eenvoudig, het is eigenlijk heel moeilijk. Daarmee beeldhouw je je eerste vorm. Het maakt niet uit wat voor Licht er komt, het enige wat je doet is jezelf wegcijferen, het maakt niet uit wat je voelt: pijn of plezier, tekort of overvloed. Zo vorm je jezelf en word je gelijkvormig aan de Schepper in je eerste vorm, ‘een embryo’ genaamd.

Een embryo bevindt zich in het (vrucht)water van de moeder en vormt zichzelf tot het spirituele Partzuf: de 10 Sefirot, gevuld door het Ohr Nefesh (het Licht Nefesh). Als er een einde komt aan het wegcijferen van zichzelf en er op dat niveau niets anders meer gedaan kan worden, op het wortelniveau van het verlangen, moet het verder en dit wordt geboorte genoemd.

Het verschil tussen deze staten is immens groot, want het spirituele embryo begint, omdat het nu geboren is, met de kelim (vaten) van ontvangen te werken. Het voelt dat het van de Hogere is afgescheiden. De geboorte is de meest betekenisvolle verandering van alle veranderingen op de weg die wij gaan.

Ieder van ons is een embryo als hij zichzelf ten opzichte van de anderen – die voor hem de moederbuik worden – wegcijfert. Ons collectieve embryo is het veld dat ons met elkaar verbindt, dat wij tussen ons willen creëren. Als wij ons met elkaar verbinden, wordt de moederbuik de alomvattende onthulling van de hogere Kracht, waarin wij allen bestaan.

From the 3rd part of the Daily Kabbalah Lesson 3/29/2012, TES

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→