Filed under: video, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Toen ik jong was speelde ik basketbal en ik herinner me, dat ons team betere resultaten bereikte als er meisjes op de bank zaten, die ons rustig support gaven. Maar als daar jongens zaten, was er geen inspiratie. Hoe zullen de vrouwen de mannen observeren in de groepen van integrale opvoeding: door video camera’s?

Antwoord: Af en toe organiseren wij picknicks met elkaar, uitstapjes en ontmoetingen. We leren elkaar kennen, maar eigenlijk heeft het geen zin. Ik hoef het gezicht van iemand niet te kennen.

Het gewicht van de vrouwen is eenvoudigweg voldoende, dat maakt mij duidelijk, dat het van mij afhangt en zij wachten op de manifestatie van mijn mannelijke aanleg, dit is voldoende. Zij mengen zich niet in ons werk, maar net zoals de spelers op het veld: wij moeten deze druk voelen.

Ik moet in mijn rug voelen dat het vrouwelijk deel naar mij kijkt, waardoor ik al die acties onderneem, niet vanuit trots of andere egoïstische impulsen, maar vanuit verantwoordelijkheid, omdat er verwacht wordt, dat wij een nieuw niveau bereiken. Dit is nodig.

Vrouwen pushen ons niet naar individuele heldendaden, maar juist naar het overstijgen van onszelf en naar eenheid. Tegelijkertijd verliest een ieder van ons zichzelf, maar samen bereiken wij de vorm van ‘Adam’.

From a “Talk on Integral Education” #10, 12/16/11

Filed under: Eenheid, Integrale Opvoeding, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Het werk van de mannen aan integrale eenheid kost 7 à 8 uur per dag. Moet een vrouw evenveel tijd besteden aan studie?

Antwoord: Vrouwen hebben veel minder problemen dan mannen, omdat hun taak pas begint als zij hun werk gaan doen rondom de mannengroep.

Daarvoor houden zij zich bezig met theoretische studie en hierbij kan er geen enkel onderling contact zijn. Dit houdt in: discussies, rollenspellen en veel tijd die besteed wordt aan de opvoeding van de kinderen vanuit integraal perspectief, enzovoort, maar het gaat niet over de verhoudingen tussen vrouwen onderling, dat voelen zij als een aantasting van hun natuur.

De vrouwengroep begint pas aandacht te geven aan de mannen en hun onderlinge werk, als zij er aan toe zijn en als de mannengroep voldoende theorie heeft geleerd en al in het proces zit van praktische integratie met elkaar. Wij beginnen hen beetje bij beetje de grondbeginselen te leren van de hulp, die zij nodig hebben om de volgende staat te bereiken: de staat van eenheid, harmonie en de waarneming van de natuur op het volgende niveau van ‘Adam’ (de Mens), wat wij door deze vorm van eenheid kunnen bereiken.

De mannengroep bereikt de eenheid op eigen kracht, zoals een man allerlei dingen kan realiseren en voor voedsel zorgt.

De vrouwengroep helpt hen daarmee, inspireert hen, duwt hen vooruit, en werkt als een heel krachtig middel voor de mannen, zonder dit alles kunnen zij zich niet verenigen. De vrouwen moeten de mannen op een heel voorzichtige wijze beïnvloeden, zonder hun gevoel van verbinding te verstoren, zij moeten de mannen het gevoel geven, dat zij dit van hen verwachten, dat zij hen waarderen, hen inspireren en behandelen zoals een moeder dat met een kind doet.

Elke vrouw kan op die manier met de mannen omgaan en de mannen voelen de invloed van de vrouw. Daarom neemt de vrouwengroep een fundamentele rol op zich om de mannengroep verder te brengen naar eenheid, door hen te beïnvloeden met hun inspiratie en de verwachtingen die zij hebben, zoals een moeder: “Wat verwacht ik van mijn kind?” En het kind voelt dat de moeder een bepaald resultaat van hem verwacht.

Dit moet allemaal op een voorzichtige en zachte manier gedaan worden, zodat er geen gevoel van onverschilligheid in de mannen ontstaat of een negatieve reactie. Alles moet op een heel zorgvuldige manier gebeuren, in gepaste mate, en altijd gedoseerd.

Als beide groepen objectief naar zichzelf kijken, op afstand, voelen zij dat zij elkaar nodig hebben. Ik accepteer dat ik van de vrouwengroep steun en invloed nodig heb, inspiratie en dat zij iets van mij verwachten. Dit zal mij inspireren, mij steunen en mij helpen om resultaat te bereiken.

In het algemeen gesproken is er een enorme verscheidenheid aan invloeden door wederzijdse gevoelens en verwachtingen. Als dit alles plaatsvindt door indirect contact, op afstand, door ‘inductie’ van de vrouwengroep naar de mannengroep, zal het resultaat bestaan uit een juiste wederzijdse interactie.

En als resultaat daarvan bereikt de mannengroep eenheid met de hulp van de vrouwengroep. Deze eenheid wordt doorgegeven aan de vrouwengroep.

Maar deze groepen gaan niet in elkaar op, ze vermengen zich niet met elkaar, zij blijven bestaan als twee ‘cirkels’: de buitenste – die van de vrouwen en de binnenste – die van de mannen.

From a “Talk on Integral Education” #10, 12/16/11

Filed under: Educatie, Eenheid, Integrale Opvoeding, Vrouwen - Geen reacties→