Hoe kunnen wij ons een voorstelling maken van de hogere staat, waarin de Schepper aan je onthult dat Hij allen die je haten liefheeft en allen haat die jij liefhebt, inclusief jezelf? Het lijkt erop dat dit niets goeds brengt en dat er niets erger is dan dit. Voor je staan Farao, Bilam, Balak, Amalek en Hitler, allemaal in één en je weet hoe je dit moet overwinnen, omdat dit ook van de Schepper naar je toekomt, hoewel indirect.

Hoe dichter we bij liefde komen, hoe groter de obstakels zijn die we tegenkomen. Je overwint ze en de ‘engel des doods’ wordt in jouw ogen de ‘heilige engel’.

Vraag: Ik begrijp deze staat niet. De Schepper wordt toch nog steeds als goed en goedgunstig ervaren. Zie ik dit samen met het lijden van anderen en mijn eigen lijden in het verleden?

Antwoord: Je ziet al het lijden dat er in de werkelijkheid is. Dit is een afschuwelijk beeld: monsterlijk lijden, geen enkele gram genot, geen dag rust, uitsluitend pijn en lijden, duizenden lichtjaren lang. Lijden is overal. Er is een totale leegte in het verlangen om te ontvangen, niet hier of daar, niet af en toe, maar honderd procent lijden.

Deze staat heet: de verlichting van de Shechina, en daar bovenuit ontdek je het goede en goedgunstige. Hoe zou je Hem anders kunnen ontdekken? Als de Schepper alleen maar goedheid brengt, ontdek je Hem in je egoïstische kelim (vaten). Maar als je Hem ontdekt in de volle diepte van de zwarte afgrond voor je, ontdek je Hem in je kelim van geven die gericht zijn op geven.

Verder zul je zien, dat Hij alleen goed is naar degenen die zo slecht zijn als Hij is, en slecht naar hen die goed zijn, in tegenstelling tot Hem. Zo lijkt het voor je.

Ons werk bestaat er alleen uit om boven onze kelim van ontvangen uit te stijgen. Als je ziet, dat de handelingen van de Schepper niet overeenkomen met geven, lijkt het voor jou met opzet als een hindernis op je weg, waar je bovenuit moet stijgen.

Vraag: En wat ontdek ik nadat ik er bovenuit stijg?

Antwoord: Het verlangen om te ontvangen, de alomvattende kli van Malchut van Ein Sof, in een volkomen lege vorm: duisternis, wanhoop, verwarring en angst, de angstige beproevingen van Job en je vult dit met het Licht van Hassadim en met liefde.

Vraag: Dit betekent dat ik goedheid voel nadat ik mijzelf gecorrigeerd heb, hoeveel duisternis er ook aan mij is onthuld. En dan kijk ik naar het verleden, wat zie ik dan? Heb ik wel of niet geleden?

Antwoord: Dit is alweer het volgende niveau, wat je kunt ervaren. In Gmar Tikkun (Einde van de Correctie) zie je natuurlijk niet dat je hebt geleden.

Vraag: En wat is het lijden dat ik nu voel?

Antwoord: Nu ben je niet dezelfde persoon als degene die Gmar Tikkun zal bereiken. Je zult uiteindelijk jezelf niet herkennen, zoals je nu bent. De gevoelens die je achter je hebt gelaten zijn niet jij.

Vraag: Wat ben ik dan nu?

Antwoord: Iets virtueels.

Vraag: Waar hebben we dan alle staten van nu voor nodig?

Antwoord: Je ervaart ze om jezelf voor te bereiden, om alles te doen wat je kunt. Er staat geschreven: ‘Ik heb alles  gedaan wat in mijn vermogen lag en ik heb gevonden’. Je wordt voorbereid tot je hebt gevonden, totdat je boven de Machsom (barrière) uitstijgt, tot dan bestaat de werkelijke ‘jij’ niet.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/30/12, “Introduction to the Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie, Lijden, Waarneming | Add Comment/Ask Question→