Vraag: Veel mensen gaan akkoord met het unieke van de Schepper, met het determinisme, het bestaan van een levensscript, toch laten ze ook hun lot “lezen” door de esoterie, waarzeggers enzovoort. Ze willen het script niet gebruiken, maar zich eraan aanpassen….

Antwoord: Waar het hier om gaat is, dat zij door al deze informatie niet de behoefte voelen om vragen te stellen over de onderliggende oorzaak. In het algemeen gesproken hebben we de verheven wetenschap, die verbonden is met de perceptie van de werkelijkheid, de filosofie over het wereldbeeld, al lang geleden achter ons gelaten. Tegenwoordig worden de Nobelprijzen toegekend aan ontdekkingen die uitsluitend gebaseerd zijn op technische, praktische en winstgevende ontdekkingen. Op deze manier bevindt ook de wetenschap zich in een crisissituatie: er zijn nu decennia lang geen fundamentele principes ontdekt, die in de natuur zijn vastgelegd.

Mensen hebben andere behoeften, ze voelen zich niet aangetrokken tot verheven zaken. Voorheen probeerde een onderzoeker om bij de essentie van de dingen te komen, om het waarom te ontdekken en niet het hoe. Hij was niet tevreden met de beschrijving van een formule van een nieuw waargenomen verschijnsel, maar hij zocht naar de logica ervan, naar het patroon. Waar komt het vandaan? Waar gaat het naartoe? En zo kon hij bij de verheven factor komen: wat is de reden dat het op deze bijzondere wijze is geschapen? Waarom heeft de natuur het nu juist zo geregeld? Deze vraag zouden we altijd moeten stellen, maar helaas is daar op het ogenblik geen belangstelling voor.

Vraag: Daarom luisteren ze niet naar ons. Hoe kunnen we daar verandering in brengen?

Antwoord: Je kunt het niet veranderen. Als mensen alleen maar op zoek zijn naar meer gemak en comfort in hun leven, maken ze zich geen zorgen over de rest. In het algemeen gesproken: wie interesseert zich nu nog voor wetenschap? Op het ogenblik is een goede wetenschapper iemand, die ons van superieure kracht en wapens kan voorzien. We voelen ons totaal niet aangetrokken tot het leren begrijpen van de innerlijke essentie van de dingen. Daaruit komt de hele crisis voort, en dus is er niemand tot wie we ons kunnen wenden.

De laatste tijd beginnen mensen zich echter slecht te voelen door deze crisis. Geen enkele tak van wetenschap zal hen nog kunnen helpen. Vooruitlopend op de ineenstorting, moet een mens uitzoeken wie hem neerslaat en waarom. Er is geen andere keuze, het zal nodig zijn om daar achter te komen, omdat er nergens een plek is om naartoe te vluchten.Voorheen konden we nog wat schietgaten vinden: “Laten we ons leven veilig stellen, een steviger huis bouwen met verwarming en airconditioning, laten we ervoor zorgen dat de voedselvoorziening niet afhankelijk is van de weersomstandigheden, laten we de schatten van de aarde opgraven …” We vluchtten voor de moeilijkheden met behulp van de technologie.

Aristoteles en Plato waarschuwden hier al voor in hun tijd. Ze wilden de wetenschappelijke kennis niet onder de massa verspreiden, omdat ze wisten, dat mensen deze wetenschap dan zouden gaan gebruiken voor persoonlijk gewin. Waarom zou je een pad bekend maken dat hen een paar duizend jaar later bij een impasse zou brengen? Je kunt hen beter meteen laten voelen dat ze in de problemen zitten en voortsnellen naar het doel van de schepping.

De oude Griekse filosofen kenden de wetenschap van Kabbalah, het is dus geen toeval dat ze tegen het openbaar maken van wetenschappelijke kennis waren. Tenslotte gebruikt de mensheid deze kennis alleen om het leed – dat met opzet door de Schepper wordt gestuurd om ons naar het doel van de schepping te leiden – te verzachten. We bluffen en we zijn trots op onze prestaties, terwijl we eigenlijk alleen maar bezig zijn met een nooit eindigende wedloop, die ons allen naar deze crisis heeft gebracht. En toch was het mogelijk geweest om dit, tweeduizend jaar geleden al, te overwinnen.

Pas nu, tegen het einde van de race, gaan mensen eindelijk vragen stellen: “Waar komen al die rampen vandaan? Wat betekenen ze? Wanneer houdt het op? Wat moeten we doen? “Een mens is niet in staat om lijden zomaar te verdragen, hij gaat op zoek. Dat het nu is vastgelopen is al duidelijk en nu – nu er geen hoop meer is – moet de mensheid de oorzaak van de problemen vaststellen.

Maar de machthebbers willen de hele waarheid, over wat er gebeurt, niet bekend maken. Als dat zou gebeuren, zouden degenen die rijk zijn en macht hebben moeten delen en de menselijke samenleving moeten reorganiseren, volgens het principe: voor elkaar zorg dragen. Dit onderwerp is nog steeds taboe, niemand spreekt erover, en daarom is er geen oplossing voor de crisis.

Maar vroeg of laat zal het lijden het ijs doen smelten en zal men de confrontatie met deze problemen moeten aangaan. En dan, door op zoek te gaan naar de oorzaken van de problemen en naar wegen om eruit te komen, zal de mensheid de Schepper gaan ontdekken. Wij doen dit kunstmatig, door samen te komen in een groep en de noodzakelijke voorwaarden te scheppen volgens de Kabbalistische methode. Ook wij worden onder druk gezet door tegenslagen, maar daar bovenuit voegen wij onze eigen inspanningen toe, zodat wij verder komen op het pad naar het doel. Op deze manier gebruiken we de positieve kracht, die ons in een versnelling brengt, terwijl anderen in een versnelling komen doordat ze door porren en schoppen vooruit geduwd worden.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 12/22/11, Baal HaSulam, “The Freedom”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Filosofie, Vrije Wil | Add Comment/Ask Question→