Ons uitgangspunt is de breking van de kelim (vaten). Als dat niet was gebeurd, zouden we ons nu op hetzelfde niveau bevinden als het levenloze, vegetatieve en animale in de natuur, die gehoorzamen aan de ene Kracht, die hen van binnenuit motiveert en in hen werkzaam is. Maar door de breking zijn er speciale eigenschappen in het verlangen om voor zichzelf te ontvangen doorgedrongen.

De hele schepping ontwikkelt zich onder de directe invloed van het Licht, de mens ontwikkelt zich echter onder de tegengestelde invloed ervan. Juist op deze manier zal hij kunnen begrijpen dat het nodig is, dat hij zich uit eigen vrije wil zal gaan afstemmen op de Kracht, die hem drijft.

Hoe verder hij komt, hoe meer druk hij voelt. Uiteindelijk moet hij zichzelf volledig ‘formatteren’ om de juiste vorm te krijgen. Intussen groeit het verlangen in hem in een vorm, die tegengesteld is aan de gewenste vorm.

Het neemt veel tijd in beslag voordat een mens de innerlijke druk gaat voelen, die in verschillende richtingen gaat en hem als ruw materiaal vormt. Als hij probeert om zijn gevoeligheid te vergroten, voelt hij hoe de Schepper aan hem werkt. Het maakt niet uit wat voor externe activiteiten hij uitvoert, hij heeft een innerlijk leven waarin hij voortdurend probeert te voelen hoe de Schepper hem in allerlei richtingen duwt, door middel van verschillende gevoelens.

Het is te vergelijken met een moeder, die steeds bij haar zoon is en hem zegt wat hij wel en niet mag doen en hem zo bij alles corrigeert. Op dezelfde manier voelt een mens innerlijk steeds, hoe de Schepper aan hem werkt, alsof hij een zacht stuk klei is in de handen van de beeldhouwer die hem zachtjes duwt en hem tegelijkertijd de druk goed laat voelen. Een mens moet echter verlangen naar deze druk.

Het voelt wat moeilijk en onaangenaam, maar anderzijds begrijpt een mens, dat het werk dat aan hem gedaan wordt, niet gestopt kan worden en hij wil verder komen. Dit is het eerste gevoel bij een mens, die in zichzelf het werk van de Schepper aan hem begint te ervaren.

We kunnen voelen, dat er liefdevol aan ons wordt gegeven, omdat er na het breken verschillende krachten en invloeden in ons aanwezig zijn, als een kopie van de spirituele werkingen. Dit zijn potentiële werkingen, die in de alomvattende ziel bestaan, die daden om te geven wilde uitvoeren. Maar na het breken veranderde alles in ‘om te ontvangen’ en nu bestaat deze kracht in ons in een tegengestelde, egoïstische vorm. Maar dankzij dit gebeuren kunnen we het werk van de Schepper aan ons ervaren.

Het gedrag van een mens is daardoor tegengesteld aan de daden van de Schepper. Nu is er een conflict: weerstand van de kant van de mens, van de kant van de klei en de druk van de Schepper. Ze zijn dus slaags geraakt en een mens voelt de druk en de klappen, als de Schepper hem probeert te laten zien wat er niet goed aan hem is.

Uiteindelijk begint hij de innerlijke druk te rechtvaardigen en hij werkt mee met wat de Schepper aan hem doet, hij wil meewerken, zoals een paard zijn rijder gehoorzaamt. Hij voelt de leiding als een onthulling van liefde en stemt erin toe. Zo verkrijgt hij geloof en verbindt hij zich met de Schepper. Hij beweegt zich naar de beeldhouwer toe. Hoewel hij nog voelt dat hij lijdt, hij voelt dat in de klei, identificeert hij zich al met de intentie, met Degene die al die verschillende vormen in hem schept.

Hij verbindt zich met de Handen van de Meester, die hem schept en boetseert. Nu wil hij het, dat de Meester zo’n invloed op hem heeft en hij verlangt steeds meer naar Hem, totdat hij zich volkomen verbindt met de daden van de Schepper. Ze zijn in dezelfde beweging met elkaar verbonden, in dezelfde intentie en het lijden verandert in genot.

Al het lijden, dat door de klei gevoeld werd, verdwijnt en een mens bevindt zich erboven, hij is in zijn intentie en ziet dat de klei geen betekenis heeft. Hij stemt overeen met het werk van de Schepper aan hem en begrijpt: ‘alleen goedheid en genade zal mij volgen’. Hij rijst boven zijn gevoelens uit en verenigt zich met de intentie van zijn Maker, met wat de Schepper aan hem doet en hij komt tot volledige hechting aan Hem.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/2/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenwording met de Schepper, Innerlijk Werk, Lichaam en Ziel, Uncategorized | Add Comment/Ask Question→