Er is een regel: “Als je Mij één dag verlaat zal ik jou twee dagen verlaten.” Dezelfde regel vinden we terug in: “Onthul één deel en verberg er twee”… deze voorwaarde gaat vooraf aan de vorming van de kli (vat).

Het heeft een bedoeling dat de mens kan falen, dit wordt bedoeld met: “Als je me één dag verlaat”, daarna heeft hij twee dagen werk om zichzelf te corrigeren. De betekenis hiervan is, dat hij het niveau waarop hij zich bevond verlaat, valt en zondigt. Hij valt naar een nog lager niveau. Niet naar min één (-1), maar naar min twee (-2), daarna moet hij opstijgen maar het tweede niveau, naar plus 2 (+2).

Als hij eindelijk bij +2 aankomt valt hij naar -3 en dan moet hij opstijgen naar +3. Op deze manier komen we verder, dit komt allemaal ten goede aan onze vooruitgang. Als we vallen moeten we twee maal zo hard werken.

Het belangrijkste hierbij is, dat je je vasthoudendheid niet verliest, dat je niet stil blijft staan omdat je merkt dat je geen enkele beloning krijgt. Het is elke keer nodig, dat we een grotere beloning vinden, die steeds meer losstaat van dit fysieke leven. We moeten leren om de beloning af te wegen tegen wat voor het geheel goed is: in welke mate kan ik werken zodat anderen kunnen ontvangen.

Ik moet mij hiervoor inspannen, zodat het corrigerende Licht mij dichterbij de houding zal brengen, die mij steeds meer bereid maakt om ten dienste van anderen te werken en niet voor mijzelf. Hieraan wordt mijn vooruitgang afgemeten.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/18/12, Shamati #108

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→