In het Nieuws* (uit The New York Times): “Honderdduizenden gedesillusioneerde Indiërs juichen een landelijke activist toe die in hongerstaking is. In Israël zijn de grootste demonstraties in haar geschiedenis gaande. Woedende jongeren in Spanje en Griekenland bezetten openbare pleinen in het hele land.”

“Hun klachten variëren van corruptie tot het gebrek aan betaalbare huisvesting en werkloosheid, gemeenschappelijke grieven over de hele wereld. Maar van Zuid-Azië tot het hart van Europa en nu zelfs op Wall Street, delen deze demonstranten iets anders: waakzaamheid, zelfs minachting in de richting van de traditionele politici en het democratische politieke proces wat ze besturen.”

“Ze gaan voor een deel de straat op, want ze hebben weinig vertrouwen in de stembus.”

“Onze ouders zijn dankbaar omdat ze kunnen stemmen,” zegt Marta Solanas, 27, verwijzend naar oudere Spanjaarden, die tientallen jaren doorgebracht hebben onder de dictatuur van Franco. “Wij zijn de eerste generatie die zeggen dat stemmen waardeloos is. ”

Vervreemding gaat vooral diep in Europa, met boycots en stakingen die, in Londen en Athene, uitbarstten in geweld.”

“Steeds meer burgers van allerlei leeftijden, maar vooral jongeren, verwerpen conventionele structuren, zoals partijen en vakbonden, ten voordele van een minder hiërarchisch en meer participatief systeem, in vele opzichten gemodelleerd naar de cultuur van het web.”

“Demonstranten hebben hun eigen politieke ruimte online gecreëerd, kil, soms openlijk vijandig naar de traditionele instellingen van de elite.”

“In veel Europese landen is de teleurstelling tweeledig: wegens een zware schuldenlast trekken de federale overheid de sociale uitgaven in en de Europese Unie wordt beschouwd als ongeïnteresseerd en ondemocratisch. Europese leiders hebben harde bezuinigingsmaatregelen aangekondigd, ten behoeve van de stabiliteit van de euro, de gemeenschappelijke regionale munt, goedgekeurd door geïsoleerde, corrupte, nationale politici, zeggen demonstranten. ”

Mijn Commentaar: De teleurstelling bij de elite zou plaats moeten maken voor de teleurstelling over onze natuur: egoïsme, zodat we deze beginnen te overstijgen. Herverdeling van de rijkdom zonder een moreel ontwaken van de massa, zal geen positieve resultaten opleveren. Alle oplossingen zijn onvolledig, dat wil zeggen, niemand heeft de werkelijke oplossing van het probleem, en wat Kabbalah voorstelt wordt niet serieus genomen, omdat het wordt opgevat als een nieuw communisme, dat zichzelf al volledig ‘uitgeput’ heeft.

Economen hebben weerstand om te erkennen dat de natuur ons laat zien, dat we genoodzaakt zijn tot volledige eenwording in één enkel mechanisme. Het is tijd om een economisch model te creëren van redelijke consumptie, wederzijds altruïstische verhoudingen en het belang te beseffen van geven. Wanneer we deze visie hebben voor de nabije toekomst die op ons wacht, is het onvermijdelijk dat – als gevolg van onze ontwikkeling (evolutie) – we iedereen educatie moeten bieden over de toegang tot de nieuwe wereld.

*Van 6 oktober

Filed under: Crisis, Economie, Maatschappij, Wereld | Add Comment/Ask Question→