Vraag: Mensen zijn niet in staat om tot enige overeenstemming te komen over wat een eerlijke verdeling is. Iedereen heeft zijn eigen ‘rechtvaardigheid’. Hoe kunnen we dit dan vaststellen?

Antwoord: Je hebt gelijk. Hoe is het mogelijk om te begrijpen wat een eerlijke verdeling is wanneer de één een pond brood per dag nodig heeft en de ander vijf pond? Dit hangt af van iemands gewoonten en aangeboren eigenschappen. Sommige mensen zijn zo snel en slim, dat ze in twee uur net zoveel kunnen verdienen als een ander niet eens in een week.

De een heeft zulke prachtige eigenschappen dat hij een uitstekend beroep krijgt en veel geld verdient, terwijl een ander een eenvoudige arbeider blijft. Overal waar we kijken zien we deze grote verschillen, omdat we van nature verschillen en daarom is het zeer onduidelijk wat we als een eerlijke verdeling moeten beschouwen.

Als we iemand zouden kunnen scannen en een volledig, nauwkeurig beeld van hem zouden kunnen krijgen dat zou aangeven wat hij nodig heeft, en we zo iedereen zouden kunnen geven wat hij verlangt … als we een dergelijk apparaat zouden hebben met die mogelijkheden … beter zou het niet kunnen! Dan zou iedereen er zeker van zijn, dat hij in gelijke mate zou ontvangen wat hij verlangt. Zelfs als men niet alles zou ontvangen, maar slechts 50-80%, zou iedereen toch in dezelfde mate voldoende hebben.

Maar we hebben deze mogelijkheid niet! Dus het blijkt dat wij de ene persoon meer geven dan de ander, maar op welke basis? Omdat hij meer verdient? Maar misschien was hij talentvol geschapen door de natuur. Dit zien en voelen we niet als rechtvaardig.

Als we praten over gelijkheid, bedoelen we gelijke externe voorwaarden voor iedereen. Maar dat is onjuist! Het blijkt dus, dat het onmogelijk is om gelijkheid en sociale rechtvaardigheid vast te stellen. Sociale rechtvaardigheid en gelijkheid kunnen slechts relatief zijn. Om dit percentage te kunnen beoordelen, moet ik aan het einde van de correctie zijn, als ik deel uitmaak van iedereen en weet wat iedere ziel nodig heeft en dit ervaar als mijn eigen behoefte.

Dan zal ik alle zielen voor mij kunnen zien, in alle tijden en in alle situaties, en ieder van hen vervulling geven in de unieke vorm, die hij nodig heeft op dit moment. Dat betekent: een moment geleden kreeg je iets en het volgende moment krijg je iets anders, en hetzelfde gebeurt dan zo met iedereen. Binnen dit systeem verandert alles voortdurend, zoals in een pan, waarin je iets kookt. Is het dan wel mogelijk om hier tot een eerlijke verdeling te komen?

Maar kijk eens naar wat de Schepper doet! Allereerst sluit hij de kraan en zegt: “Niemand van jullie krijgt iets! Als je wilt, zal ik je een klein deeltje geven, net genoeg voor je om van te leven, zodat je niet zult sterven. En je ontvangt al het andere alleen op voorwaarde dat je eerst elkaar gaat liefhebben. Dat wil zeggen, in de eerste plaats moet je de verschillen, die Ik tussen jullie heb geschapen, neutraliseren. ”

Liefde zal alle zonden bedekken en dan zal er geen enkel verschil tussen ons zijn. Als ik anderen liefheb, maakt het me niet uit als zij iets krijgen in plaats van dat ik het krijg. Laat iedereen vervuld worden tot in het oneindige, daar heb ik geen slecht gevoel over! Ik ben niet aan het controleren hoeveel ieder mens heeft en ik benader anderen niet met een egoïstische meetlat, met afgunst en haat.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 9/7/11, “The Nation”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Economie | Add Comment/Ask Question→