Er bestaat een eenvoudige oplossing: begin met disseminatie. Als je bezig bent met disseminatie, vergeet je jezelf. Zelfs mensen die niet met elkaar verbonden zijn, beginnen met elkaar contact te leggen. Hoe meer kennis over eenheid je in de wereld verspreidt, hoe verder je komt. Vergeet alles wat er op persoonlijk vlak met je gebeurt, behalve je basisbehoeften. Laat al het andere er buiten, dit zal wrijving en onenigheid tussen jullie voorkomen.

Je kunt het vergelijken met hoe echtgenoten zich wijden aan het probleem van hun zieke kind, ze vergeten zichzelf. Hun aandacht verschuift naar buiten, en dat is waar ze al hun inspanning op richten. Dit gezamenlijke probleem verenigt hen. Dus begin met je zorgen te maken over je “zieke kind”: de wereld.

Hiermee bekoelen de onderlinge emoties. Het is zinloos om je relatie meteen te stabiliseren. Keer je aandacht volledig naar buiten, dompel jezelf helemaal onder in het praktische werk, dan zul je ineens zien hoe je dingen innerlijk kunt gaan ordenen. Zorg hebben voor de interne zaken van de groep zal alleen effect hebben, als het noodzakelijk is voor het werk in de buitenwereld. Alleen dan kan je alles en iedereen op orde brengen. Laat alleen de behoefte aan externe verspreiding bepalen wie we zijn en wat we doen. Dan zullen we werkelijk werken om te geven.

Neem een voorbeeld aan Bina. Haar bovenste helft is gericht op geven aan de Schepper, haar onderste helft is gericht op geven aan de wereld, en zelf is ze het middelste derde deel van Tifferet: de beslissing om zich in twee delen te splitsen. Zo moet iedereen en elke groep zichzelf te zien.

From the 7th lesson at the Toronto Convention 9/18/11

Filed under: Congressen, Innerlijk Werk, Verspreiding van Kabbalah | Add Comment/Ask Question→