Daily Archives: september 4, 2011

Een Gebed Dat In Het Verborgene In Het Hart Ontstaat

Dr. Michael LaitmanWe voelen het niet als we ons tot ‘Boven’ wenden met een verzoek (MAN uiten). Het is het resultaat van vele acties, handelingen, uren studie, werk voor disseminatie (verspreiding van Kabbalah), van ons verenigen met de groep en van interne analyse. Dit alles stapelt zich steeds meer op, totdat we een situatie bereiken waarin het te veel wordt.

Een mens weet niet wanneer dat gebeurt. Hij doet zijn best, oefent, probeert zich voor te bereiden en tenslotte komt hij zover als resultaat van alle intensieve voorbereiding die hij tot dan toe getroffen heeft. Dan pas kan hij er iets over zeggen.

Dat alles zich steeds meer opstapelde is eigenlijk buiten de mens omgegaan, eigenlijk heeft hij de handeling niet zelf voorbereid en tenslotte uitgevoerd. Daarom wordt er gezegd: “Elke toegevoegde penning doet tenslotte een groot bedrag ontstaan”. Dan activeert dit totale bedrag dat wat hoger is dan wij en wordt het aangezet tot actie. Alle acties gehoorzamen aan de wet van gelijkvormigheid, daarom vindt dit plaats als de roep van de lagere begint overeen te stemmen met dat waartoe de hogere bereid is om voor hem te doen.

MAN is een gebed, een roep, een verlangen, waarmee ik me wend tot Boven en dit is het enige wat ik kan doen. Als ik Boven aanroep, weet ik niet of dat correct is of niet. Ik weet niet of ik het wel of niet gedaan heb, omdat een gebed ‘het werk in het hart’ genoemd wordt, en daarom kunnen we niet voelen hoe wij het gebed omhoog brengen, namelijk de vonken opheffen, die achtergebleven zijn na het breken (de Reshimot).

We weten niet wat er werkelijk gebeurt in de diepten van ons hart en we voelen alleen het resultaat, als we het antwoord op ons gebed ontvangen. Het antwoord voelen we in ons hart. Het breidt zich uit en we beginnen nieuwe verschijnselen waar te nemen, vanuit een andere dimensie, iets wat een mens nooit eerder voelde, begreep of kende.

Het hart wordt ruimer en een mens treedt uit zichzelf en wordt steeds meer een geheel met zijn omgeving. Eerst bestaat zijn omgeving uit een deel van de wereld en later is het de hele wereld, zijn het alle hogere werelden en de spirituele niveaus.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 8/24/2011, Shamati #81

Kabbalisten Over De Waarneming Van De Werkelijkheid, Deel 4

Dr. Michael Laitman

Beste Vrienden, stel alsjeblieft vragen over deze citaten van de grote Kabbalisten. De opmerkingen tussen haakjes zijn van mij.

Alles Is Vooraf Bepaald

Alleen door de Gedachte zielen te scheppen, vervolmaakte Zijn Gedachte alles, want Hij heeft geen daad nodig, zoals wij. Onmiddellijk kwamen alle zielen en werelden – die ertoe bestemd waren om geschapen te worden – tevoorschijn, vervuld van alle verrukking, genot en tederheid zoals Hij het voor hen bedoeld had in de uiteindelijke volmaaktheid, die de zielen aan het einde van de correctie zullen ontvangen, nadat de wil om te ontvangen in de zielen volkomen gecorrigeerd is en getransformeerd is tot zuiver geven, in een volledige gelijkvormigheid met Degene uit Wie alles voortkomt.

Dit is zo, omdat in Zijn Eeuwigheid, verleden, heden en toekomst één zijn. Daarom was er nooit sprake van een verdorven wil om te ontvangen, afgescheiden van de Schepper. Integendeel, die gelijkvormigheid, die ertoe bestemd was om aan het einde van de correctie onthuld te worden, verscheen onmiddellijk in de eeuwigheid van de Schepper.

Baal HaSulam: “Introductie tot Het Boek de Zohar”

Wij Zijn Een Ecosysteem

Opinie: (Fritjof Capra, PhD natuurkunde): “De standaard definitie die het meest gebruikt wordt, kwam van Lester Brown, de oprichter van het World Watch Institute, in de vroege jaren ‘80. Hij schreef dat een duurzame samenleving er een is, die in haar behoeften kan voldoen, zonder afbreuk te doen aan de kansen van de toekomstige generaties.” Duurzame menselijke samenlevingen kunnen worden gebouwd naar het voorbeeld van natuurlijke ecosystemen, die duurzame gemeenschappen van planten, dieren en micro-organismen laten zien.

Capra’s zes principes van de ecologie:

Netwerken

Alles wat leeft in een ecosysteem is met elkaar verbonden via netwerken van onderlinge samenhang. Alles wat leeft is afhankelijk van dit netwerk van leven om te kunnen overleven. Bijvoorbeeld: In een tuin bevordert een netwerk van bestuivers de genetische diversiteit; planten leveren op hun beurt nectar en stuifmeel aan de bestuivers.

Ingenestelde Systemen

De natuur is opgebouwd uit systemen, die zijn ingenesteld binnen systemen. Elk individueel systeem is een geïntegreerd geheel en – tegelijkertijd – een deel van grotere systemen. Veranderingen binnen een systeem kunnen invloed hebben op de duurzaamheid van de systemen, die erin genesteld zijn en eveneens op de grotere systemen, waar ze deel van uitmaken. Bijvoorbeeld: Cellen zijn genesteld in organen in organismen in ecosystemen.

Cycli

Leden van een ecologische gemeenschap zijn afhankelijk van de uitwisseling van middelen in voortdurende cycli. Cycli binnen een ecosysteem doorkruisen grotere regionale en globale cycli. Bijvoorbeeld: Water loopt door een tuin en is ook onderdeel van de globale watercyclus.

Stromen

Elk organisme heeft een continue stroom van energie nodig om in leven te blijven. De constante stroom van energie van de zon naar de aarde onderhoudt het leven en drijft de meeste ecologische cycli aan. Bijvoorbeeld: Energie stroomt door een voedselweb wanneer een plant de zonne-energie omzet door middel van fotosynthese, een muis eet de plant op, een slang eet de muis en een havik eet de slang. In elke overdracht gaat er wat energie verloren in de vorm van warmte, waarvoor een continue energiestroom in het systeem nodig is.

Ontwikkeling

Alle leven – van de individuele organismen tot de soorten tot de ecosystemen – verandert in de loop van de tijd. Individuen ontwikkelen en leren, soorten passen zich aan en evolueren, en organismen in ecosystemen evolueren mee. Bijvoorbeeld: Kolibries en de bloemen van de Kamperfoelie hebben zich op een zodanige manier ontwikkeld, dat ze van elkaar profiteren, de kleuren die de kolibrie ziet en zijn ranke snavel vallen samen met de kleuren en de vormen van de bloemen.

Dynamisch evenwicht

Ecologische gemeenschappen fungeren als feedback loops, zodat de gemeenschap een relatief stabiele toestand handhaaft, waarin eveneens voortdurende schommelingen plaatsvinden. Dit dynamisch evenwicht biedt soepelheid ten aanzien van veranderingen in het ecosysteem. Bijvoorbeeld: Lieveheersbeestjes in een tuin eten bladluizen. Wanneer de bladluisbevolking achteruit gaat sterven sommige lieveheersbeestjes, waardoor het mogelijk is, dat de bladluis bevolking weer toeneemt, dat ondersteunt weer meer lieveheersbeestjes. De populaties van de individuele soorten stijgen en dalen, maar het evenwicht binnen het systeem stelt hen in staat om samen te gedijen.

[51945]

Hoe We Sociale Rechtvaardigheid Bereiken

Dr. Michael Laitman

Vraag: Hoe kunnen we onze aanpak van besluitvorming aan ‘de ronde tafel’ verbinden met: zoals in een gezin met de basisbehoeften van de mens?

Antwoord: In werkelijkheid – zelfs als sommige demonstranten luiers eisen, anderen goedkope cottage kaas, anderen betaalbare woningen en ga zo maar door – is de hele natie verenigd in het verlangen naar sociale rechtvaardigheid. Ieder mens voelt dat dit afwezig is, dat hij bedrogen is, dat hij niet krijgt wat hij geacht wordt te krijgen in vergelijking met anderen.

De ’taart’ moet worden verdeeld op een manier, die sociale rechtvaardigheid laat zien. Maar wat is sociale rechtvaardigheid? Dat is wanneer iedereen het erover eens is, dat onder de gegeven omstandigheden dit de enige, optimale oplossing is.

Alles wordt altijd beslist aan ‘de ronde tafel’. Je kunt geen enkel probleem oplossen zonder rekening te houden met de andere problemen, want alles heeft betrekking op dezelfde schaarse hulpbron. Als iedereen alleen zijn eigen behoeften ziet, kunnen we niet tot de juiste beslissing komen en dan zullen er morgen nieuwe protesten beginnen. Iedereen moet begrijpen, dat het onmogelijk is om op een andere manier met het probleem om te gaan. Rechtvaardigheid kan alleen worden bereikt met wederzijdse toestemming en onderlinge waarborg.

We zijn niet in staat om onmiddellijk te zien en te horen hoe diep dit principe is, maar het verandert de hele benadering. En het moet worden uitgevoerd in de natie. Het is niet zo belangrijk hoeveel geld je van hier of daar afneemt, maar wat wel belangrijk is, is het gevoel dat je echt samen bent met iedereen.

Mensen wonen momenteel in een situatie waarin ze onderdrukt worden. En in de mate waarin ze geld nodig hebben, is het belangrijk, dat ze het gevoel krijgen, dat ze niet worden genegeerd of ‘in het nauw gedreven’.

Met deze aanpak, veranderen de praktische beslissingen ook. De hele samenleving en de natie gaan anders denken, de situatie op een ander niveau bekijken, en men krijgt het inzicht, dat men alleen kan slagen door beslissingen te nemen aan ‘de ronde tafel’.

Immers, sociale rechtvaardigheid wordt niet beoordeeld naar de hoeveelheid geld, die men ontvangt. Het wordt beoordeeld naar de overtuiging dat we één familie zijn, maar doordat we nu geen andere keuze hebben, delen we de middelen op deze manier.

We moeten op dezelfde manier aan iedereen denken, zoals in een gezin waarin er ouderen en jongeren zijn, zieken en gezonden. Zo bespreken we hoe we elk lid nu kunnen ondersteunen. Dit is rechtvaardigheid.

Er zijn organisaties waaraan kan worden opgedragen om onrust en revoluties in verschillende landen uit te lokken, wij blijven er echter aan werken om de samenleving tot overeenstemming te brengen!