Baal HaSulam, “De Studie van de Tien Sefirot”, Deel 1, “Overzicht van Vragen over de Onderwerpen”, Vraag 56: Wat is de gebruikelijke taal in de wijsheid van Kabbalah?

Dat is de ”taal van de takken” (afgeleiden), dit verwijst naar de hogere wortels (de oorsprong) ervan. Omdat “er zelfs geen enkel grashalmpje hier beneden bestaat, dat geen wortel boven heeft”. Daarom hebben de Kabbalistische Wijzen een taal gevormd, die geschikt is om ons via de takken te leren over de hogere wortels.

In Kabbalah boeken staan geen woorden – die we horen of lezen – die ons niet naar een hoger niveau leiden! In onze wereld kunnen we elk begrip op verschillende manieren weergeven: we kunnen een woord horen, schrijven, hardop zeggen, de essentie van het woord verwijst echter altijd naar de oorsprong ervan.

Met andere woorden: de taal van de takken beeldt niet de wortel uit en is ook niet de fysieke kant ervan, maar deze taal laat ons de houding zien van de tak ten opzichte van de wortel. Elk woord wijst van beneden af naar boven, naar de top, namelijk van de eigenschap van ontvangen naar die van geven.

Uiteraard geven de woorden “beneden” en “boven” geen positie in de ruimte aan, maar zijn het kwalitatieve begrippen. Als we dit op de juiste wijze begrijpen, leidt elk woord ons altijd van de staat van ontvangen naar de staat van geven. Hoe dieper we in elk woord doordringen, hoe meer het ons verheft naar de staat van geven.

From the 3rd part of the Daily Kabbalah Lesson 7/11/2011, Talmud Eser Sefirot

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk | Add Comment/Ask Question→