De Schepper schiep alles om de mens genot te geven. Maar we hebben een kli (vat) nodig en verlangen, om het goede dat Hij ons wil geven, te ontvangen. Hij wilde het genot geven dat Hij zelf bezit: geven. Er bestaat geen ander genot in de wereld!

Om dit genot te kunnen voelen, hebben wij de tegengestelde eigenschap nodig: gebrek aan vervulling, omdat het tegengestelde van het verlangen om te geven bestaat uit het verlangen om genot te ontvangen. Daarom schept de Schepper het verlangen om te genieten, een schepsel dat niet eerder bestond, als een omgekeerde afdruk van Hemzelf.

En nu voelt het schepsel deze tegenstellingen in zichzelf. Enerzijds voelt het, dat het mogelijk is om te genieten van de vervulling van het verlangen dat het heeft. Maar dan maakt het een afweging en begint het te verlangen naar geven. Dat wil zeggen, dat het niet langer zoekt naar vervulling.

Geven om niet is geen vervulling, maar een eigenschap, een verlangen om te geven. Bij geven om niet krijgt, een mens geen voldoening uit wat hij terugkrijgt, maar het geven op zich wordt de vervulling. Bij ontvangen staat de handeling echter los van de vervulling. En als ik dan de vervulling ontvang, voel ik me voldaan. Dan wil zeggen dat mijn verlangen en de vervulling ervan twee tegengestelde dingen zijn en ik moet heel hard werken om vervulling te ontvangen, omdat vervulling tegengesteld is aan mijzelf.

Bij geven hoef ik echter alleen het verlangen van de ander te voelen en dat te vervullen. En deze handeling op zich, met betrekking tot die ander wiens wens ik vervul, wordt mijn vervulling. Ik verwacht geen enkele beloning terug. Het genot dat ik ervaar bestaat uit de daad van geven.

Vanwege dit verschil moet iemand, die handelt vanuit ontvangen, altijd controle uitoefenen en voor zichzelf afwegen: hoeveel heb ik gegeven en hoeveel zullen ze me teruggeven? De beloning hangt namelijk niet van mij af, maar van de ander, van hoeveel hij mij wenst terug te geven. Maar als ik handel vanuit geven en niets anders wil dan dat, ben ik van niemand afhankelijk en kan ik zelf mijn grenzen bepalen!

Een mens die het pad van geven bewandelt, bepaalt daarom zelf in welke mate hij dat wil doen. En de Schepper is het met hem eens! Er bestaat slechts één alomvattende wet, die de gehele schepping omhult en vervult: die van liefde en geven. Er is geen beperking of verbod op geven! Daarom kan elk schepsel voor zichzelf besluiten op welk niveau het een verbintenis wil hebben met deze eigenschap, deze gedachte, deze intentie om te geven.

Hierbij gaat het niet over hoeveel ik heb gedaan en hoeveel ik terug zal krijgen. Ik hoef niet bang te zijn, dat ik minder ontvang als ik minder doe. Ik bevind me in deze alomvattende wet van geven, die het hele universum omhult en vervult, in de vorm van: “Er is geen ander dan Hij”. Ik bepaal zelf op welk niveau ik wil zijn. In overeenstemming met dit niveau ervaar ik de onthulling of de verborgenheid van mijn vermogen om te geven, en in die mate ervaar ik genot.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/29/2011, Shamati #61

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk | Add Comment/Ask Question→