Monthly Archives: augustus 2011

Over Het Belang Van Onze Bijeenkomsten

Dr. Michael LaitmanVraag: Begin september hebben we een Conventie in het Noorden van Israel. We zijn op het ogenblik met onze volledige inzet gericht op externe disseminatie (verspreiding van de Wijsheid van Kabbalah), wat is het belang van zulke ‘interne’ bijeenkomsten?

Antwoord: Het een sluit het ander niet uit. Als groep studeren we de wetenschap van Kabbalah: de wortels van de schepping, de correctie daarvan en het spirituele werk van een mens dat achter zijn fysieke handelen verborgen is. In zijn interactie met anderen brengt een mens – of hij het nu wil of niet – een enorm mechanisme in beweging, waarmee hij niet vertrouwd is. We bestuderen dit mechanisme en we leren hoe we het kunnen begrijpen en hoe we ons interne werk tot uitdrukking kunnen brengen in onze externe handelingen. Dit is in wezen het doel van onze studie.

We bestuderen het systeem en we ontdekken de punten, waarin we ermee verbonden zijn, waar het spirituele systeem ophoudt en ruimte laat voor het fysieke systeem: de lichamen en krachten van onze wereld. Ik verlang naar de verbinding tussen deze twee systemen: als ik, met betrekking tot de ander, mijn eigenbelang ophef, zie ik hem of haar in spiritualiteit. Als ik mijn hoofd buig voor de ander, wordt hij of zij mijn spirituele Kli (vat). Zo kom ik verder in spiritualiteit.

Een medemens bevindt zich boven mijn huidige ‘Ik’, boven de Machsom (de barrière die ons scheidt van spiritualiteit). Als ik met hem omga zoals ik met mezelf omga, rijs ik naar zijn niveau en worden we één geheel. Op die manier ga ik de Machsom over.

Ik projecteer nieuwe delen van mijn neiging tot het kwaad, waarmee ik hier in deze wereld te maken heb, op de ander. Eerst doordrenk ik mijn houding naar hem met ‘geven ten behoeve van geven’ en op die wijze corrigeer ik de zogenaamde ‘vergissingen’. Later ga ik over naar de correctie van de ‘overtredingen’. Op deze wijze richt ik mijn punt in het hart naar Boven en onthul ik de neiging tot het kwaad in mijzelf. Het resultaat hiervan is, dat ik – door mij op de juiste manier te verbinden met de ander – mijzelf naar een hoger niveau breng.

De ‘ander’ is de mensheid. Het voorschrift om de ander lief te hebben als jezelf is van toepassing op de ‘gewone’ mens. Het is alsof er een oefening aan mij is gegeven: mijn houding naar hen toe veranderen. Zonder dat zij het weten, breng ik mijn ‘Ik’ naar de spirituele wereld en breng ik de overgangsfase tot stand. De wetenschap van Kabbalah legt dit uit met speciale termen, maar om het eenvoudig te zeggen: op deze manier krijgen we voor onszelf en voor onze kinderen een goed en veilig leven.

Om terug te keren naar de vraag: het voordeel van onze Conventies is de studie en, wat het belangrijkste is, innerlijke verbinding en eenheid. Alleen wanneer we ons met elkaar verbinden, elkaar steeds nader komen en onszelf wegcijferen voor de ander, hebben we iets om de wereld mee tegemoet te komen.

Het belangrijkste is, dat we de geest van eenheid brengen. Daarom hebben we evenementen rondom eenheid nodig, waarbij vrienden een paar dagen bij elkaar zijn. We willen zo’n grote, internationale bijeenkomst organiseren in december. Als we dat niet zouden doen, zouden we niet de kracht hebben om eenheid door te geven.

Ik hoop dat onze Conventie in december op een nieuw niveau zal plaats vinden. Dan zullen alle vrienden, die vanuit de hele wereld hier komen, zoveel kracht krijgen, dat ze in staat zullen zijn om een wereldwijde disseminatie van Kabbalah te leiden, als alles wat nu in Israel gebeurt, eveneens in hun landen zal plaats vinden. Deze methode zal ervoor nodig zijn. Zelfs op onbewust niveau zal de wanhoop, waardoor mensen overspoeld zullen worden, hun harten openen voor eenheid.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 8/18/2011, “The Nation”

Je Kunt Uitsluitend Jezelf Corrigeren

Dr. Michael Laitman

Vraag: Wanneer er veel mensen in een warme kamer zitten, is er altijd wel iemand die het koud heeft en iedereen ertoe dwingt om in een warmere kamer te zitten. Laten we veronderstellen, dat het grootste deel van de mensheid in staat is om zich aan te passen aan de op handen zijnde veranderingen. Maar wat moeten we doen met degenen die vastlopen en niet in staat zijn om de huidige situatie los te laten?

Antwoord: Het is van belang om jezelf te corrigeren, niet de wereld. Natuurlijk wil ik nader inzicht krijgen in groeperingen die ik niet ken en proberen mensen te helpen om het proces en de methode van zelf-correctie te begrijpen. Maar in essentie draag ik alleen zorg voor mijn eigen correctie. Ik corrigeer niet mijn buurman. Ik reik hem de methode zo vriendelijk mogelijk aan, maar ik zet hem niet aan tot daden, dat behoort tot zijn eigen keuze.

Daarom vallen we mensen, die niet klaar zijn voor ook maar enige verandering, op geen enkele manier lastig. Ze zijn er nog niet rijp voor. Als we de Kabbalistische methode verspreiden, laten we het verder aan ieder mens zelf over wat hij ervan vindt. Ik heb al bij talloze gelegenheden gezegd, dat het me niet uitmaakt hoe mensen onze boodschap ontvangen. Ik luister alleen naar hun respons om de presentatie te verbeteren: om iets op een nieuwe manier aan te bieden en een vraag te beantwoorden, die iemand bezighoudt. Maar als ik alles heb gegeven wat ik heb en iemand nog afwijst wat er gezegd wordt en mijn woorden verwerpt, behandel ik hem met respect. Voor mij is dit ook een teken van succes, omdat ik in staat was om hem naderbij te komen en zijn weerstand te onthullen. Dit is nu voor hem de juiste reactie, en daar is verder niets aan te doen.

Wij wenden ons alleen tot de wereld buiten ons om onszelf te verbeteren. En als we onszelf naar ons uiterste vermogen verbeteren, hoef ik me totaal niet te beklagen over de reacties van mensen. Laten we nog een jaar wachten, of nog vijf jaar.

Als we namelijk te ver gaan, zou het dwang zijn en zouden we de ander de mogelijkheid van vrije keus ontnemen.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 8/29/11, “The Nation”

Kabbalisten Over De Waarneming Van De Werkelijkheid, Deel 2

Dr. Michael LaitmanBeste Vrienden, stel alsjeblieft vragen over deze citaten van de grote Kabbalisten. De opmerkingen tussen haakjes zijn van mij.

Alles Is Vooraf Bepaald

De Schepper regeert in het hart van ieder mens die tot Israel behoort en dit is van Zijn kant. Wat ontbreekt ons dan nog? Het enige is het te weten. En de kennis verandert en de wetende maakt het compleet.

Baal HaSulam: De Vruchten van de Wijze, Deel 1, “Brief 32”

Baal HaSulam: De Vruchten van de Wijze, Deel 1, “Brief 10”

Alles is van tevoren vastgelegd en elke ziel is al in het volkomen Licht, de Goedheid en de Eeuwigheid. Dankzij de afdaling in het egoïstische lichaam en de terugkeer naar de wortel, wordt de ziel beloond met de complete gelijkvormigheid met de Schepper en met de werkelijke gehechtheid aan Hem.

Baal HaSulam: Brief 25

Kabbalah Momenten: Afgunst, Lust En Eer

Waarom Voel Ik Afgunst Naar De Schepper?

Dr. Michael LaitmanVraag: Hoe is het mogelijk dat ik afgunst naar de Schepper voel?

Antwoord: Ik voel afgunst naar de Schepper, omdat Hij degene is die geeft. Ik leer deze eigenschappen immers van Hem, hoe zou ik het anders kunnen leren?

Het probleem voor ons is, dat wij afgunst meteen verbinden met egoïsme. Als ik afgunstig ben op iemand, betekent dat, dat ik hem geen goeds toewens. Dit is een slechte vorm van afgunst.

Een goede vorm van afgunst bestaat eruit, dat ik wil worden zoals degene die ik benijd. Het probleem met onze waarneming is, dat we geen verschil zien tussen de kwaliteiten zelf – die op zichzelf noch goed noch slecht zijn – en de toepassing ervan die allesbepalend is. Vanaf het begin kennen wij ons egoïstische verlangen aan deze eigenschappen toe, omdat wij eraan gewend zijn om zo te werken, dat alle eigenschappen, alle ‘eerste 9 Sefirot’, bekleed zijn met ons egoïstische verlangen, met de verdorven Malchut.

Als we ons echter voorstellen, dat deze eigenschappen zich kleden in de correcte Malchut, zal blijken dat afgunst, lust en eer gunstige eigenschappen zijn, die ons helpen uit deze wereld te komen en hoger te rijzen. Alles hangt af van het feit of wij ze gebruiken om geven te bereiken.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 8/21/2011, Shamati #9

Kabbalisten Over De Waarneming Van De Werkelijkheid, Deel 1

Dr. Michael Laitman

Beste Vrienden, stel alsjeblieft vragen over deze citaten van de grote Kabbalisten. De opmerkingen tussen haakjes zijn van mij.

Alles Is Vooraf Bepaald

De onthulling van de Schepper brengt geen verandering in de huidige werkelijkheid van een mens, maar voegt aan die werkelijkheid een bewustzijn toe, dat hij voorheen niet had.

Baal HaSulam: ‘De Geschriften over de Laatste Generatie’

Niets is natuurlijker is dan contact bereiken met zijn Maker, want Hij is de Bezitter van de natuur. In feite heeft ieder schepsel contact met zijn Maker, zoals er geschreven staat: “De hele aarde is vol van Zijn Glorie”, maar men weet het niet en voelt het niet.

Een mens die met Hem contact bereikt, bereikt eigenlijk alleen het besef daarvan. Je kunt het vergelijken met iemand, die een schat in zijn zak heeft en dat niet weet. Dan komt er iemand langs, die hem vertelt wat hij in zijn zak heeft en juist dit weten verrijkt hem.

Baal HaSulam: ‘De Oplossing’

Zich Boven Alle Verschillen Verheffen

Dr. Michael LaitmanIn plaats van in dit kleine deel van de werkelijkheid te bestaan, heeft iemand die het verlangen heeft om door te breken naar het tweede deel van de werkelijkheid, het eeuwige en perfecte deel, verschillende middelen om dat te doen: de leraar, de groep en de boeken. De leraar legt uit, dat er een dergelijke mogelijkheid bestaat. Hij legt uit, dat het kan worden gerealiseerd met de hulp van een groep, waarin iedereen streeft naar de perceptie van de ware, perfecte realiteit en met de boeken die spreken over diezelfde perfecte werkelijkheid.

Wanneer we proberen om samen te zijn, is het alsof iedereen uit zichzelf komt, uit zijn ego, omdat hij moet voelen dat hij bestaat in de anderen. Dan, wanneer hij probeert om boven zichzelf te zijn – in de anderen, met hen verbonden – en hij leest over de perceptie van de werkelijkheid in geven, is dit de manier waarop hij zich gelijkvormig maakt aan de toekomstige staat, alsof hij er al is.

Afhankelijk van de mate waarin hij daarnaar streeft, roept hij de tweede kracht die in de werkelijkheid bestaat, van daaruit op, de kracht van geven, naast de kleine kracht van ontvangen die hem door de natuur gegeven is. Dan komt de kracht van geven en brengt de veranderingen in hem teweeg.

Een mens kan deze veranderingen zien als een toegevoegde kracht van ontvangen die naar hem toekomt, in plaats van de kracht van geven die hem verandert, en een dergelijke waarneming is ook correct. Echter, daarnaast, ontwikkelt hij eveneens de kracht van geven. Op deze manier gaat men vooruit, soms naar rechts en soms naar links, maar gedreven door die kracht van geven.

Hij moet deze kracht van geven, samen met de kracht van ontvangen, bereiken. Deze twee krachten worden dan langzamerhand aan de mens onthuld als twee lijnen, de rechter en de linker. Dan boekt de mens vooruitgang, soms in een staat van afdaling en soms in een staat van opstijging. Hij weet nog niet wat afdaling en opstijging precies is, tot nu toe onderscheidt hij ze alleen door zijn huidige gevoelens.

Echter, na verloop van tijd, begint hij te voelen dat het voor hem nodig is om deze twee lijnen te gebruiken door zich er tussenin te bevinden. Op deze manier, begint hij er controle over uit te oefenen en begint hij ze samen te brengen in de middellijn.

In wezen, bestaat ons hele werk uit samen studeren, ons willen verbinden met elkaar in onze harten, en verlangen naar eenheid boven alle onenigheden en verschillen uit, omdat al deze dingen alleen betrekking hebben op ons animale bestaan, dat hier, in deze wereld, blijft bestaan. We willen ons met elkaar verbinden in onze verlangens, onze punten in het hart, boven deze dingen uit.

Wanneer we De Zohar met deze intentie lezen, spreekt het boek over onze gecorrigeerde staten, over de manier waarop we de kwaliteit van geven onthullen in de verbinding tussen ons, wat hetzelfde is als de Schepper, het Licht, de geestelijke wereld, de Hogere Wereld. Daarom moet een ieder zich deze staat voorstellen bij het lezen van De Zohar.

From the lesson on 8/12/11, The Zohar

Een Eervol Verzoek Om Hulp

Dr. Michael LaitmanVraag: Als er een beperking over ontvangen was, waarom voelen we dan geen schaamte als we verzoeken en gebeden (MAN) richten tot Boven?

Mijn antwoord: We voelen geen schaamte, omdat we vragen of we kunnen komen tot geven, we vragen niet voor eigenbelang. We hoeven ons dus helemaal niet te schamen!

Je kunt tegenwerpen: “maar de hele correctie vindt plaats omdat Malchut de Ein Sof (Malchut van de wereld van Oneindigheid) schaamte voelde!” Ik voel echter geen schaamte bij het doen van dit verzoek, omdat ik niet voor mijzelf vraag, voor mijzelf vraag ik niet meer dan mijn basisbehoeften, zodat ik aan anderen kan geven!

Er is geen sprake van schaamte. Juist niet, ik voel me juist vereerd, omdat ik anderen zal kunnen geven wat niemand anders hen kan geven! Ieder mens heeft zulke unieke eigenschappen, het werk, dat een bepaald individu doet, kan door niemand anders gedaan worden. Dat komt omdat iedereen zijn eigen, persoonlijke wortel heeft in de gemeenschappelijke ziel.

Daarom heb ik toestemming om te vragen om kracht om te leven en om gezondheid, om het ontvangen van kennis en bekwaamheid – als deze dingen nodig zijn om daden van geven uit te voeren. Dit is nu juist wat “leven” is in de wereld van Waarheid.

Mijn bestaan is als volgt: Mijn leven is alleen mogelijk in de mate, waarin ik kan geven. Mijn daden bestaan uitsluitend uit geven. En de levenskracht, die door mij heen stroomt, draagt mijn bestaan, dat bedoeld is om te geven. Dit heet ‘een spirituele staat’.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 8/25/11, Preface to the Wisdom of Kabbalah

Kabbalisten Over Spiritueel Werk In De Groep, Deel 17

Dr. Michael Laitman

Beste Vrienden, stel alsjeblieft vragen over deze citaten van de grote Kabbalisten. De opmerkingen tussen haakjes zijn van mij.

Het Juiste Gedrag als Vrienden Samenkomen

Het begin van het samenzijn moet gaan over het prijzen van de groep. Een ieder moet proberen om redenen te noemen en verduidelijkingen te geven, die betrekking hebben op de verdienste en het belang van de groep, net zo lang tot het belang van de groep opgehelderd is.

Vervolgens moet een ieder zich concentreren op de acties, die ondernomen kunnen worden, om te kunnen komen tot liefde voor de vrienden. Met andere woorden: wat kan een ieder doen om liefde in zijn hart te krijgen voor ieder in de groep.

Als aan de tweede fase voldaan is, komt de derde aan de orde, daarin gaat het over het uitvoeren van de besluiten van de vrienden over wat er gedaan moet worden.

Rabash, Rabash: Artikelen over de Sociale Omgang: ”Het Doel van Samenzijn”

Kabbalisten Over Spiritueel Werk In De Groep, Deel 16

Dr. Michael Laitman

Beste Vrienden, stel alsjeblieft vragen over deze citaten van de grote Kabbalisten. De opmerkingen tussen haakjes zijn van mij.

Het Juiste Gedrag als Vrienden Samenkomen

We moeten beseffen, dat “Twee het kleinste meervoud is”. Dit betekent, dat als twee vrienden samenzijn en erover nadenken hoe zij het besef van de grootheid van de Schepper kunnen versterken, zij al de kracht hebben om versterking van de grootheid van de Schepper te ontvangen.

Rabash, Rabash: Artikelen over de Sociale Omgang: ”Het Doel van Samenzijn”

Men kan het verlangen om te geven alleen verkrijgen, als men zijn egoïsme in de groep opheft, en vanuit de liefde voor de vrienden kan men de liefde voor de Schepper bereiken, namelijk het verlangen om de Schepper vreugde te geven. Dan blijkt dat men alleen zo de behoefte en het begrip verkrijgt, dat geven belangrijk en noodzakelijk is en dit komt naar een mens toe door de liefde voor de vrienden.

Rabash, Rabash: Artikelen over de Sociale Omgang: ”Liefde voor de Vrienden”