In het Nieuws (uit de Financial Times): “In Washington hebben ze ruzie over een schulden plafond, in Brussel staren ze in een diepe afgrond. Maar het fundamentele probleem is hetzelfde. Zowel de VS als de Europese Unie hebben overheidsfinanciën die buiten alle proporties zijn en politieke systemen die te disfunctioneel zijn om het probleem op te lossen. Amerika en Europa bevinden zich in dezelfde zinkende boot ….

“Het idee, dat Europa en de VS twee gezichten van dezelfde crisis te vertegenwoordigen, heeft er lang over gedaan om door te dringen, want vele jaren hebben de elites aan beide zijden van de Atlantische Oceaan de verschillen tussen de Amerikaanse en de Europese modellen benadrukt ….

“Maar de overeenkomsten tussen de dilemma’s van beide regio’s vallen nu meer op dan de verschillen: een toenemende schuldenlast, een zwakke economie, een steeds duurdere en niet te hervormen welvaartsstaat, angst voor de toekomst en de politieke impasse zijn de gemeenschappelijke punten ….

“In Europa, is het idee, dat belastingsverhoging deel kan uitmaken van de oplossing voor de sterk stijgende schulden onomstreden. In Amerika staat de Republikeinse oppositie tegen het hele idee van belastingverhogingen centraal in het politieke argument ….

“Doordat ze gefixeerd zijn op hun eigen problemen en verschillen, dringt maar langzaam tot de Amerikanen en Europeanen door, dat er verband is tussen de beide crises. Maar analisten in de rest van de wereld zijn veel meer bereid om de gemeenschappelijke trend zien. Onder de Chinese leiders en intellectuelen is het nu praktisch standaard om te suggereren, dat allerlei westerlingen moeten stoppen om China “de les te lezen”: gezien de grootte van hun eigen politieke en economische problemen ….

“Als de westerse ziekte verergert, zal er een verleiding komen om nieuwe en meer radicale oplossingen uit te proberen. Zij kunnen bestaan uit een drang naar protectionisme en kapitaalcontrole. Als de globalisering zich gaat keren, kan China zijn eigen economische en politieke crisis mogelijkerwijs ervaren.”

Mijn commentaar: Eindelijk! Het idee van volledige afhankelijkheid en totale impasse begint door te dringen. Maar degenen die volgens een oud schema denken, weten niet wat ze nu moeten doen. Toch is de erkenning van dit feit een stap vooruit. Vervolgens is er een weg naar een oorlog en zo naar een nieuwe wereld of regelrecht naar een nieuwe wereld.

Filed under: Economie, Financiële Crisis, Maatschappij, Politiek, Wereld | Add Comment/Ask Question→