Stel je niet voor dat de Schepper ergens ver weg is, in ver verwijderde werelden, afgescheiden van jou. Alles bestaat alleen in ons verlangen, alles wordt in ons onthuld.

Het lijkt voor ons zo, dat de hele werkelijkheid, behalve wijzelf, ergens buiten ons bestaat en verdeeld is in de lagen van de levenloze, plantaardige, dierlijke en sprekende natuur, dichterbij ons of verder weg. Maar dit alles bestaat in ons verlangen.

Het lijkt voor een mens alleen maar zo, dat dit alles niet aan hem toebehoort, alsof het buiten hem staat en deze verwarring is hem met een bedoeling gegeven, als een gevolg van het breken. Maar als hij begint te werken aan het bereiken van geven, begint hij deze delen van het universum – de levenloze natuur, planten, dieren en mensen – die hem vreemd toe schenen en zich buiten hem leken te bevinden, langzamerhand te voelen, in de mate van zijn bereidheid om te geven en zijn egoïsme op te offeren.

Het blijkt dat alles hem toebehoort en het leek alleen maar vreemd voor hem vanwege zijn verstoorde waarneming.

Op deze wijze laat de Schepper een mens ontwaken, doordat Hij hem steeds weer oproept en hem elke keer weer aanzet tot wakker worden, zo wordt een mens gevoeliger om te reageren vanuit geven. Hij moet alleen de instructies nauwkeuriger uitvoeren. Daarom heet de Torah een “Instructie” (Oraa), op die manier kunnen we alle mogelijkheden die ons in deze wereld gegeven zijn (de leraar, de studie en de groep) gebruiken en vooruit komen.

Het maakt niet uit dat iemand niet begrijpt wat hij doet of alleen maar, als een klein kind, probeert het spel te spelen. Als hij er werkelijk naar verlangt spiritualiteit te bereiken en bereid is om zichzelf weg te cijferen voor de leraar, de groep en de studie om met de hulp daarvan te veranderen en kneedbaar klei te worden in hun handen, zal hij de veranderingen, die in hem plaatsvinden, gaan voelen.

Een mens weet niet waar ze vandaan komen. Kabbalisten zeggen dat ze van het Omgevende Licht komen. Maar we nemen het Omgevende Licht niet waar, omdat het niet het Innerlijke Licht wordt en we merken de invloed ervan alleen door de resultaten. We beginnen plotseling meer te begrijpen en te voelen: we worden voorbereid om dichter bij geven te komen, bij de leraar en de groep.

Zo werkt het Omgevende Licht en alles hangt van onze gevoeligheid af voor de veranderingen, die voor ons nodig zijn. Ik moet het verlangen hebben, dat ze onmiddellijk in mij plaats vinden, in mijn verlangen, mijn verlangen naar het beeld van de Schepper, dat het beeld van de Gever zich in mij kleedt en dat ik genot ontvang van het verkrijgen van een vorm van geven.

En zo zal ik verbondenheid bereiken: Ik zal voelen hoe ik samensmelt met de Schepper in mij. Dan verbind ik mij met de Schepper en besta ik in Hem en de Schepper bestaat in mij. Daarom is Zijn Naam: Schepper, Bo-Reh: “Kom en Zie”.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/8/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritualiteit, Waarneming - Geen reacties→

De Zohar, Hoofdstuk “Truma (Gift)”, Item 432: … alle mensen op aarde weten, dat ze zullen sterven en tot stof wederkeren, en daarom hebben velen berouw en keren ze terug naar hun Meester vanwege deze vrees. Zij vrezen te zondigen in Zijn ogen.”

Vraag: Wat is de betekenis van “sterven”?

Antwoord: “Sterven” of “leven” gaat over het verlangen. Volgens De Zohar betekent “levend zijn” geven en “dood” betekent “ontvangen”.

In spiritualiteit bestaat noch leven, noch dood. We spreken in onze wereld over leven en dood, omdat we slechts één vorm van bestaan waarnemen en we zien dat deze vorm lijkt te verdwijnen. We denken, dat leven te maken heeft met het lichaam dat ademt en dat dood betekent, dat de adem stopt.

Maar voor een mens die spiritualiteit begint te voelen, is dit onderscheid heel vreemd: Hoe is het mogelijk dat dit de indicatie zou zijn waardoor we het verschil vaststellen tussen wat bestaat en wat niet bestaat, wat leeft en wat dood is? Zo’n mens neemt een andere vorm van bestaan waar en de aardse opvattingen over leven en dood verdwijnen voor hem.

Als een mens een andere waarneming verkrijgt, die belangrijker is, waar geven wordt beschouwd als leven en ontvangen als dood, rijst hij boven het dierlijke niveau uit naar het menselijke niveau en dan betekent leven voor hem: bestaan op het menselijke niveau, en dood: op het dierlijke niveau. Hij verbindt leven en dood niet met het bestaan van het levende lichaam.

Dan verdwijnt dit levende lichaam uit zijn waarneming, het verliest zijn betekenis om de staat van leven en dood vast te stellen. Zelfs als het lichaam sterft, is een mens al op een ander niveau van verlangen in het waarnemen van leven en dood, namelijk: in relatie tot spiritualiteit. Hij is er vertrouwd mee.

Daardoor veroorzaakt deze wereld hem geen gevoel van een onderbreking in het proces van de ontwikkeling van de ziel.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 7/8/11, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Evolutie, Lichaam en Ziel, Spiritualiteit, Waarneming, Zohar - Geen reacties→

De mening van: Nick Bostrom (Professor, Faculteit Filosofie, Oxford University) over existentiële risico’s: Vanwege de versnelling van de technologische vooruitgang, is de kans groot dat de mensheid snel een kritische fase bereikt in zijn bestaan.

Vandaag de dag doen we iets wat we nooit eerder op aarde hebben gedaan. De natuurlijke factoren zijn er tot nu toe niet in geslaagd om het menselijk ras, in een periode van honderdduizenden jaren, te vernietigen, maar dat zal in de komende eeuw wél gebeuren.

De paradox ligt in het feit, dat zonder technologie onze kansen om globale risico’s te vermijden, gelijk zijn aan nul, terwijl tegelijkertijd allerlei technologieën ons een wat grotere kans geven om aan uitsterven te ontsnappen, hoewel het juist deze technologieën zijn die, in het algemeen, risico’s veroorzaken. De belangrijkste factor waardoor de risico’s verhoogd zijn, is de discrepantie tussen de volwassenheid van de mens op het gebied van ethiek en moraal en de groei van de macht van de technologieën, die door hem ontwikkeld zijn.

Om de risico’s van een technologische ramp te minimaliseren, moeten we het volgende doen:

•  Besteed meer aandacht aan de onderwerpen, die existentiële risico’s betreffen.

•  Zet een structuur op, waardoor we internationaal samen kunnen werken.

•  Reguleer de snelheid van de technologische vooruitgang.

•  Ontwerp programma’s die gericht zijn op het verminderen van specifieke, existentiële risico’s.

Mijn commentaar: Technologieën die wij produceren zijn het directe resultaat van onze zelfzuchtige houding ten opzichte van de omringende samenleving en de natuur. Alleen onze balans met de natuur kan ons brengen tot een verstandig gebruik van technologieën. Maar om dit te bereiken moeten we eerst de natuur van de mens transformeren. En dat kan alleen door de Kracht die ons geschapen heeft:” Ik schiep de kwade neiging en de methode voor de correctie ervan.”

Filed under: Crisis, Maatschappij, Wereld - Geen reacties→