Baal HaSulam: De Studie van de Tien Sefirot, Deel 1, “Overzicht van Vragen en Antwoorden betreffende de Betekenis van de Woorden”: Vraag 5: Wat is het Licht van Hochma? Een Ohr (Licht) dat het schepsel binnengaat tijdens de eerste uitbreiding van het Directe Licht en dat de algehele ondersteuning en essentie is van het schepsel.

Van de kant van de Schepper eindigt de schepping, na de vier fasen van de uitspreiding van het Directe Licht, bij Malchut van de wereld van de Oneindigheid. Dat wil zeggen: Hij schiep het punt “uit het niets” (Yesh mi Ain), dat tot ontwikkeling komt in vier fasen, onder de invloed van het Hogere Licht, Dat het omgeeft.

De invloed van de Schepper over het punt van schepping wordt de nul fase genoemd, Keter, en binnen dit punt ontstaan de ontwikkelingsfasen één, twee, drie en vier. De laatste, vierde fase van de ontwikkeling van het punt “uit het niets” onder de invloed van het Licht, wordt Malchut van de wereld van Oneindigheid genoemd.

Dit wilde de Schepper aan het schepsel geven om het verlangen te ontwikkelen vreugde te beleven in dit punt, zodat de waarneming, het voelen van het Licht, de houding van de Gever ten opzichte van dit punt, wordt ervaren als “oneindig”. Het is duidelijk dat we hier niet spreken over fysieke afstanden, maar dat we de eigenschappen definiëren van de innerlijke essentie van dit punt. Nu neemt het de Schepper waar en het voelt Hem, het neemt Hem in zichzelf op zonder enige beperking, wat aangeduid wordt als oneindigheid, grenzeloosheid.

Dit punt van schepping accepteert volledig, zonder enige beperking van zijn kant, alles wat de Schepper wil geven, dankzij Zijn eigenschappen Goed te zijn die Goed doet. Alles wat later gebeurt, is al de reactie van het schepsel dat, met de hulp van de Schepper, zo’n hoge, volledige en wonderbaarlijke ontwikkeling heeft bereikt.

Nu het alles wat de Schepper geeft accepteert, begint het schepsel zichzelf innerlijk te veranderen en van zijn kant reageert het op het Licht dat het vervult. Met andere woorden: dit is de reactie van de gast op al het goeds dat hij voelde van de Gastheer en op de vervulling, die door Hem gegeven werd. Nu moet hij reageren op deze vervulling en liefde die aan hem is onthuld.

Dit houdt niet op bij de staat van Malchut van de wereld van Oneindigheid, hoewel het werk compleet is van de zijde van de Schepper. Nu bouwt het schepsel in zichzelf allerlei soorten schermen en verhullingen. Het wijst af wat het kreeg, het wil de relatie van de Gastheer tot zichzelf verbergen, totdat het een verhouding van wederkerigheid bereikt.

Verder gebeurt dit alles in de gast en het lijkt alsof de Gastheer er niets vanaf weet. De gast weigert en neemt aan, stelt verschillende voorwaarden om, wat de Gastheer hem biedt, aan te kunnen nemen. Alles wat plaatsvindt beneden Malchut van de wereld van oneindigheid is de innerlijke ontwikkeling van het schepsel, dat ernaar verlangt te worden zoals de Schepper.

Daarom is het zo dat: “Het Licht van Hochma is het Licht dat het schepsel binnengaat bij de eerste uitbreiding van het Directe Licht”, namelijk gedurende de eerste, directe invloed van het Omgevende Licht, dat door het schepsel gevoeld wordt. Alles bestaat inderdaad in het Hogere Licht, maar naar de mate van zijn ontwikkeling voelt het schepsel, dat het lijkt alsof het Licht Zijn invloed verandert. De allereerste invloed van het Hogere Licht op het schepsel is: “de algehele ondersteuning en essentie van het schepsel”, en het wordt het Licht van Hochma (Wijsheid) genoemd.

Met andere woorden: ik zit tegenover de Gastheer en ik zie, in de eerste plaats, alle “voedsel” voor me, de levensbron. Zonder dat kan ik niet bestaan, ik zal sterven.

Nadat ik echter deze voeding heb ontvangen en ik begin te leven (zoals er gezegd wordt: “als er geen meel is, is er geen Torah”) kan ik gaan overdenken wat ik zal gaan doen met betrekking tot het ontvangen van dit alles. Daarom wordt het Licht van Hochma de basis van het leven genoemd en is het in alle wederzijdse acties tussen de Schepper en het schepsel aanwezig, openlijk of verborgen.

Zelfs wanneer we spreken over de staat waarin er slechts één Licht is: Hassadim (Genade) en er geen enkele sprake is van ontvangen, gaat het over “bijna”afgescheiden zijn van het Licht van Hochma. Niet volledig afgescheiden van ontvangen, maar “bijna”.

Het is hetzelfde in ons leven, waarin het gaat over het noodzakelijke, minimale niveau – dit is noch geprezen, noch veroordeeld – omdat het nodig is om het bestaan te onderhouden. Dit gaat over het ontvangen van niet meer dan wat noodzakelijk is om te leven, vastgesteld door het schepsel zelf.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk | Add Comment/Ask Question→