We zouden de relatie tussen mannen en vrouwen nooit moeten zien als tegengesteld aan elkaar. Integendeel, we moeten elkaar zien als hulp. Wanneer we het hebben over eenheid in de wereld, is dit in de eerste plaats wederzijdse ondersteuning van de twee delen daarvan: mannelijk en vrouwelijk.

Deze delen komen uit de gemeenschappelijke oorsprong van de schepping: de Schepper of het Licht en het verlangen of het vat, dat gevuld wordt met het Licht. Vervolgens krijgt dit vat allerlei vormen, wanneer het verandert. En in dit vat moeten we beiden – zowel de mannelijke als de vrouwelijke delen – integraal samenwerken, zoals in een ideale familie.

Het gezamenlijke, collectieve beeld van de man moet samenwerken met het gezamenlijke, collectieve beeld van de vrouw. Ze moeten verbonden, wederzijds en duidelijk samenwerken en ieder de aard van beiden begrijpen. Een man begrijpt zichzelf en de vrouwelijke natuur, terwijl een vrouw zichzelf en de mannelijke natuur begrijpt en samen handelen we verstandig en wijs, als ontwikkelde, serieuze volwassenen, die naar hetzelfde doel streven.

Het doel wordt bereikt door de verbinding tussen ons. Er staat geschreven: “Man en vrouw en de Schepper tussen hen”. Dat wil zeggen, dat de openbaring van de Schepper precies plaatsvindt in de juiste verbinding tussen hen, op het scherm dat tussen het Licht en het verlangen verschijnt. Zo moeten we elkaar voortdurend, wederzijds aanvullen. Er bestaat geen enkel deel, geen enkel klein detail, niet één verschijnsel in de natuur, in onze relaties, in onze wereld en in de spirituele werelden, waarin geen wederzijdse aanvulling, eenwording, en verbinding van de mannelijke en vrouwelijke delen plaatsvindt.

In onze wereld is dit helemaal niet duidelijk. We stellen ons deze wederzijdse aanvulling, eenwording en gehechtheid niet eens voor. Maar in de spirituele wereld is dit een noodzakelijke voorwaarde. En afhankelijk van de niveaus, waarop we ons bevinden, worden deze niveaus nauwkeurig bepaald door de wederzijdse aanvulling en verbinding, totdat we ons met elkaar verenigen.

Daarom is het juiste begrip van ons wederzijdse werk de belangrijkste voorwaarde voor ons succes. Ik zou willen zeggen, dat er geen probleem is dat afzonderlijk kan worden opgelost, door mannen of door vrouwen. Ze worden altijd door elkaar opgelost, dat wil zeggen, dat de problemen van de vrouwen worden opgelost door de mannen en de problemen van de mannen door de vrouwen. Dit gebrek aan begrip, het geloof dat het mogelijk is om afzonderlijk van elkaar te bestaan: “Wat kunnen ze mij schelen!” (dit is meestal hoe mannen over vrouwen denken) en:”We zullen alles zelf oplossen en we doen alles zelf!”, deze houding waartoe mannen geneigd zijn, is volstrekt onjuist. En natuurlijk is het van de kant van de vrouwen ook onjuist om te denken dat “Mannen het wel zullen doen, alles zullen oplossen en dat alles dan oké is en dat wij zullen ontvangen door alleen maar in hun nabijheid te zijn.”

Om te beginnen moet er, vanaf de eerste stap, een duidelijk innerlijk contact zijn. Het moet niet extern, fysiek, visueel, of zelfs verbaal zijn, maar juist een innerlijk contact, dat plaatsvindt door de Hogere Kracht, het volgende niveau, in plaats van contact direct tussen ons. Dan zal dit hogere niveau zich in deze eenheid uitdrukken. Het is als min en plus en een ‘weerstand’, een apparaat er tussenin, dat op deze manier nauwkeurig begint te werken, op grond van de polen die er op aangesloten zijn.

From the 2nd lesson at the Moscow Convention 6/10/11

Filed under: Collectieve Ziel, Congressen, Eenheid, Vrouwen | Add Comment/Ask Question→