Vraag: Er staat geschreven dat de schepping de Schepper op een onafhankelijke manier moet bereiken, wat betekent dat?

Antwoord: Wat is mijn onafhankelijkheid en waar kan ik die vinden?

Ik moet ontdekken wat mijn onafhankelijkheid is, van wie of wat ben ik afhankelijk en wat hangt wel of niet van mij af. Het is mogelijk dat ik onafhankelijk ben of niet en ik moet er wel of niet mee instemmen. Na het volledig analyseren van mijn situatie, ontdek ik dat ik mij buiten de Schepper bevind.

Dit is mogelijk doordat de Schepper kan worden uitgedrukt als twee krachten die me beïnvloeden: positief en negatief, links en rechts. Daarom is er een toestand tussen ons, waarin ze elkaar neutraliseren, zoals het veld tussen twee magneten.

Ik ben in de neutrale zone. De rechterlijn is de kracht van geven, terwijl de linkerlijn de kracht van ontvangen is en ik bevind mij er tussenin. Ik word beïnvloed door twee krachten, maar tegelijkertijd word ik door niets beïnvloed. Hun neutralisatie bevindt zich in mij. Dat wil zeggen: aan de ene kant bestaat de Schepper en deze twee krachten beïnvloeden mij, maar ze beïnvloeden mij op een wijze dat ik hun invloed niet voel, omdat ze elkaar in mij neutraliseren.

Dus aan de ene kant “Er is niemand anders dan Hij “, maar aan de andere kant; “Als ik het niet voor mezelf doe, wie zal het dan voor mij doen?” Deze neutrale toestand heet het middelste deel van de Sefira Tifferet. Wanneer ik deze toestand vind, is dat het basispunt van waaruit ik persoonlijk bepaal wat ik liever wil als de richting voor mijn ontwikkeling: de rechterkant, het geven, of de linkerkant, het ontvangen.

From the lesson in Moscow on 1/14/11

Filed under: Innerlijk Werk, Vrije Wil - Geen reacties→

Vraag: We zien dat de mens een roofdier is. De hele zin van zijn bestaan is om zijn buurman te verslinden en zijn eigen doel te bereiken. Als we een gemeenschappelijke garantie stelling bereiken en de wereldbevolking toeneemt tot 20 à 25 miljard, hoe zal dit alles dan daadwerkelijk plaatsvinden?

Antwoord: Wat zou het probleem moeten zijn als je 20 miljard mensen hebt? Stel je voor dat het allemaal familieleden van je zijn en je voelt dat jullie een eenheid zijn. Het hindert je totaal niet dat ze samen zijn met jou. Integendeel, jij verandert jouw houding tegenover hen: je voelt je goed als ze allemaal zo dicht mogelijk bij je zijn.

Vervolg vraag: Maar wat gebeurt er als er geen grenzen zijn?

Antwoord: elke persoon maakt een limiet op zichzelf. Stel je voor dat een moeder twintig miljard kinderen heeft. Maakt dit aantal haar uit wanneer ze alles heeft wat ze nodig hebben?
Ze bestaat in de wereld van Oneindigheid, namelijk, in de wereld van het absolute Licht, van voldoening, vervulling en overvloed.

Natuurlijk is het moeilijk om je voor te stellen hoe een mens verandert. Maar als je naast je geliefde bent en je echt van hem houdt, zonder enige berekening, wil je de hele tijd bij hem zijn. Je wilt altijd zo dicht mogelijk bij hem in de buurt zijn.

Wat zou dan het probleem zijn met het hebben van 20 miljard geliefde mensen? Je zult niet het gevoel hebben dat er twintig miljard mensen zijn. Je zult voelen dat ze allemaal samen met jou zijn. Deze staat is de meest wenselijke en comfortabele toestand.

In werkelijkheid splits je ze niet op in 20 miljard, maar er is slechts één jij. Dit noemen we integratie.

Ons obstakel is een psychologisch probleem. We kunnen ons niet voorstellen hoe dit plaats zal vinden. We denken dat we in lichamen bestaan, maar wanneer we gemeenschappelijke garantie bereiken, zullen we in plaats van de lichamen, ieders innerlijke potentieel voelen.

From the 2nd lesson of the Berlin Convention on 1/28/11

Filed under: Congressen - Geen reacties→