Vraag: Het is onduidelijk hoe ik van altruïsme en geven kan genieten als ik niets van mezelf heb?

Antwoord: We spreken niet over het materiële altruïsme: dat wil zeggen van de levenloze, vegetatieve en dierlijke niveaus van verlangen (alhoewel het ook belangrijk is dat deze correct worden uitgevoerd). Om te kunnen geven moeten we allereerst ons verlangen en onze intentie dusdanig corrigeren zodat ze op deze vorm zijn gericht.

Altruïsme betekent niet dat ik je met allerlei onnodige genoegens begin te vullen. Om te kunnen geven moet ik eerst mezelf op een zodanige wijze ontwikkelen dat ik jouw verlangen zal voelen als zijnde dat van mezelf.

Jouw verlangen bevindt zich naast mij en ik moet het met mezelf verbinden als het mijne. Dan begin ik jouw verlangen te vervullen als dat van mezelf en hiermee maak ik het tot het mijne. Dit is waar de hele wijsheid van Kabbalah over gaat (Kabbalah betekent in het Hebreews, “de wijsheid van ontvangst”). Kijk naar het geavanceerde spel hier!

Eerst dacht ik dat het verlangen van iemand anders was. Vervolgens ben ik door deze “psychologische barrière” (Machsom) heen gegaan, verbond het verlangen met mijzelf en nu voel ik jouw verlangen als dat van mezelf. Jij werd belangrijker voor me dan ik mezelf vind. Zoals een baby in relatie tot zijn moeder: zij ziet in haar kind het doel van haar leven en is bereid is om eindeloos te geven en alleen maar aan haar kind te denken.

Op deze wijze hecht ik mij aan jou en alles wat ik doe is ten gunste van jou. Dit betekent dat ik een volledig altruïstische relatie met jou onderhoud. En omdat jouw verlangen het mijne werd heb ik er plezier in. Ik ben het die plezier in het vervullen ervaart.

Op dezelfde manier verbind ik mijzelf geleidelijk aan weer met alle zielen. Ze waren immers eens een deel van mijn “zelf”. Maar ik was plotseling afgesneden van deze delen en in plaats hiervan werd in mijn verstand een soort “microchip” geïmplanteerd die me de delen van mijn eigen ziel laat haten. En ik begin die delen te verachten en te haten in plaats van hen lief te hebben.

Nu moet ik boven deze verwarring uitstijgen en deze psychische afwijzing overwinnen. Zodra ik hen begin te behandelen als zijnde mijn eigen authentieke, integrale delen die in verbinding onafscheidelijk van mij zijn, zal ik aan hen kunnen geven en hiervan genieten!

Ik deed dit werk, corrigeerde mezelf en nu ben ik tevreden. Er wordt niets anders van ons verwacht dan het overwinnen van deze psychologische barrière en afkeer zodat liefde de plaats van haat inneemt. Dan zullen we echt genieten.

Je zult voelen dat deze specifieke delen, die nu nog vreemd voor je zijn, het fundament van de wortel van je ziel vormen. Je zult specifiek hier de Schepper onthullen en ook dat het deel van het levenloze, vegetatieve en dierlijke niveaus (waarvan je voorheen dacht dat het jezelf en de wereld was) helemaal niets met jou te maken hebben. Het zijn de laagste niveaus in relatie tot jou. Wie is erin geïnteresseerd of ze leven of dood gaan? En ze gaan inderdaad dood en jij bent overgelaten om te leven met je ziel!

Voordat je deze materiële wereld verlaat zou het daarom beter zijn om tenminste het eerste niveau van de ziel te bereiken. Dan zul je het ook niet betreuren om afscheid van het lichaam te nemen.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen | Add Comment/Ask Question→