De handeling van het zich ondergeschikt maken kenmerkt het hele pad van de spirituele evolutie. In elke fase annuleert het schepsel zijn verlangen, dat geschapen werd als bestaan uit afwezigheid, en gebruikt dit om gelijk aan de Schepper te worden.

In het begin maakt het zich ondergeschikt in de vorm van een punt met de bedoeling om een enorm verlangen (naar spiritualiteit) te verkrijgen. Waarom? Omdat het verkrijgen van een Kli (spiritueel vat ) het doel is dat geschikt is om de Schepper waar te nemen. In de tweede fase wordt dit verlangen geannuleerd en stijgt men erboven uit.

Afzien van het eigen verlangen betekent het oversteken van de Machsom (de barrière die ons van spiritualiteit scheidt). Nadat het schepsel is opgestegen doorbreekt het zijn eigen verlangen en maakt vervolgens de overgang naar de volgende fase.

Daar aangekomen vernieuwt het schepsel het verlangen en begint zelfs vreugde te ontvangen die hij niet voor zichzelf houdt maar om het terug te geven aan de Schepper; om Hem zijn liefde te tonen en Hem vreugde te bezorgen. Met andere woorden: tijdens de beklimming van de treden van de ladder die naar Gmar Tikkun leidt ( het einde van correctie) ziet het schepsel af van zichzelf.

Het komt hier op neer dat het zichzelf ondergeschikt maken een middel, een handeling en tegelijk een uitkomst of resultaat, is. Met deze hulp gaan we vooruit op de ladder van waarden totdat we de uiteindelijke waarde bereiken wanneer het zichzelf ondergeschikt maken een zo een hoog niveau heeft bereikt dat het resulteert in het gelijk worden aan de Schepper.

Paradoxaal genoeg gebeurt dit door het afzien van zichzelf: wanneer ik mijn punt van bestaan ondergeschikt maak aan het bestaan in afwezigheid (van mezelf) bereik ik de status van de Schepper. Wanneer ik dit als basis gebruik groei ik voortdurend en word ik beïnvloed door het Licht.

In onze fysieke leven voelen we de Schepper niet noch zien we de geestelijke krachten of begrijpen we het doel van de schepping. Ten opzichte van wie moeten we ons dan wegcijferen? Ik maak mezelf ondergeschikt aan de groep hetgeen betekent: aan de leraar, de Kabbalistische teksten en de mensen die net als ik hetzelfde doel nastreven. Ik cijfer mezelf weg in relatie tot hen. Dit houdt geen verband met de verlangens van deze wereld die geen verbinding met spirituele ontwikkeling hebben.

Ik los mezelf op in de groep alsof ik niet besta. Ik behoud alleen het tweede deel (Ain, afwezigheid) van mijn punt van het ‘bestaan in afwezigheid’ ( Yesh mi Ain) en kopieer hun gedachten en gevoelens zonder rekening met die van mij te houden. Door dit te doen krijg ik toegang tot het spirituele systeem en begin ik het omringende Licht te ontvangen dat mij naar de spirituele wereld bevordert.

Filed under: kabbalah voor beginners | Add Comment/Ask Question→