Om het Licht te bereiken moet ik het heel krachtig opeisen. Omdat ik een egoïst ben moet deze eis ruw zijn tot op de grens van haat af. Ik kan dit Licht letterlijk niet verdragen; ik wil het niet en geef het de schuld van alles wat mij overkomt. En inderdaad, alles wordt veroorzaakt door het Licht.

Dan voel ik dat ik tekort schiet tegenover het Licht en dat het Licht mij tegenovergesteld aan Hem heeft gemaakt en nu druppelen er slechte gevoelens over door mij heen. Door dit alles leer ik de donkere leegte kennen.

Pas nadat ik de volledige duisternis als een voordeel (Itaron) heb ervaren begin ik iets waar te nemen dat groter (Yoter) is dan de duisternis: ik leer het Licht herkennen. Met andere woorden: ik moet ruw zijn, grof, “een grote zondaar”, met de bedoeling een staat te bereiken die tegenovergesteld is aan het Licht. Pas dan zal ik in staat zijn om al zijn macht te verwerven.

Wanneer de duisternis in geringe mate zou worden gevoeld, is het onmogelijk om alles dat het Licht in zich draagt te bereiken. Het moet een echte “Egyptische nacht” zijn van mijn oorspronkelijke egoïstische verlangen.

Dus om een dergelijke donkere leegte te ervaren heb ik het Licht nodig. Iemand die niet studeert, betreedt het donker niet. Integendeel! Dankzij het feit dat iemand tijdens de studie het Hoogste Licht aantrekt, zal hij weten hoezeer hij in duisternis verkeert. Immers, onze hele evolutie ontvouwt zich onder de invloed van het Licht en maakt dat we al deze fasen ondergaan. Iemand ervaart Licht en duisternis in terugkerende beweging en hierdoor boekt hij vooruitgang.

Het ervaren van duisternis is goed. Duisternis is een overgangsfase tussen de spirituele staten in het proces van mijn ontwikkeling, zoals dag en nacht.

Filed under: kabbalah voor beginners - Geen reacties→

Vraag: Er staat geschreven: “Vertrouw jezelf niet tot de dag dat je sterft.” Wat betekent Arvut (gemeenschappelijke garantie) dan als ik mezelf of mijn vrienden niet kan vertrouwen?

Antwoord: Het is duidelijk: ik kan mezelf niet vertrouwen. Maar dit verwijst niet naar de vriend. De groep is geen samenkomst van mensen die alleen maar naar de les komen. De groep vormt de innerlijke verbinding tussen de zielen.

De Schepper creëerde verlangen (de wil om genot te ontvangen, Kli ) en dit wordt beschouwd als “de oneindige wereld” waar de zielen verblijven. Deze zielen zijn onderling verbonden in één collectief systeem; in één ziel die vervuld is van het Oneindige Licht.

Maar dit systeem is voor jou geblokkeerd door het verhullende scherm, een filter waardoor je het enigszins als beschadigd en gebroken waarneemt. Binnen in het systeem is het perfect en gevuld met het Oneindige Licht, maar momenteel zie je het als vervormd. Verderop, achter het volgende filter, lijkt het nog meer beschadigd voor je.

In totaal zijn er vanaf de eerste staat, de Oneindige Wereld, tot aan de laatste staat, onze fysieke wereld, 125 van zulke niveaus of filters oftewel omhullingen van de Oneindige staat. Daarom kijkt je met je fysieke oog naar de groep en denkt: “Wie zijn ze eigenlijk? Ik ben niet lager dan zij! Zijn ze echt verbonden? Nee, dat zijn ze niet. Verlangen ze echt om te verbinden? Nee, dat willen ze niet. Begrijpen ze werkelijk iets? Geef me Rabbi Shimon’s groep maar: daar zal ik mee instemmen om er als een baby in hun armen te zijn. Maar deze…..Wie zijn ze voor mij?…”.

Maar dit is niet correct. Alles wordt bepaald door je houding ten opzichte van de vrienden. Als een persoon in de vrienden “doordringt” en wenst zich met hen te verbinden, niet met deze fysieke lichamen die in verborgenheid zijn maar hen eerder behandelt als de groep die in het Oneindige in complete eenheid woont, dan is het werk gedaan: Hij hecht zich aan deze perfecte staat.

Zo kon Rabbi Yossi Ben Kisma dus niet zonder zijn beginnende discipelen. Verlangen ze naar spiritualiteit op een laag niveau? Dat is genoeg voor hem om door hen een spirituele staat binnen te treden waar ze allemaal één zijn, als één man met één hart, alhoewel ze zich hier zelf (nog niet) van bewust zijn.

Dit heet de omgeving, de groep. Ik zelf woon echter in de plaats waar ik mezelf kan voorstellen. Dan visualiseer ik mezelf tegen de ideale, perfecte omgeving waarvan ik alles kan ontvangen. En alleen hierdoor verwerf ik de kracht.

Daarom vormt de groep geen fysieke samenkomst van mensen maar eerder mijn innerlijke, spirituele kwaliteit.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→